Οι τρεις αποχρώσεις του Αιγαίου
Όταν χάνεις την αίσθηση του χρόνου και βρίσκεσαι ανάμεσα σε κύματα χρωμάτων, ξυπνούν μνήμες αισθήσεις και όνειρα χαμένων χρόνων. Νιώθεις πως κάποτε ονειρεύτηκες σε τρεις θάλασσες κι οι εικόνες σχηματίζονται ξανά. Όπως τότε. Βλέπεις γύρω σου ξανά ζωή, μέσα από ένα φως που καθρεφτίζεται η αλήθεια με άλλη όψη, άλλη γεύση, άλλη οσμή.
Έρχεται η ανάγκη για ζωή σε άλλους χρόνους και τόπους. Η ένωση δυο πλευρών. Μιας σκοτεινής και μιας φωτεινής, που χώρισε ένα πλοίο με μια νοητή γραμμή. Μια γραμμή που κρύβει την δική της ιστορία. Έναν δρόμο, που χάραξαν οι ζωές των ανθρώπων, απαράλλαχτες και μοναχικές.
Τα ταξίδια στον χρόνο με μια μυρωδιά Αιγαίου πάντα είχαν άλλη γοητεία, άλλο νόημα, άλλη αναμονή. Όσοι έχουν λίγη θάλασσα μέσα τους, συνήθως είναι ξεχωριστοί. Τους καταλαβαίνεις, τους νιώθεις. Όσοι μεγάλωσαν μέσα σε αυτήν, τους διακρίνεις από την θάλασσα που καθρεφτίζεται στα μάτια τους. Νομίζω πως είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω, τι ακριβώς συμβαίνει με αυτά τα άτομα. Η αύρα τους, κι ο αέρας τους διαφέρει, τσαλαπατούν και κολυμπούν σε έναν δικό τους κόσμο.
Τον κόσμο των τριών αποχρώσεων του Αιγαίου. Άλλη χάρη έχουν αυτοί οι λωλοί. Δεν ξέρουν από άπνοια. Μόνο από φουρτούνες και θαλασσινό νερό. Κι από ανέμους ξέρουν. Άπαξ και τους γνωρίσεις, σου αναστατώνουν την ζωή. Μα η αναστάτωση αυτή, χαρακτηρίζεται από αλμύρα και περιγράφεται με ηλιοβασιλέματα γεμάτα αναμνήσεις.
Αν δεν τα έχεις ζήσει δεν μπορείς να με νιώσεις. Ωστόσο θα προσπαθήσω να σου περάσω το μήνυμα με μια καλοκαιρινή βουτιά, μόλις φτάσω στο νησί. Που είχα μείνει;
Αα ναι! Στα ηλιοβασιλέματα γεμάτα αναμνήσεις. Σε αυτό το σημείο, θέλω να μοιραστώ μαζί σας την ανάγκη μου για ένα μόνιμο σπίτι σε κάποιο νησί. Η ζωή στο νησί είναι, σαν τις ζωές που περιγράνονται στα βιβλία. Σαν παραμύθι, μα φανερώνει μια ξεχωριστή πραγματικότητα. Η ανάγκη που κρύβει το «ας ερχόσουν για λίγο, κι ας χανόσουν μετά…»
Καλή αντάμωση.