«Αγάπη μου» φωνάζει ο Ίων Δραγούμης και σείεται το θέατρο με την βαθιά διαπεραστική φωνή του Τάσου Νούσια. Ο Ιών Δραγούμης ερωτεύτηκε την Πηνελόπη Δέλτα( παντρεμένη-μητέρα τριών κοριτσιών) και λάτρεψε την Ελλάδα. Το έθνος, ένα από τα δύο μεγαλύτερα βάραθρα όπως μας διηγείται ο ίδιος. «Όσο πιο ασυμβίβαστη είναι η φύση ενός ανθρώπου, τόσο περισσότερο οι άλλοι άνθρωποι επιθυμούν να την εξουσιάσουν» Ήταν φιλελεύθερος, αντιβενιζελικός και υποστήριξε την Μεγάλη Ιδέα! Δολοφονείται στις 31 Ιουλίου το 1920, στην συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Παπαδιαμαντοπούλου. “Ποια είναι η τελευταία σκέψη του ανθρώπου πριν πεθάνει?” Ρωτάει ο Στέφανος Δάνδολος στα video wall στο background της παράστασης με την ρομαντική σκηνοθεσία του Κώστα Γάκη.
«Πως γίνεται να ξεχάσει κανείς το φεγγάρι» αναρωτιέται η Πηνελόπη Δέλτα, έχοντας εξομολογηθεί στον σύζυγό της(Στέφανο Δέλτα) τον μεγάλο της έρωτα για τον Δραγούμη. Με αρωγό τον ψυχίατρο της προσπαθεί να βρει τον εαυτό της και τις επιθυμίες της στην κλινική του Γκάινφαρν το 1908. Ένα βήμα μπροστά στέκεται στην αγκαλιά του Δραγούμη, ανάμεσα στα ολάνθιστα τριαντάφυλλα της άνοιξης, ένα βήμα πίσω στενάζει και οι Ερινύες της την καταδιώκουν, πάντα η ίδια λαιμητόμος. Η λαιμητόμος της κοινωνίας. Της κοινωνίας των «έτσι πρέπει», του καθωσπρεπισμού και της κοινωνικής ευρυθμίας.
Μέσα σε ένα παράλληλο ιστορικο-πολιτικό πλαίσιο, ο πλατωνικός έρωτας όπως αναφέρεται στα γραπτά της αλληλογραφίας τους, αναπτύσσεται αλλά δεν ευδοκιμεί ποτέ. Συστήνεται και ξανά συστήνεται η συγκλονιστική Μπέτυ Λιβανού ως Πηνελόπη Δέλτα-Μπενάκη, Δραγούμη ΠΟΤΕ και οι λυγμοί της πνίγονται προτού βγουν στην επιφάνεια των οφθαλμών της.
–Τί είναι τα ονόματα μας;
-Μια συνθήκη, μια διαφοροποίηση για να μας ξεχωρίζουν και για να γυρίζουμε το βλέμμα όταν μας φωνάζουν.
–Τί είναι τα ονόματα χωρίς ψυχή; Χωρίς προσωπικότητα που διεκδικεί τις επιθυμίες της …
«Ονομάζομαι θα πει, έχω ένα όνομα για να με θυμούνται, ένα όνομα για να με ορίζουν».
Η Μαρία Παπαφωτίου ( ως νεαρή Πηνελόπη Δέλτα ) είναι μια σαγηνευτική Κίσσα. Η Κίσσα είναι ένα πουλί που έχει γεννηθεί να πετά ελεύθερο με τα πανέμορφα φτερά του ανοικτά. Αυτό ήταν η Πηνελόπη Δέλτα, αλλά πάλευε μέσα της να το καταστείλει. Μέχρι το τέλος της ζωής της έζησε στοιχειωμένη από τις μνήμες της και από την υποθετική ζωή που θα μπορούσε να είχε ζήσει μαζί με τον Δραγούμη.
Αλήθεια πώς διαμορφώνονται οι μνήμες; Εσείς πόσες φορές ανατρέχετε δηλαδή, στο παρελθόν για ανακούφιση; Και τώρα η ποιό σοβαρή ερώτηση, πόσοι από εσάς ζείτε την ζωή σας στο τώρα και όχι στο εκεί κ τότε(;).
Μην προτρέχετε να απαντήσετε, άλλωστε η απάντηση όσο πιο σύντομη τόσο πιο επιφανειακή.
«Όποιος στην ζωή δεν καίγεται, απλώς επιβιώνει». Είναι ευρέως γνωστό πως τα πάθη «καίνε» κ τσουρουφλίζουν και ποτέ δεν έρχονται τυχαία. Απλώς σαν ανεμοστρόβιλοι εισβάλλουν στην ζωή μας. Και έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες… γιατί ας μην γελιόμαστε 85% των ανθρώπων δεν τα αντέχουν. Είτε κατακερματίζονται προ της ώρας τους, είτε εγκαταλείπουν, βλέπε Πηνελόπη Δέλτα.
Και επειδή όλοι ψάχνουν για άλλοθι των ατασθαλιών τους… Μην τα ρίχνετε στο ελαφρό της ηλικίας, ναι μέν «τα παιδιά έχουν το ακαταλόγιστο, ναι μεν τα νιάτα είναι ατίθασα, αλλά το πάθος δεν έχει ηλικία και δεν έχει και άλλοθι.
Όσοι αντέχετε ζήστε το!
Πλην αυτού όμως, να ξέρετε πως το ιστορικο-πολιτικό πλαίσιο ήταν πάντα μια σημαντική παράμετρος για τον απόλυτο έρωτα. Στους πολέμους, στις καταστροφές και στην θέα του φόβου που πλησιάζει το τέλος, όλοι θέλουν να πουν όσα δεν είπαν και να αδειάσουν προτού φύγουν…
Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, παράσταση «Ιστορία χωρίς όνομα», απολαύστε την και σημειώστε τα ιστορικά στοιχεία που την πλαισιώνουν… Στις 27 Απριλίου 1941 τα γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν την Αθήνα…
Ηλέκτρα Σιαλμά, MSc
Ψυχοθεραπεύτρια
www.elektrasialma.gr