Πέντε χρόνια μετά την τελευταία του ταινία Elle, ο Paul Verhoeven επιστρέφει με την Benedetta. Εμπνέεται από το βιβλίο Immodest Acts: The Life of a Lesbian Nun in Renaissance Italy που είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα του 17ου αιώνα.
Ο 83χρονος βετεράνος σκηνοθέτης μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη μια ιστορία που θα προκαλέσει αρκετούς αλλά σίγουρα είναι πιστή σε ότι κατά καιρούς ο ίδιος μας έχει δείξει σε αρκετές ταινίες του. Στην ακόρεστη δίψα του για το γυναικείο κορμί αλλά και για την σεξουαλικότητα και πως αυτή επηρεάζει τις επιλογές μας. Το χιούμορ του σκηνοθέτη, φτάνει σε αρκετά σημεία κάποιες σκηνές να αγγίζουν το είδος του b movie.
Η Benedetta Carlini αφιερώνει την ζωή της στο Θεό και γίνεται μοναχή, από νεαρή ηλικία. Ύστερα από είκοσι χρόνια μέσα στο μοναστήρι και με την είσοδο μιας νεαρής, η Benedetta κατακλύζεται από οράματα που συγχέουν την λογική και τα συναισθήματα της και μπερδεύουν την καθημερινότητα της που φαίνεται να αλλάζει ραγδαία αφού ανακαλύπτει ότι ποθεί νέα γυναικά που μπήκε στο μοναστήρι, την Bartolomea.
Εννοείται ότι μιλάμε για μια ταινία που επικεντρώνεται στην ερωτική σχέση των δυο γυναικών αλλά όχι μόνο. Ο Verhoeven χρησιμοποιεί αυτή την σχέση για να χτυπήσει αλύπητα την Καθολική Εκκλησία με όλα τα ”πρέπει” που είχε επιβάλλει στους πιστούς της ανά τους αιώνες. Στέκεται απέναντι στην σοβαροφάνεια και κοροϊδεύει όποιον έχει εξουσία.
Την ίδια στιγμή ρίχνει φως σε ένα κοινωνικό έγκλημα που ήθελε και θέλει ακόμα τις γυναίκες να ντρέπονται για το σώμα τους αλλά και να θεωρούν την σαρκική απόλαυση, ως αμαρτία. Καταφέρνει αυτή την σεξουαλική κακοποίηση και καταπίεση να την δώσει μέσα από τα χείλη της ηγουμένης μέσα από μια μόνο ατάκα: ”Κανέναν θαύμα δεν γίνεται στο κρεβάτι, πίστεψε με”.
Αν και η ταινία προσφέρει τρεις δυνατές γυναικείες ερμηνείες, θα ήθελα να σταθώ στην παρουσία της Δάφνης Πατακιά. Γεννημένη στο Βέλγιο και απόφοιτη της σχολής του Εθνικού Θεάτρου της χώρας μας, αργά και σταθερά καταφέρνει και δημιουργεί μια ευρωπαϊκή κινηματογραφική καριέρα που πολλές θα ζήλευαν.
Σε μόλις έξι χρόνια έχει καταφέρει να συμμετάσχει σε εφτά ταινίες, ισάριθμες μικρού μήκους (ανάμεσα σε αυτές μια σε σκηνοθεσία του Λάνθιμου) και δυο-τρεις σειρές διεθνών προδιαγραφών.
Virginie Efira, Charlotte Rampling και Lambert Wilson συμπληρώνουν το κυρίως cast που ο καθένας μέσα από τον ρόλο που του έχει ανατεθεί θα προκαλέσει το κοινό να αμφισβητήσει ή να υπερασπιστεί τις όποιες επιλογές κάνουν.
Όπως είπαμε μπορεί να μην είναι η καλύτερη δουλειά του σκηνοθέτη ή να είναι αρκετά διαφορετική από την τελευταία του, που πολλοί αγάπησαν και την πρόσθεσαν στις καλύτερες εκείνης της χρονιάς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακή.
Σίγουρα δεν είναι η ιδανική επιλογή για όλους αλλά σίγουρα πρέπει να την δουν όσοι αγάπησαν ταινίες του σκηνοθέτη όπως το Βασικό Ένστικτο και το Showgirls.