The Batman
Οι σούπερ ήρωες στην ποπ κουλτούρα δεν είναι κάτι πρόσφατο. Ίσως η εποχή μας έχει ρίξει αρκετό βάρος σε αυτό το είδος της φαντασίας αλλά κάποιοι/ες ίσως δεν γνωρίζετε ότι ο Batman εμφανίστηκε πρώτη φορά σε έντυπο το 1939. Άρα έχει φτάσει αισίως τα 83 χρόνια παρουσίας.
Βέβαια χρειάστηκε μισός αιώνας για την πρώτη του μεταφορά στην μεγάλη οθόνη από τον Tim Burton το ’89, με τον Michael Keaton να είναι ο Batman για εκείνη την ταινία και ακόμα μια.
Ακολούθησε ο Van Kilmer (1995), George Clooney (1997), Christian Bale (2005) και ο Ben Affleck (2016). Με λίγα λόγια κάθε γενιά θεατών, πάνω κάτω, είχε τον μασκοφόρο εκδικητή που της αναλογούσε στην μεγάλη οθόνη. Από τον κλασσικό του Keaton και στις cult εκδοχές των Kilmer και Clooney περάσαμε στην πιο πετυχημένη μέχρι σήμερα εκπροσώπηση του ήρωα από τον Bale για να καταλήξουμε στην πιο αμφιλεγόμενη και βραχυπρόθεσμη εκδοχή, αυτή του Affleck. Ο ίδιος ήρωας μέσα από διαφορετικό πρίσμα και ματιά είτε του σκηνοθέτη είτε της κουλτούρας στην εποχή που έκανε πρεμιέρα.
Σήμερα έρχεται να προστεθεί μια τελείως διαφορετική προσέγγιση στον ήρωα, αυτή του σκηνοθέτη Mat Reeves για την ταινια THE BATMAN.
Για να μιλήσουμε για την πλοκή του έργου πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι για όλους όσοι αγνοούν ή δεν ξέρουν από που πηγάζουν όλες αυτές οι ταινίες. Όπως είπαμε παραπάνω μέχρι να βρεθεί ένας ήρωας στην μεγάλη οθόνη, έχει διανύσει μια διαδρομή χρόνων σε κόμικ περιοδικά όπου οι δημιουργοί εκεί έχουν τον χρόνο και χώρο να πειραματιστούν εύκολα με διαφορετικές εκδοχές του ήρωα χωρίς να έχουν την δαμόκλειο σπάθη του box office. Από εκεί πηγάζει και τρέφεται συνεχώς η ποπ κουλτούρα που απαριθμεί πολλούς αναγνώστες που διαβάζουν, αγαπούν και λατρεύουν έναν ήρωα και που στο τέλος θέλουν να τον δουν και στην μεγάλη οθόνη. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να πούμε ότι η έμπνευση του Mat Reeves για την δική του ταινία προέρχεται από αυτά τα περιοδικά όπως Batman: Year Two, Batman: Hush αλλά κυρίως από το Batman: The Long Halloween.
Αφού εξηγήσαμε την προέλευση, έχουμε και λέμε:
Ο Batman του Mat Reeves είναι ο νεότερος ηλικιακά που έχουμε δει στον κινηματογράφο. Η ταινία ακολουθεί τον μασκοφόρο εκδικητή στα πρώτα του χρόνια ως η ασπίδα της Gotham ενάντια στους εγκληματίες, την στιγμή που δημιουργείται ο μύθος του και ο φόβος που κατακλύζει τους πάντες όταν βλέπουν το σήμα του πάνω από την πόλη. Μια υπενθύμιση, όπως λέει η ταινία, ότι εκείνος είναι πάντα στις σκιές, έτοιμος να εκδικηθεί. Μέχρι που ένα γράμμα με απευθείας αναφορά σε αυτόν στο τόπο του εγκλήματος τον βάζει σε μια περιπέτεια να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από τους φόνους σημαντικών ανθρώπων που προκαλούν αναταράξεις στα θεμέλια της πόλης.
Αυτός ο Batman είναι ωμός, σκοτεινός και άκρως ρεαλιστικός. Η ταινία επιστρέφει στον πυρήνα του ήρωα και μας δίνει μια πλευρά που δεν είχε αποτυπωθεί ευδιάκριτα για αρκετά χρόνια, αυτή του ντετέκτιβ. Πρόκειται για ένα φιλμ νουάρ, που σέβεται τους κανόνες τους είδους και δεν κάνει καμία προσπάθεια να τους επαναπροσδιορίσει παρά αφήνει την σκοτεινή φύση του ήρωα να βαδίζει παράλληλα με το ύφος του είδους. Έτσι έχουμε έναν Batman ντετέκτιβ που συνεργάζεται βήμα βήμα με την αστυνομία για την εξιχνίαση του εγκλήματος.
Ο Mat Reeves παραδίδει την καλύτερη του σκηνοθεσία αφού αφήνει το έργο να ”αναπνεύσει”, δεν βιάζεται σε καμία σκηνή και αυτό φαίνεται και στην τελική διάρκεια της ταινίας. Δεν αφήνει περιθώρια στον θεατή να πιστέψει ότι ο Batman είναι υπεράνθρωπος αλλά φανερώνει από την αρχή πόσο ευάλωτος είναι ψυχικά και αυτό κατακλύζει όλη την ταινία.
Αν μέχρι σήμερα θεωρούσαμε ως καλύτερο Batman στην οθόνη, αυτόν του Bale τότε ίσως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε ή τουλάχιστον να συμφωνήσουμε ότι ο Robert Pattinson θέτει ισχυρή υποψηφιότητα για την δεύτερη θέση. Όλα αυτά τα χρόνια ο ηθοποιός έχει αποδείξει μέσα από τις ταινίες που επιλέγει να συμμετέχει ότι είναι μακριά από τις ανάλαφρες βαμπιρικές ταινίες που τον έκαναν παγκόσμια γνωστό. Εδώ παραδίδει έναν ωμό, ακατέργαστο Batman που συμβαδίζει απόλυτα με τον χαμένο, μελαγχολικό Wayne του.
Φυσικά ο αγνώριστος λόγω του μακιγιάζ Colin Farrell εντυπωσιάζει εύκολα τον θεατή ενώ η Catwoman της Zoe Kravitz έχει την απόλυτη χημεία με τον Pattinson. Ο Paul Dano καταφέρνει και κλέβει τις εντυπώσεις με την ολιγόλεπτη παρουσία του μπροστά από την κάμερα ως The Riddler.
Η ταινία διαθέτει ένα εκπληκτικό soundtrack του Michael Giacchino που πυροδοτεί την ένταση και την εκτόξευση της αδρεναλίνης του θεατή όπου χρειάζεται. Αλλά όπως και στο Joker, έτσι και εδώ είναι ξεκάθαρο ότι η μουσική είναι αναπόσπαστο και σημαντικό κεφάλαιο στην γενική εμπειρία της ταινίας.
Το The Batman είναι η πιο ώριμη, ωμή και ρεαλιστική εκδοχή του ήρωα μέχρι σήμερα στον κινηματογράφο, το απόλυτο παράδειγμα του τι είναι ο Batman. Αυτό που ζητάει ο θαυμαστής του και μια άκρως καλή επιλογή για τον μέσο θεατή.
Χρήστος Βασιλακόπουλος
⭐⭐⭐⭐