Εκείνος ζει απομονωμένος, δίπλα στο αποκαλούμενο μαύρο δάσος. Όλα αλλάζουν όταν μια νύχτα, ακούει να του χτυπούν την πόρτα. Όταν συναντά για πρώτη φορά εκείνη, ήδη έχει κάνει το πρώτο μεγάλο λάθος. Γιατί όπως μαρτυρά και ο τίτλος της ταινίας, είναι απλό: Μην Ανοίγεις Την Πόρτα (⭐⭐1/2).
Διάσημοι από την δράση τους στο διαδίκτυο, οι Unboxholics, για πρώτη φορά τεστάρουν την δύναμη τους στα βαθιά νερά του κινηματογράφου. Τα αδέρφια από την Αριδαία, ο Σάκης και ο Αλέκος, έχουν μάθει το κοινό τους σε παραγωγές ενός επιπέδου τόσο στο youtube όσο και στα livestream του twitch. Μπορεί να έχουν δοκιμαστεί στο πεδίο των ταινιών μικρού μήκους, που ήταν περισσότερο για το πιστό κοινό τους, ή σε οδοιπορικά που θυμίζουν ντοκιμαντέρ αλλά ποτέ ξανά δεν είχαν τεστάρει την δύναμη τους στην μεγάλη οθόνη. Σε μια ταινία που διαφημίζεται ως η ταινία από τους Unboxholics είναι όντως αυτό. Έξι άτομα, για πάνω κάτω τρία χρόνια δημιούργησαν από το μηδέν μια ταινία που κατάφερε να βρει διανομή για τους κινηματογράφους. Είναι η πιο hand made ταινία που έχει κυκλοφορήσει ποτέ στην ελληνική αγορά και μπορείτε να δείτε όλη την διαδικασία στο επίσημο κανάλι τους στο youtube για να αντιληφθείτε τον άθλο τους.
Σε ενενήντα λεπτά, η ταινία τους, καταφέρνει και δείχνει τις επιρροές τους αλλά και τον τρόπο που οι ίδιοι σκέφτονται. Είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που δεν θέλει να σε ξεγελάσει με χαζά jump scares για να πάρει από εσένα την έξαψή της αδρεναλίνης που θα πλημμυρίσει το σώμα σου. Επιλέγουν συνειδητά να προκαλέσουν τον φόβο μέσω της σκέψης που θα κάνεις μετά, το λεγόμενο after thought. Παρά που το σενάριο τους έχει μια μέτρια ιδέα, που ίσως έχετε δει ξανά σε καλές ή κακές παραλλαγές, είναι αυτό που θέλουν να γεννήσουν μέσα στο μυαλό σου αυτό που τους αφορά πιο πολύ. Σε αυτό έρχονται να προσθέσουν, δυο στοιχεία του κινηματογράφου που στις ελληνικές παραγωγές συνήθως βασανιζόμαστε. Ο ήχος αλλά και ο φωτισμός της ταινίας είναι πραγματικά υπέροχος. Και τα δυο ανταποκρίνονται απόλυτα και κάτι παραπάνω στο είδος που επιλέγουν να δοκιμαστούν και που επιτέλους βρίσκει υπόσταση και στην Ελλάδα. Παράλληλα, η μουσική της ταινίας είναι τόσο καλή που δεν το πιστεύεις ότι πρόκειται για original δημιουργίες που φτιάχτηκαν από τον Κώστα Αγέρη και Kid Moxie, μόνο και μόνο για την ταινία.
Στο θέμα ερμηνειών, ο Σάκης Καρπάς καταφέρνει και στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι δεν πρόκειται για ηθοποιό. Αυτό αμέσως αποδεικνύει ότι ηθελημένα είχε λιγότερο κείμενο για να προστατευτεί και ο ίδιος από την παραπάνω έκθεση αλλά που μοιάζει τελικά με μειονέκτημα και μια χαμένη ευκαιρία για περισσότερη εξέλιξη του χαρακτήρα. Η Φωτεινή Λεβογιάννη σηκώνει στις πλάτες της το μεγαλύτερο δραματουργικό ενδιαφέρον και έχει κάποιες καλές και κακές στιγμές. Οι αδύναμες της στιγμές δημιουργούνται από ένα μέτριο σενάριο και όχι από την ίδια και τα εκφραστικά της μέσα.
Στην τελική, η ταινία σέβεται το κοινό της, δεν απευθύνεται σε αυτό με ευκολίες και παίρνει τα ρίσκα που της αναλογούν. Μπορεί να δημιουργήθηκε από άτομα που λειτουργούν σε ένα κλειστό περιβάλλον όπως είναι το youtube αλλά αποδεικνύουν ότι έχουν το μεράκι και τους αναλογεί κάθε εκατοστό και της μεγάλης οθόνης. Γιατί αν σε ένα πράγμα είναι ειλικρινείς οι Unboxholics είναι στην συνέπεια τους ως προς τις προθέσεις τους και στην προσοχή που έχουν από τα χιλιάδες μέλη της διαδικτυακής οικογένειας τους. Ίσως η ταινία λειτουργεί ως εφαλτήριο για να δημιουργήσουν κάτι ακόμα πιο προσωπικό χωρίς επιρροές και αναφορές με ότι μεγάλωσαν και αγάπησαν.
Χρήστος Βασιλακόπουλος