«Αγγελία Γάμου. Κύριος Σοβαρός, Ευκατάστατος, Οφθαλμίατρος, Μορφωμένος, ομιλών την ελληνική και γαλλική γλώσσα, ζητεί κυρία υψηλής μορφώσεως εις γάμον.»
Ο Κύριος Σοβαρός, Ευκατάστατος, Οφθαλμίατρος και Μορφωμένος περιμένει απάντηση από κυρία υψηλής μορφώσεως στην αγγελία του. Οι μήνες περνάνε. Το γραμματοκιβώτιο άδειο.
Ένα χρόνο αργότερα και η αγγελία του μένει δίχως απάντηση. Αποφασίζει να δράσει, αποφασίζει να ψάξει και να βρει μόνος του αυτή τη γυναίκα. Και τη βρίσκει. Η Κυρία των Βιβλίων μένει στη διπλανή του πόλη.
Με όλο του το θάρρος πηγαίνει να την επισκεφθεί. Να τη ζητήσει εις γάμον. Όμως η πόρτα της είναι κλειστή και δεν ανοίγει.
Τότε της γράφει, ξανά και ξανά. Της λέει πως θα της χαρίσει το λουλούδι της συντροφικότητας, θα της παραχωρήσει το κλειδί της καρδιάς του, πως για χάρη της θα γυρνούσε όλον τον κόσμο. Όμως εκείνη τον απορρίπτει, ξανά και ξανά.
Η Κυρία των Βιβλίων έχει διαβάσει προσεκτικά κάθε του γράμμα. Δεν βρίσκει τίποτα το ενδιαφέρον στον Κύριο Σοβαρό, Ευκατάστατο, Οφθαλμίατρο και Μορφωμένο. Στα μάτια της είναι ένας τυχοδιώκτης.
Από καιρό έχει εξαφανίσει τις Ερινύες γύρω της, που την προέτρεπαν σε ανώφελες σχέσεις για να μην είναι μόνη. Για να μην τη σχολιάζει ο κόσμος. Για να μην μεγαλώσει τόσο που δεν θα τη θέλει πια κανείς.
Τώρα ακούει μόνο την εσωτερική της φωνή.
– Δεν τον έχεις ανάγκη. Δεν τον χρειάζεσαι. Οι άνδρες δεν καθορίζουν τη ζωή σου. Είσαι έξυπνη, είσαι ανεξάρτητη, είσαι όμορφη, είσαι μορφωμένη, είσαι μια γυναίκα ενδυναμωμένη, μία γυναίκα που μπορεί να καταφέρει τους στόχους της και να διεκδικεί. Μια γυναίκα υπέροχη, δημιουργική, μια γυναίκα γεμάτη όνειρα και γνώση. Είσαι η Κυρία των Βιβλίων που θέτει τους όρους και όχι αυτή που τους αποδέχεται στωικά.
Η Κυρία των Βιβλίων γράφει, ξανά. «Πρόταση εις γάμον μη αποδεκτή.»
Κι έτσι, η «Αγγελία Γάμου» έμεινε χωρίς αποδοχή.