Βρέθηκε σε οντισιόν για τον ρόλο, πριν από δέκα χρόνια. Όταν το project εγκαταλείφθηκε, η ίδια ξαναγύρισε σε αυτό έγινε παραγωγός της ταινίας και επικοινώνησε με τον σεναριογράφο. Απέκτησε τα δικαιώματα, το αναθεώρησε, βρήκε σκηνοθέτη και χρηματοδότες και πούλησε το όλο project στην εταιρία Neon. Όλα αυτά τα έκανε η Sydney Sweeney για την ταινία IMMACULATE (⭐⭐⭐) όπου και πρωταγωνιστεί.
Η Cecilia είναι μια νεαρή γυναικά με βαθιά πίστη όπου μετακομίζει στην επαρχία της Ιταλίας, για να πάρει το χρίσμα της καλόγριας σε ένα μοναστήρι που φροντίζει ηλικιωμένες υπηρέτριες του Θεού, στο τελευταίο στάδιο της ζωής τους. Όμως αρκετά γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι στο μοναστήρι υπάρχει κάτι σκοτεινό που απειλεί όχι μόνο την πίστη της αλλά και την ίδια την σωματικής της ακεραιότητα. Όλα αυτά μπερδεύονται ακόμα πιο πολύ, όταν την ενημερώνουν ότι είναι έγκυος ενώ είναι παρθένα.
Μόλις στα είκοσι εφτά της χρόνια, η Sweeney, θεωρείται ένα από τα πιο ανερχόμενα ταλέντα του Hollywood. Κυρίως γνωστή μέσω της συμμετοχής της στην σειρά Euphoria, τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνει όλο και περισσότερο τα βλέμματα επάνω της είτε με την καλλιτεχνική επιτυχία της ταινίας Reality, είτε εμπορική επιτυχία της ταινίας Anyone But You. Η συμπαθής νεαρή ηθοποιός δείχνει σημάδια μιας περίπτωσης που χρειάζεται την προσοχή μας, ειδικά μετά και από αυτή την ταινία. Αυτή την ταινία που είναι περισσότερο ένα gore θρίλερ παρά μια ταινία τρόμου αξιώσεων.
Ο Michael Mohan σκηνοθετεί ένα θρίλερ πίστεως με μια βασική ανατροπή που είναι πεντακάθαρη από τα πρώτα στοιχεία που σου δίνει η ταινία μέσα στην πρώτη μισή ώρα. Αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα και μοιάζει να μην πολύ ενδιαφέρεται να ισχυροποιήσει και δικαιολογήσει ότι γίνεται τριγύρω από τον κεντρικό ρόλο παρά επικεντρώνεται σε αυτήν και μόνο. Μια έξυπνη επιλογή, μιας και ο σκηνοθέτης φαίνεται να έχει αντιληφθεί αρκετά νωρίς ότι όλη η ταινία είναι η Sydney Sweeney. Όχι τόσο ο ρόλος της, όσο αυτή η ίδια που πλέον αποκτά ένα status αρκετό για να κρατήσει τον θεατή στην θέση του και να ολοκληρώσει μια ταινία που χωρίς αυτήν θα ήταν απλά ένα ακόμα θρησκευτικό b movie της σειράς.
Μια ταινία ωμή σε αρκετά σημεία, με έντονο το στοιχείο του gore που όμως δικαιολογείται και με το τελευταίο μέρος της να κάνει την επιλογή να προκαλέσει τον θεατή αν αυτό που βλέπει ίσως και δεν χρειαζόταν ή αν όντως είναι το ιδανικό για την πορεία του χαρακτήρα της Sweeney και του τι ήθελε να πει η ταινία.
Χρήστος Βασιλακόπουλος