Γοργόνος
Όσο τον έπιανα
τόσο ξεγλίστραγε απ΄τα δίχτυα μου
Τα πάντα είχα δοκιμάσει:
με το καλό ξενέρωνε
στο φτύσιμο δεν αντιδρούσε
στα ζόρικα το έβαζε στη γοργονο-ουρά του
και με άφηνε να τον κοιτώ ανήμπορος
με πόδια μπηγμένα βαθιά μες στην άμμο
Γιατί με ένα-δυο μαθήματα κολύμβησης σε νερό πισίνας εικοσπεντάρας γλυκό
Και πνευμόνια από Marlboro κόκκινο σκληρό
πως να ανταγωνιστώ κοτζάμ ψαρούκλα!
Ο έρωτάς μας ήταν χαμένος από φύση
αλλοειδής για να κρατήσει
Ποιος ξέρει;
μπορεί ένα κάποιο άλλο καλοκαίρι
να ανταμώσουμε ξανά στα Λιμανάκια
~Ένα ποίημα του Σπύρου Χαιρέτη