Air | Είδαμε & Σχολιάζουμε

Air

Ιδιαίτερα γεμάτη, κινηματογραφικά, αυτή η εβδομάδα για τις ελληνικές αίθουσες. Εννιά ταινίες κάνουν πρεμιέρα και καλύπτουν όλα τα γούστα. Αλλά εδώ θα μιλήσουμε για την μια εκ αυτών, και δεν είναι άλλη από το Air του Ben Affleck.

Αυτή την στιγμή που μιλάμε στο Rotten Tomatoes, το site που στην εποχή μας καθορίζει αν μια ταινία έχει καλή ή όχι, η ταινία έχει καταφέρει κάτι αρκετά δύσκολο μέχρι και ακατόρθωτο. Συγκεντρώνει 96% αποδοχής ανάμεσα στους κριτικούς, αλλά 98% στην προτίμηση του κοινού.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο ποσοστό που έχει πάρει ο Ben Affleck ως σκηνοθέτης για όποια ταινία του αλλά σηματοδοτεί και την μεγαλύτερη βαθμολογία για τον ίδιο και τον Matt Damon ως ηθοποιοί σε οποιαδήποτε ταινία. Όλα αυτά για όλους όσοι ασχολούνται και κρίνουν μια ταινία βάση αυτών των στατιστικών.

Όμως τι είναι το Air εκτός από την νέα σκηνοθετική δουλειά του Ben Affleck έπειτα από το μέτριο Live By NIght;

Η ταινία εξιστορεί τις προσπάθειες του Sonny Vaccaro, ενός διαφημιστή στον χώρο του αθλητισμού, να εξασφαλίσει και να κλείσει συμβόλαιο για την εταιρία NIKE με τον μεγαλύτερο αθλητή όλων των εποχών: τον Michael Jordan.

Φυσικά μιλάμε για την αρχή της καριέρας του Jordan, όταν η φήμη του ανέβαινε αλλά ακόμα δεν ήταν το είδωλο που του επιφύλασσε το μέλλον να γίνει.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, η εταιρία NIKE είχε δυσκολίες να παρουσιάσει τα προϊόντα της στο χώρο του μπάσκετ και να εξασφαλίσει μεγαλύτερο μέρος στην διαφημιστική πίτα της εποχής.

Ήταν τρίτη στην συγκεκριμένη κατηγορία πίσω από την Converse και την Adidas. Το διαφημιστικό τμήμα της εταιρίας προσπαθούσε να βρει τους παίκτες που θα επενδύσει πάνω τους ώστε να μπορέσουν να προσελκύσουν το κοινό να αγοράσει τα αθλητικά παπούτσια της εταιρίας.

Ο Sonny Vaccaro (Matt Damon) σε μια ύστατη προσπάθεια να επαναφέρει την εταιρία στον σωστό δρόμο προτείνει κάτι τρελό και ακατόρθωτο για την εποχή. Να επενδύσουν όλο τους τον προϋπολογισμό σε ένα άτομο και να δημιουργήσουν μια ολόκληρη σειρά με το δικό του όνομα πριν καλά καλά αυτός γίνει κάποιος. Όλα τα άλλα είναι ιστορία, μιας και με αυτή την σκέψη γεννήθηκαν τα Air Jordan.

Πρόκειται για μια ιστορία πίστης, αφοσίωσης και πάθους. Ο Ben Affleck σκηνοθετεί μια αθλητική ταινία χωρίς αθλητές αλλά παρόλα αυτά παραδίδει με μαεστρία στο κοινό την έξαψη που νιώθει κανείς όταν γεννιέται μια ιδέα χωρίς να αντιλαμβάνεσαι ακόμα το πραγματικό της μέγεθος. Χωρίς έντονους μελοδραματισμούς και την ανάγκη να ”σπρώχνει” τον θεατή σε έντονα συναισθήματα σε κάθε σκηνή, αφήνει τα πράγματα να εξελιχθούν μπροστά στα μάτια μας. Ο θεατής γίνεται κοινωνός πως μια ιδέα που θα μπορούσε να φέρει στο χείλος της καταστροφής όσοι από εκείνους αποπειράθηκαν να την φέρουν εις πέρας, κατέληξε να γίνει το πιο κερδοφόρο προϊόν στην ιστορία της αμερικάνικης αγοράς, μετά την Coca Cola.

O Matt Damon, που είναι σταθερά καλός σε ότι και αν κάνει όπως και ο Tom Hanks, είναι σε καλή φόρμα και επανέρχεται σε έναν πραγματικά καλό ρόλο μετά την ταινία Ford v Ferrari του ’19. Δωρικός και με απόλυτο έλεγχο στην διαχείριση των εκφραστικών του μέσων, παραδίδει έναν μονόλογο προς τα τελευταία λεπτά της ταινίας που την κατάλληλη καμπάνια ίσως τον φέρει κοντά στις υποψηφιότητες της Ακαδημίας για την επόμενη χρονιά.

Στον ίδιο μήκος κύματος και η Viola Davis, γνωστή για τις μεγάλες τις ερμηνείες και ίσως άδικα εκτός της φετινής οσκαρικής κούρσας, στο ρόλο της μητέρας του Jordan καταφέρνει και σαγηνεύει το κοινό στα ελάχιστα λεπτά της παρουσίας της στην ταινία.

Αν και κάθε της σκηνή έχει μια ειδική βαρύτητα, το κοινό εύκολα θα ξεχωρίσει την διαφορετική δυναμική στο τηλεφώνημα που κάνει στον Matt Damon και που μέσα σε λίγες γραμμές διαλόγου μεταφέρει την αγάπη και προσοχή που δίνει μια μητέρα για το μέλλον και όσα αξίζει να έχει το παιδί της. Ειδική μνεία στον Chris Messina, που από το πουθενά αποτελεί την κωμική ανακούφιση της ταινίας.

Πρόκειται για μια feel good ταινία από εκείνες που σε κάνουν να ανατριχιάζεις και να συγκινείσαι. Για όλα αυτά που κατέληξε να είναι ένας άνθρωπος μέσα από τις προσπάθειες όχι μόνο τις δικές του αλλά και όσων ήταν γύρω του. Γιατί όπως λένε και στην ταινία: ένα παπούτσι είναι απλά ένα παπούτσι, μέχρι την στιγμή που το φόρεσε ο Michael Jordan.

AIR | ⭐⭐⭐⭐

Χρήστος Βασιλείου