Firestarter
Σχεδόν σαράντα χρόνια πριν, παρά δυο, στις κινηματογραφικές αίθουσες κυκλοφόρησε η ταινία Εξουσία Πυρός. Η ταινία βασισμένη στο βιβλίο που είχε κυκλοφορήσει ο Stephen King το 1980, είχε ως πρωταγωνίστρια την μικρή τότε Drew Barrymore που είχε αιχμαλωτίσει το κοινό δυο χρόνια πριν στην ταινία E.T. Ο Εξωγήινος.
Η ιστορία του βιβλίου είναι λίγο πολύ γνωστή γιατί εκτός της ταινίας, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του συγγραφέα που συνεχώς οι αναγνώστες επιστρέφουν σε αυτό. Πρόκειται για ένα κορίτσι που κατέχει την ικανότητα της πυροκίνησης. Να ανάβει φωτιές από το πουθενά και να τις κατευθύνει. Αυτή της η ικανότητα είναι που προκαλεί προβλήματα τόσο στην ίδια μιας και δεν ξέρει να την διαχειρίζεται αλλά και στους γονείς της που κρύβουν ένα μυστικό από το κοινό τους παρελθόν που φέρνει σε επικίνδυνη μοίρα της κόρη τους.
Η ταινία αυτή κυκλοφορεί τόσα χρόνια μετά σε νέα διασκευή με τον ελληνικό τίτλο να έχει αλλάξει σε Πύρινη Οργή αλλά ο αγγλικός παραμένει Firestarter.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Keith Thomas, ο οποίος έχει στον ενεργητικό του μόνο μια ταινία (The Vigil) και αυτή φάνηκε να ήταν αρκετή ως διαπιστευτήριο για να το παραδώσουν τα ηνία μιας ακόμα διασκευής πάνω σε έργο του King.
Ο ίδιος δεν καταφέρνει να χειριστεί με κανέναν φρέσκο τρόπο ούτε την ιστορία και τους χαρακτήρες αλλά ούτε και την φαντασία που ξεχειλίζει από τις ιστορίες του συγγραφέα. Όμως το βασικό πρόβλημα δεν είναι ακριβώς δικό του αλλά του σεναριογράφου, ο οποίος τυχαίνει να είναι ο Scott Teems.
Ο άνθρωπος που ευθύνεται για το σεναριακό φιάσκο του Halloween Kills του ’21, καταφέρνει και σε αυτή την ταινία και παραδίδει μια αδύναμη ως κακή μεταφορά του βιβλίου, με τα μεγαλύτερο πρόβλημα να εντοπίζεται στους διαλόγους. Χωρίς έμπνευση, χάρτινοι και βγαλμένη μέσα απ’ όλα τα κινηματογραφικά κλισέ οι διάλογοι κάνουν σχεδόν αδύνατο να ενδιαφερθείς για ότι και αν λέγεται στην ταινία.
Το cast χωρίς να έχει κραυγαλέες αστοχίες και αδυναμίες δεν είναι ικανό για να προκαλέσει τον θεατή να ενδιαφερθεί για την ιστορία του καθενός. Η Ryan Kiera Armstrong που καλείται να ”κουβαλήσει” όλη την ταινία στις πλάτες της, δεν καταφέρνει να κάνει την διαφορά και αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πρωτότυπη ταινία και την Drew Barrymore που ακόμα κάποιοι σε όποια αναδρομή της καριέρας της αναφέρουν αυτή την ταινία.
Αν η μουσική σας θυμίσει κάτι, δεν θα έχετε άδικο μιας και την υπογραφή βάζουν οι Carpenter και δίνουν στην ταινία μια αίσθηση από το Halloween.
Για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ότι η μεταφορά των βιβλίων του Stephen King, δεν είναι εύκολη υπόθεση και αν κάποιος δεν έχει συγκεκριμένο όραμα αλλά και διαφορετική ματιά καταλήγει να μιλάμε για μια ακόμα άστοχη προσπάθεια. Σε τέτοιο βαθμό που σε κάνει να σκέφτεσαι μήπως πρέπει να σταματήσει η αναβίωση του σύμπαντος του King στην μεγάλη οθόνη και το κοινό να παραμείνει με τις εικόνες που το ίδιο δημιουργεί όταν διαβάζει τα βιβλία.
Χρήστος Βασιλακόπουλος