Έξω από τις φυλακές του Έβιν

by Mana Neyestani, Iranwire.com

Το σώμα της δεν βρέθηκε.

Κάποιες αναμνήσεις

(της)

εντοπίστηκαν σκόρπιες στους δρόμους.

 

Έφεραν κηλίδες αίματος και

θραύσματα εικόνων από τις έσχατες στιγμές

που κανείς,

καμία,

κανένα πλάσμα

δεν τολμούσε να αγγίξει.

 

Η βέβηλη νεκρώσιμη ακολουθία

έμοιαζε με εμβατήριο

λίγο πριν την μεγάλη επανάσταση.

 

Έκαψε τη μαντήλα της,

μανιασμένη κατέβηκε στην πορεία,

έκοψε την κοτσίδα της –

πένθος βαρύ είχε σημάνει σ’ όλη τη Γη –

ούρλιαξε με δάκρυα αλληλεγγύης,

με φωνή αλλόκοτη που έβγαινε

απ’ το κέντρο της κοιλιάς της,

οικεία και ανοίκεια,

στ’ αυτιά της τόσο ξένη,

τραγουδούσε μαζί με τις άλλες,

είχαν γίνει μία,

είναι ΜΙΑ

Φωνή

Γυναίκα

Ελευθερία.

 

 

~Ένα ποίημα της Πηνελόπης Αλεξίου