Η πρώτη καλή ταινία τρόμου της χρονιάς, X, έκανε χθες πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες. Δεν θυμάμαι από πότε έχω να δω ταινία τρόμου που να καταφέρνει μέχρι και το τελευταίο λεπτό να είναι πιστή στο είδος της και να μην ξεφεύγει σπιθαμή από την αίσθηση που σου γεννά από τα πρώτα λεπτά.
Η ταινία X είναι σε σκηνοθεσία του Ti West. Ενός ανθρώπου που εδώ και μια εικοσαετία ασχολείται με το είδος του τρόμου και του θρίλερ με τα αποτελέσματα να είναι κάποιες φορές καλά και άλλες φορές σχεδόν προς αποφυγή. Έχει αρκετές ταινίες στο ενεργητικό ενώ είχε πάρει μέρος και ήταν ανάμεσα στους σκηνοθέτες που υπέγραψαν μια από τις πολλές ιστορίες της ταινίας V/H/S. Τώρα επιστρέφει στον κινηματογράφο μετά από μια αποχή που κράτησε έξι χρόνια.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, μια παρέα νεαρών κινηματογραφιστών νοικιάζουν ένα σπίτι στην μέση του αμερικάνικου νότου για να γυρίσουν μια ακατάλληλη ταινία. Ο ενοικιαστής τους, ένας άνθρωπος μεγάλης ηλικίας και παράξενης ψυχολογίας, δεν γνωρίζει για τα σχέδια τους αλλά ούτε και τον απασχολεί το τι θα κάνουν αρκεί να μην τον ενοχλήσουν και κυρίως την ηλικιωμένη γυναίκα του.
Με αυτή την ταινία ο Ti West υπογράφει τόσο την καλύτερη του σκηνοθεσία όσο και το σενάριο που είναι και αυτό δικό του. Η ταινία είναι ένας φόρος τιμής στην δεκαετία του ’70 και στο είδος των ταινιών τρόμου που ευδοκίμησαν εκείνη την περίοδο. Μια μίξη αργόσυρτου μυστηρίου με gore στοιχεία και που στις μέρες μας καταλήγουν να θεωρούνται cult. Όμως μέσω της ταινίας ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος δείχνει την άνοδο των ταινιών ερωτικού περιεχομένου μιας και τότε ήταν η εποχή που οι βιντεοκασέτες έκαναν τον καθημερινό άνθρωπο, μεγάλο πρωταγωνιστή ταινιών ακατάλληλου περιεχομένου. Η ταινία έχει το ύφος και την αισθητική ταινιών όπως Ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος Με Το Πριόνι. Ταινίες ωμές στην επαρχία της Αμερικής όπου οι αστυνομικοί ήταν άφαντοι και οι πολίτες ο ένας πιο παράξενος από τον άλλον.
Σίγουρα η ταινία δεν έχει ευκολίες και ο αργός ρυθμός της μπορεί να εκνευρίσει εκείνους που θέλουν πιο έντονες σκηνές. Το δεύτερο μέρος της ταινίας όμως είναι εκεί για να αποζημιώσει τους λάτρεις των splatter ταινιών που ακροβατούν ανάμεσα στο γέλιο και τον τρόμο.
Στην ταινία το cast είναι πραγματικά ομοιόμορφα καλό αλλά ξεχωρίζει η Mia Goth που σιγά σιγά με τις συμμετοχές της σε όλες και πιο πολλές ταινίες αυτού του είδους γίνεται το νέο πρόσωπο του. Ενώ η Jenna Ortega με ευκολία παίρνει τα σκήπτρα της νέας scream queen της δεκαετίας.
Στα συν της ταινίας είναι η φωτογραφία αλλά και το απίστευτο soundtrack που βοηθούν το θεατή να νιώσει λες και βλέπει γνήσια ταινία εκείνης της εποχής.
Όπως έγινε γνωστό ο σκηνοθέτης σε μια διακοπή δυο εβδομάδων στα γυρίσματα της ταινίας λόγω του covid, τελείωσε και έγραψε το prequel της, με τίτλο Pearl και αναμένεται να κάνει και αυτή η ταινία πρεμιέρα μες στο 2022. Το prequel θα ακολουθεί τα γεγονότα και την ιστορία του χαρακτήρα της Mia Goth με το όνομα Maxine και πως κατέληξε στην φάση της ζωής της που την είδαμε, κάτι για το οποίο μέσα στην ταινία γίνονται αναφορές.
Για τους λάτρεις του είδους και όχι μόνο αλλά όχι για εκείνους που θέλουν και αρέσκονται στα ψυχολογικά θρίλερ ή στις ταινίες τρόμου με πνεύματα και δαιμόνια.
⭐⭐⭐
Χρήστος Βασιλακόπουλος