Το μακρινό 2010, ο Sylvester Stallone ήταν ο σκηνοθέτης και ο συν-σεναριογράφος μιας ταινίας που πολλοί ανά τον κόσμο την ήθελαν και την ονειρεύονταν ως την απόλυτη κινηματογραφική τους ονείρωξη. Ο Stallone έγινε ο θιασάρχης ενός cast που συγκέντρωσε όλα τα μεγάλα ονόματα της περιπέτειας. Η αρχική The Expendables κόστισε ογδόντα εκατομμύρια και έφεραν στα ταμεία πάνω από διακόσια εκατομμύρια δολάρια στο box office. Επανήλθαν το ’12 και έπειτα το ’14, φέρνοντας κάθε φορά ακόμα ένα μεγάλο όνομα που αποτελούσε είδηση ότι θα συμπράξει μαζί με όλους τους άλλους σε μια ταινία. Από τον Chuck Norris μέχρι τον Wesley Snipes, όλοι οι ηθοποιοί που ήταν η επιτομή της τεστοστερόνης στην μεγάλη οθόνη για δεκαετίες, βρέθηκαν να συμμετέχουν στο συγκεκριμένο franchise. Μετά από μια διακοπή που κράτησε σχεδόν δέκα χρόνια, οι Αναλώσιμοι επιστρέφουν με την τέταρτη συνέχεια τους, με το Expend4bles (⭐).
Το σενάριο της νέας ταινίας δεν έχει τόση σημασία, μιας και μιλάμε ξανά για κάποιον που απειλεί την ανθρωπότητα και που πρέπει κάποιος να τον σταματήσει. Μέσα σε αυτό υπάρχει κάποια προσωπική βεντέτα, η ανατροπή που ακουμπάει στην μυθολογία του franchise και ότι έχουμε συνηθίσει σε ταινίες αυτού του είδους. Το πραγματικό ερώτημα είναι, για ποιον λόγο συγκεντρώθηκαν ξανά όλοι αυτοί, ή όσοι απέμειναν, για μια ακόμα ταινία.
Η απάντηση δυστυχώς δεν είναι αυτή που θα ήθελαν οι θαυμαστές του franchise. Η τέταρτη συνέχεια μοιάζει να είναι η πιο σκουριασμένη απ’ όλες τις άλλες και μαζί να είναι η επιτομή του b movie. Το άλλοτε all star cast έχει αποδεκατιστεί και παραμένουν ας στυλοβάτες μόνο ο Stallone και ο Statham. Έχοντας ένα παροπλισμένο cast σε μια ταινία δράσης, ήδη έχεις την αίσθηση ότι όλο αυτό δεν πρόκειται να πάει καλά. Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας, πέρα από όλα τα κλισέ που έχει βαρεθεί να βλέπεις κανείς εδώ και δεκαετίες, είναι η παρουσία του άλλοτε μεγάλου αφεντικού, Sylvester Stallone. Ο Stallone στην συγκεκριμένη ταινία εμφανίζεται μόλις σε δυο με τρεις σκηνές και αυτές αποπνέουν μια κινηματογραφική παραίτηση που δικαιολογείται αφού η σωματική του δυσκινησία είναι πλέον ορατή. Ο Stallone σε τρία χρόνια από τώρα θα είναι ογδόντα και ενώ κανείς δεν μπορεί να του ζητά να είναι ακμαίος όπως πριν από τουλάχιστον δέκα χρόνια, ο ίδιος φαίνεται να αρνείται να παραδώσει τα όπλα. Αυτή του η κινηματογραφική δυσκαμψία αναγκάζει την ταινία να πάρει κάποιες τρελές αποφάσεις που θα μπορούσαν να αποτελούν μια ηρωική έξοδο, αν αυτή όμως δεν αναιρούνταν το επόμενο λεπτό.
Έτσι απομένει ο Jason Statham, να κρατάει το ενδιαφέρον του κοινού για το τι θα κάνει μετά αλλά ο ίδιος αν και βετεράνος τους είδους, μπροστά σε ένα προβληματικό σενάριο και σε ανέμπνευστες σκηνές μάχης, αδυνατεί να κάνει το όποιο θαύμα που να κρατάει την ταινία σε κάποιο καλό επίπεδο. Το υπόλοιπο cast είναι όντως αναλώσιμο μιας και μιλάμε για την τυποποιημένη παρουσία της Megan Fox, την υποκριτική κόπια κάποιου άλλου σε νεότερη έκδοση από τον Tony Jaa, τον βαριεστημένο Andy Garcia και τον χωρίς ουσιαστικό λόγο παρόντα στην ταινία 50 Cent.
Όλα αυτά όμως οι θαυμαστές του συγκεκριμένου είδους ή των συγκεκριμένων ηθοποιών, το ακούν βερεσέ μιας και θα δουν την ταινία ό,τι και αν γίνει. Όμως εκεί γεννιέται ένα μεγαλύτερο πρόβλημα. Αρχικά, το κοινό που αρέσκεται σε τέτοιες ταινίες δείχνει μια άρνηση να παραδεχτεί ότι του σερβίρουν ξανά και ξανά το ίδιο θέαμα σαν ξανά ζεσταμένο φαγητό και αυτοί δείχνουν μια πείνα λες και είναι η πρώτη φορά που το γεύονται. Έπειτα, τώρα που μπροστά στα μάτια μας οι action hero άλλων εποχών που κουβάλησαν στις πλάτες τους και έσωσαν ένα συγκεκριμένο είδος για δεκαετίες, παροπλίζονται μπροστά στα μάτια είτε λόγω ασθένειας, γήρατος ή κούρασης, τότε ποια θα είναι η επόμενη μέρα;
Χρήστος Βασιλακόπουλος