Η ταινία της εβδομάδας και τρεις ακόμα

Η προτελευταία εβδομάδα του πρώτου μήνα του 2023, έχει τέσσερις νέες κυκλοφορίες στις κινηματογραφικές αίθουσες. Η ταινία της εβδομάδας από το site, είναι η ελληνική ταινία της εβδομάδας με τον Πίσω Από Τις Θημωνιές (⭐⭐⭐⭐). Είναι η πρώτη μεγάλη μήκους ταινία που σκηνοθετεί η Ασημίνα Προέδρου και έρχεται να κάνει ποδαρικό με το δεξί για τις ελληνικές παραγωγές την χρονιά αυτή.

Η πλοκή της ταινίας ακολουθεί τα τρία πρόσωπα μιας οικογένειας: του Στέργιου (ο πατέρας), της Μαρίας (η μητέρα) και της Αναστασίας (η κόρη). Οι τρεις τους είναι τα μέλη μιας οικογένειας στην επαρχία που έρχονται αντιμέτωπη με τις πράξεις τους, οι οποίες πυροδοτούν αλλαγές που θα τους γυρίσουν την ζωή ανάποδα.

Ο θεατής καλείται να ενώσει τα κομμάτια του παζλ σε μια σπονδυλωτή ιστορία, που σιγά σιγά του αποκαλύπτει όλα τα κρυφά σημεία που οδήγησαν στην τραγωδία. Η φωτογραφία της ταινίας είναι υπέροχη και τα φυσικά τοπία που έχουν επιλεχθεί στα σύνορα της Ελλάδας με την Βόρεια Μακεδονία αποδεικνύει πόσο κρίσιμα είναι για το σύνολο της εμπειρίας του θεατή. Η χρωματική παλέτα που έχει επιλεχθεί έρχεται σε απόλυτη συνάρτηση με το ύφος της κάθε ιστορίας και η Προέδρου επιλέγει ένα γύρισμα με κλειστά κοντινά στον καθέναν που πρωταγωνιστεί στην ιστορία του.

Το cast της ταινίας αποδεικνύει, ακόμα και στον πιο ανίδεο θεατή της χώρας μας, ότι η εγχώρια παραγωγή καλά κρατεί και έχουμε σπουδαίους κινηματογραφικούς ηθοποιούς όπως Στάθης Σταμουλακάτος. Ο Σταμουλακάτος ”κουβαλάει” το πρώτο κεφάλαιο της ταινίας και δίνει το ρυθμό που κινείται όλη η ταινία. Όμως η πραγματική αποκάλυψη (αν και είναι γνωστή για την υποκριτική της) είναι η Ελένη Ουζουνίδου. Γνωστή τόσο από το θέατρο όσο και από την τηλεόραση, η Ουζουνίδου παραδίδει μαθήματα υποκριτικής με τον ρόλο της μάνας που ισορροπεί ανάμεσα στην κατήχηση της Εκκλησίας και όσων έχει μάθει να ακολουθεί και να πιστεύει αλλά και όσων η ζωή της αποδεικνύει ότι είναι η πραγματικότητα και δεν μπορεί πια να κάνει τα στραβά μάτια. Η παρουσία αυτών των δυο ηθοποιών δεν σημαίνει ότι δεν αφήνει περιθώρια στην Ευγενία Λάβδα να αναδείξει το πόσο καλά μπορεί να χειριστεί τον κρίσιμο ρόλο της κόρης.

Το Πίσω Από τις Θημωνιές είναι ένα κράμα της ελληνικής επιθυμίας για κάτι καλύτερο και όσων θέλουμε να κρύψουμε κάτω από το χαλί. Αναδεικνύει την ανθρώπινη απροθυμία να συμβάλει στο κοινό καλό ενάντια στην ατομική προστασία και οικογενειακή αταραξία.

Η δεύτερη ταινία της εβδομάδας είναι το πολύπαθο Babylon (⭐⭐⭐1/2). Η νέα ταινία του Damien Chazelle, που πριν εφτά χρόνια είχε ταράξει τα νερά με το La La Land, έχει χτυπηθεί τόσο από τους κριτές της Αμερικής και όχι μόνο αλλά και το box office που δεν έφερε πίσω στα ταμεία τα αναμενόμενα. Αυτή η ταινία είναι το ερωτικό γράμμα του σκηνοθέτη στον κινηματογράφο, μια ”μόδα” ανάμεσα στους σκηνοθέτες τα τελευταία χρόνια που θέλουν να αποτίσουν έναν φόρο τιμής στην τέχνη που τους γαλούχησει να είναι αυτό που είναι σήμερα.

