Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves
Ένα από τα πολλά που μπορεί κάποιος να θυμάται από το Stranger Things, είναι ότι η παρέα των εφήβων πριν βρεθεί αντιμέτωπη με τον Άλλο Κόσμο και την σωτηρία του κόσμου, μαζεύονταν και έπαιζαν D&D ή αλλιώς Dungeons & Dragons. Το ίδιο RPG είναι η αφορμή για μια ολόκληρη σεζόν στην τηλεοπτική σειρά Riverdale.
Το συγκεκριμένο RPG κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και αφήνει τον κάθε παίκτη να δημιουργήσει τον δικό του παίκτη. Σε αυτό υπάρχει ο Dungeon Master όπου έχει το ρόλο του διαιτητή στο παιχνίδι αλλά και του δημιουργού της ιστορίας.
Οι παίκτες αντιδρούν και χειρίζονται την ιστορία του, με τις όποιες αλλαγές. Πρόκειται για ένα παιχνίδι στρατηγικής που όμως η ιστορία αλλάζει σύμφωνα με την φαντασία των παικτών δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον παιχνίδι ρόλων. Από εκείνη την δεκαετία και έπειτα πολλοί παίζουν και δημιουργούν την δική τους κοινότητα μέσα αυτού του παιχνιδιού και παραλλαγών του. Σε διάφορα convention, οι λάτρεις της ποπ κουλτούρας φορούν κοστούμια και συναντούν κόσμο που τους ενώνει το ίδιο πάθος.
Με βάση αυτό το RPG κάνει από σήμερα πρεμιέρα στους κινηματογράφους, η ταινία Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves (⭐⭐1/2).
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται προσπάθεια εκμετάλλευσης του συγκεκριμένου RPG στην μεγάλη οθόνη. Το 2000 κυκλοφόρησε ομότιτλη ταινία με το όνομα του παιχνιδιού. Aλλά δεν κατάφερε να προσελκύσει το κοινό στις αίθουσες και θεωρείται εμπορική αποτυχία. Ακολούθησαν ακόμα δυο αλλά με απευθείας κυκλοφορία σε dvd.
Τώρα όμως που το κλίμα στις αίθουσες έχει αλλάξει και όλοι στρέφονται σε ταινίες που προσφέρουν μεγάλο θέαμα και ειδικά μέσα από το είδος της φαντασίας γίνεται ακόμα μια προσπάθεια.
Στο Honor Among Thieves, ακολουθούμε μια ομάδα κλεφτών στην προσπάθεια τους να βρουν ένα χαμένο κειμήλιο. Ήταν και αρχικά ο λόγος που βρέθηκαν στην φυλακή στην πρώτη τους προσπάθεια. Παράλληλα όμως με την δική τους ιστορία μπερδεύονται και οι φιλοδοξίες ενός άλλοτε συνεργάτη τους αλλά και της μάγισσας που τον ακολουθεί. Η διαδρομή για την ανεύρεση του κειμηλίου θα τους φέρει αντιμέτωπους με τις αντοχές τους αλλά και το παρελθόν τους.
Το να μεταφέρεις ένα RPG στην μεγάλη οθόνη είναι από μόνο του ένα δύσκολο εγχείρημα. Πόσο μάλλον όταν πρέπει να ικανοποιήσεις εκατοντάδες χιλιάδες θεατών που έχουν μεγαλώσει και έχουν ζήσει βιωματικά την περιπέτεια που δημιουργούσαν μέσω αυτού όταν το έπαιζαν οι ίδιοι.
Το πρώτο μέρος της ταινίας είναι αρκετά αμήχανο και άχαρο, μιας και πρέπει να συστήσει τους ήρωες αλλά και να έναν ολόκληρο κόσμο σε ένα κοινό που δεν είναι εξοικειωμένο με την μυθολογία του παιχνιδιού. Από την μέση και μετά η ταινία ανεβάζει ρυθμούς, ειδικά στην σκηνή του νεκροταφείου, και το κοινό απολαμβάνει μια ταινία φαντασίας που όλα είναι δυνατά.
Βέβαια, η διαρκής ανατροπή των όσων γίνονται μπορεί όταν παίζει κάποιος το επιτραπέζιο να είναι ένδειξη έμπνευσης και δημιουργικότητας, στην ταινία λειτουργεί ως ευκολίες που ίσως δημιουργήσουν δυσφορία στο θεατή που θα έχει έτοιμη την ατάκα: ”Μα καλά τι άλλο θα κάνουν?”.
Εκεί όμως είναι και η ειδοποιός διαφορά. Μιλάμε για μια ταινία είδους, συγκεκριμένα φαντασίας, που ο θεατής πρέπει να ξέρει καλά τι πρόκειται να δει και να αφεθεί να το ζήσει. Στα συν θα είναι αν έχει προσωπική ανάμειξη με αυτό που βλέπει αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.
Ένα λαμπερό cast που πρωτοστατεί ο Chris Pine και έχει ως φαινομενικά κακό τον Hugh Grant καταφέρνει και κρατάει το ενδιαφέρον του κοινού σε μια ταινία που σίγουρα είναι απολαυστική αλλά συνάμα δεν υπερβάλλει εαυτόν.
Χρήστος Βασιλακόπουλος