Belfast | Είδαμε & Σχολιάζουμε

Belfast

Η ταινία BELFAST είναι η feel good ταινία της εβδομάδας, ανεξάρτητα αν τα θεμέλια της θίγουν κάτι πιο σοβαρό, όπως οι Ταραχές.

Ο Kenneth Branagh είναι ένας πολυπράγμων Ιρλανδός ηθοποιός που ωστόσο μας έχει χαρίσει ως σκηνοθέτης πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες. Από την σκηνοθεσία της ταινίας THOR μέχρι την ανανέωση του ενδιαφέροντος του κοινού για την μεταφορά των βιβλίων της Αγκάθα Κρίστι στην μεγάλη οθόνη, ο Branagh τα έχει δοκιμάσει όλα.

Αυτή την φορά παραδίδει την πιο αυτοβιογραφική στιγμή του, μιας και το σενάριο που υπογράφει ο ίδιος πηγάζει μέσα από την μνήμη του και το πως έβλεπε τον κόσμο, το καλοκαίρι του ’69.

Για τρεις βίαιες δεκαετίες, η Βόρεια Ιρλανδία βίωσε τις αιματοβαμμένες συγκρούσεις μεταξύ ”ενωτικών” Προτεσταντών και τον ”αντιενωτικών” Καθολικών, οι λεγόμενες Ταραχές. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Kenneth Branagh επιλέγει να πει μια ιστορία, την δική του ιστορία, μέσα από τα μάτια της παιδική τους ηλικίας. Ένας 9χρονος ο Buddy που μπορεί να αντιλαμβάνεται το τι γίνεται γύρω του αλλά να μην τον πολύ καταλαβαίνει αφού την ίδια ώρα τον απασχολεί πως θα κλέψει την καρδιά της συμμαθήτριας του.

Ο Branagh σχολιάζει εύστοχα τις ταραχές, χωρίς όμως να είναι αυτές το κεντρικό θέμα. Ο διάλογος του Buddy με μια ξαδέρφη του ξεκαθαρίζει με τον εύκολο τρόπο το μπέρδεμα των θρησκειών. Τα γεγονότα δεν προσπερνιούνται αλλά είναι αυτά που εξυπηρετούν το σκοπό του δράματος για να προχωρήσει αυτή η γλυκόπικρη ιστορία.

Η επιλογή των ηθοποιών φαίνεται να είναι ”οικογενειακό” ζήτημα μιας και όλοι έχουν ρίζες, με κάποιον τρόπο, με την Βόρεια Ιρλανδία.

Την παράσταση κλέβει ο Jude Hill που στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο καταφέρνει και μεταφέρει στον θεατή όλα τα συναισθήματα αλλά και την αθώα ματιά ενός παιδιού στην ηλικία του. Όμως το σενάριο αλλά και η σκηνοθεσία της ταινίας καταφέρνει να αφυπνίσει υποκριτικά ακόμα και τον Jamie Dornan που τον τελευταία χρόνια στην μεγάλη οθόνη ήταν διαρκώς στον αυτόματο πιλότο. Ενώ το δίδυμο του Ciaran Hinds και Judi Dench είναι χάρμα οφθαλμών σε κάθε σκηνή και αν παίζουν.

Ειδική μνεία Caitriona Balfe, την ηθοποιό που υποδύεται την μητέρα του Buddy και είναι κυρίως γνωστή μέσα από την σειρά Outlander. Κρατά τον πιο αβανταδόρικο ρόλο στην ταινία που οι συναισθηματικές της παρεμβάσεις καθοδηγούν την οικογένεια της μέχρι την προσωπική της εξέλιξη που έχει ως αποτέλεσμα την απόφαση για το μέλλον της ίδιας και των δικών της ανθρώπων. Μην σας φανεί περίεργο αν καταλήξει με μια υποψηφιότητα για Oscar.

Στην φωτογραφία της ταινίας συναντάμε έναν Ελληνοκύπριο, τον Χάρη Ζαμπαρλούκο. Ο οποίος με την ασπρόμαυρη φωτογραφία του παραδίδει υπέροχα κάδρα γεμάτα αντιθέσεις και νοσταλγία. Μόνο δυο στιγμές έχουν χρώμα και είναι δοσμένες έτσι γιατί είναι κρίσιμες για την διαμόρφωση του μικρού Buddy.

Σαφώς η ταινία της εβδομάδας για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Αλλά ας κρατήσουμε το εξής: πρόκειται για μια αθώα, ρομαντική αποτύπωση ενός καλοκαιριού μέσα από τα μάτια ενός 9χρονου ενώ ο κόσμος γύρω του φλέγεται. Για την οικογένεια και το δέσιμο των μελών της, όταν οι ίδιοι βλέπουν ότι η ζωή τους πρόκειται να αλλάξει. Τέλος, η γλυκόπικρη ανάμνηση που μας μένει σε όσα έχουμε ζήσει οι ίδιοι και φαίνονται όντως σαν μια ασπρόμαυρη ταινία.

Χρήστος Βασιλακόπουλος

⭐⭐⭐1/2