Αυτή η εβδομάδα είναι μια καλή εβδομάδα για τις κυκλοφορίες στους κινηματογράφους, αφού μπορεί να βρει κανείς επί το πλείστον πολύ καλές ταινίες. Ανάμεσα στις κυκλοφορίες του The Iron Claw, Priscilla και Anyone But You, έχουμε και μια ελληνική ταινία που αξίζει την προσοχή σας. Ο λόγος για την νέα ταινία μεγάλου μήκους της Σοφίας Εξάρχου, με τον τίτλο Animal (⭐⭐⭐1/2).
Με φόντο ένα ελληνικό νησί, και συγκεκριμένα τις εγκαταστάσεις μιας ξενοδοχειακής μονάδας, η ιστορία ακολουθεί μια παρέα παλιών και νέων ανιματέρ, με επικεφαλή την Κάλια. Από την αρχή της σεζόν μέχρι και το αποκορύφωμα του καλοκαιριού με τους ολοένα και περισσότερους τουρίστες, η ομάδα βρίσκεται σε μια διαρκή ρουτίνα ενός καλλιτεχνικού προγράμματος που σκοπό έχει να ψυχαγωγήσει με τον καλύτερο τρόπο τους πελάτες. Όμως η αρχική φιέστα, μέρα παρά μέρα φέρνει την εξάντληση και η προσπάθεια αποσυμπίεσς γίνεται πιο άγρια και τολμηρή, ειδικά για την Κάλια. Σε τέτοιο σημείο όπου η καταπίεση συναισθημάτων και σκέψεων φέρνει ανεξέλεγκτες ανατροπές.
Πρόκειται για την ελληνική ταινία που απέσπασε τον Χρύσο Αλέξανδρο στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η πρώτη ελληνική ταινία που το καταφέρνει ύστερα από τριάντα χρόνια. Επίσης η Δήμητρα Βλαγκοπούλου κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας, όπως είχε κάνει και στο φεστιβάλ του Λοκάρνο. Τι είναι όμως αυτό που κάνει τόσο καλή την ταινία της Εξάρχου;
Η Σοφία Εξάρχου αποτυπώνει με ειλικρίνεια την ωμή αλήθεια για το ελληνικό καλοκαίρι αλλά όχι από την πλευρά εκείνων που διασκεδάζουν, μα από εκείνους που καλούνται να ψυχαγωγήσουν τους άλλους. Δεν μιλάμε για τις εργασιακές συνθήκες αλλά για αισθήματα, συναισθήματα και την ψυχολογία όλων αυτών που επιλέγουν ηθελημένα ή μη να είναι διαρκώς σε ατέλειωτες ”διακοπές”. Οι επιλογές ζωής που έχει κάνει ο καθένας για να τους φέρει να δουλεύουν, κάποιοι για χρόνια, σε έναν φαύλο κύκλο πλασματικής χαράς. Η Εξάρχου καταφέρνει αθόρυβα και ρεαλιστικά να σηκώνει την κουρτίνα και να παρουσιάζει πως τα ραγισμένα όνειρα των πολλών γίνονται για κάποιους ένα όμορφο καλοκαίρι στην Ελλάδα.
Αυτό πολύ περισσότερο φαίνεται μέσα από την κεντρική ηρωίδα Κάλια που την υποδύεται η Δήμητρα Βλαγκοπούλου. Η Κάλια είναι μια γυναίκα χωρίς αφετηρία, παγωμένη στο χρόνο να κάνει ξανά και ξανά το ίδιο, με έναν ψεύτικο ενθουσιασμό για το καινούργιο που ξέρει ότι είναι μια διαρκής επανάληψη του παλιού. Παραδομένη σε ότι φέρει ο χρόνος, χωρίς την τόλμη να προσπαθήσει για κάτι διαφορετικό, είναι η επιτομή του ορισμού broken dreams. Η Βλαγκοπούλου προσθέτει τα κατάλληλα στοιχεία στον ρόλο για να νιώσει ο θεατής ότι γίνεται κάτι βαθύτερο μέσα της, αυτή η χαρμολύπη για την κατάσταση της ζωής της δηλητηριάζει την ίδια της την ύπαρξη. Μέσα από τον ρόλο της Κάλια και την υπέροχη ερμηνεία της Βλαγκοπούλου πολλοί θα θυμηθούν ίδια στάδια της δικής τους ζωής ή θα αναγνωρίσουν ότι ζουν στο ίδιο τέλμα.
Η αίσθηση που σου αφήνει η ταινία είναι ότι το ελληνικό καλοκαίρι είναι όντως γεμάτο λίκρα, ιδρώτα και φτηνό ουίσκι. Όντως το ελληνικό καλοκαίρι για πολλούς δεν είναι τα πορτοκαλί ηλιοβασιλέματα στην Σαντορίνη αλλά αρκετές φορές μοιάζει με το λυκόφως μιας ζωής συνέχεια στην αναμονή χωρίς διέξοδο προς κάτι άλλο, παραδομένη στις ευκαιριακές καταχρήσεις για να μπορέσει να πνίξει κανείς την απελπισία των επιλογών του ή μη.
Χρήστος Βασιλακόπουλος