Στο Babylon βλέπουμε την κατάρρευση του παλιού (βλ. βωβό κινηματογράφο) και στην επέλαση και επικράτηση του Hollywood όπως το ξέρουμε σήμερα. Από το ξέφρενο, χωρίς λογική συνεχές πάρτυ των πρώτων χρόνων στην κλειστή, συντηρητική παραγωγή ειδώλων και ταινιών προς κατανάλωση. Κεντρικό πρόσωπο σε αυτή την ιστορία είναι η Margot Robbie που είναι ο καταλύτης όλων όσων γίνονται στην ταινία. Μια Robbie που έχει τουλάχιστον δυο καπιτάλε σκηνές μέσα στην ταινία που θα την μνημονεύομε για χρόνια. Την ίδια ώρα ο Brad Pitt, ένας εκ των τελευταίων movie star που έχουμε, δίνει για ακόμα μια φορά μια πραγματικά υπέροχη ερμηνεία και αν ήταν άλλες οι συνθήκες ίσως διεκδικούσε επάξια ακόμα μια υποψηφιότητα για Oscar. Ο ρόλος του αυτός του πρωταγωνιστή που μεγαλούργησε στο πριν και βλέπει ότι δεν έχει χώρο στο μετά. Μέσα σε όλα αυτά να προσθέσετε και την εκπληκτική και σίγουρα υποψήφια για Oscar μουσική της ταινίας από τον Justin Hurwitz.

Αν σε κάποιον άρεσε το Once Upon A Time in Hollywood του Tarantino αλλά το βρήκε κάπως αργό και χωρίς κάτι ουσιαστικά να συμβαίνει, τότε εδώ θα βρει ακριβώς αυτό που ζητά.

Η Zar Amir-Ebrahimi κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στις Κάννες του 2022 για την επόμενη ταινία και αυτό δείχνει σίγουρα την δυναμική της ταινίας, Holy Spider (⭐⭐⭐). Η πιο σοβαρή και σκληρή ταινία της εβδομάδας είναι η νέα ταινία του Ali Abbasi, βραβευμένο στις Κάννες του 2018 και σκηνοθέτη δυο επεισοδίων της σειράς του HBO, The Last Of Us. Η ταινία ακολουθεί τα πραγματικά γεγονότα που έγινα πριν λίγα χρόνια στην πόλη της Μασχάντ, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας του Ιράν. Η Μασχάντ θεωρείται η ”ιερότερη” πόλη της χώρας και μια από τις πιο σπουδαίες ”ιερείς” πόλεις του ισλαμικού κόσμου. Εκεί ένας κατά συρροή δολοφόνος κάθε βράδυ δολοφονεί σεξ εργάτριες και ο ίδιος κοινοποιεί της πράξης του στην εφημερίδα αφού κατά τον ίδιον ”εξαγνίζει” την πόλη από το κακό. Μια δημοσιογράφος έρχεται στην πόλη για να ερευνήσει και να κάνει τις ερωτήσεις που ούτε η αστυνομία φαίνεται να μην ενδιαφέρεται να κάνει.

Η ταινία είναι μια γροθιά στο στομάχι για όλα αυτά που νομίζουμε εμείς στην Δύση ότι έχουμε κατακτήσει και που κάτι εκατοντάδες χιλιόμετρα δίπλα μας ακόμα υπάρχουν και φαίνονται να μην αλλάζουν με τίποτα. Ειδικά, η τελευταία πράξη του έργου ίσως θα έπρεπε να ήταν ενός είδους μάθημα προς τις νεότερες ηλικίες για το τι είναι κοινωνικά λάθος στο σήμερα. Μια ταινία που δεν πρέπει να χάσεις όσο σκληρή και αν είναι αφού δεν φτάνει στο ελάχιστον την σκληρότητα της πραγματικότητας.

Τέλος, έχουμε την ταινία Mothering Sunday (⭐⭐1/2). Η Eva Husson σκηνοθετεί μια ιστορία που εξελίσσεται στην αγγλική επαρχία και αντιμετωπίζει σχεδόν βουβά τις επιπτώσεις και απώλειες του Πρώτου Παγκόσμιου Πόλεμου.

Η Odessa Young είναι η Jane, μια υπηρέτρια ενός εκ των τριών πλούσιων οικογενειών της πόλης που πρόκειται να έχει μια ημέρα ελεύθερη μιας και είναι η Ημέρα της Μητέρας και όλες όσες δουλεύουν ως υπηρεσία έχουν την δυνατότητα να επισκεφθούν την οικογένεια τους. Όμως εκείνη, ορφανή από μητέρα, έχει άλλα σχέδια και αυτά θα πυροδοτήσουν ένα συναισθηματικό ντόμινο που ούτε η ίδια φανταζόταν στην αρχή της ημέρας.

Πρόκειται για ένα ερωτικό δράμα με απαράμιλλη καλαισθησία και φωτογραφία. Η ταινία δεν βιάζεται χρονικά και δεν εκβιάζει το συναίσθημα από τον θεατή που αφού βυθισθεί στο δράμα των ηρώων, έρχεται να πονέσει το ίδιο μαζί τους με την ανατροπή κοντά στο τέλος της ταινίας. Η Odessa Young, μια πανέμορφη ενζενί της νέας γενιάς καταφέρνει και φέρνει εις πέρας τον ρόλο που της ανατέθηκε και μένει αξέχαστη στον θεατή. Όπως αξέχαστος μένεις και ο μονόλογος της πάντα εκπληκτικής ερμηνευτικά Olivia Colman.

Μια επιλογή για εκείνους που αγαπούν τα ήσυχα, αγγλικά δράματα στην μεγάλη οθόνη.

Χρήστος Βασιλακόπουλος