Η παράσταση «Ο Αμερικάνος» μετά τη μεγάλη επιτυχία, που γνώρισε όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2001 στη Σκιάθο με αφορμή τα 100 χρόνια από το θάνατο του Παπαδιαμάντη, συνεχίζει για 10η συνεχόμενη χρονιά, αυτή τη φορά στο Θέατρο Φούρνος.
Πρόκειται για την ιστορία ενός ανθρώπου, του Τζον Στώθισον, ο οποίος εγκατέλειψε τον τόπο του προσωρινά, για μία καλύτερη τύχη. Η επιστροφή του, όμως, άργησε τελικά. Εμφανίζεται ξανά στον τόπο του ύστερα από 25 ολόκληρα χρόνια. Όπως είναι φυσικό, κανείς δεν τον αναγνωρίζει πλέον. Νιώθει ξένος στο μέρος που γεννήθηκε και η σκιαθίτικη διάλεκτος δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τα λιγοστά ελληνικά του. Παρ’ όλα αυτά δεν παραιτείται από την προσπάθεια. Ψάχνει τις ρίζες του ανάμεσα στα χαλάσματα, αναζητά το πατρικό του και φυσικά, τη μεγάλη αγάπη, που άφησε πίσω να τον περιμένει. Και ίσως εκεί να κρύβεται και η τελευταία του ελπίδα, στον έρωτα της αγαπημένης του. Αν τον θυμάται, αν τον περιμένει, αν υπάρχει εκείνη να νοιάζεται ακόμα γι’ αυτόν, ίσως τότε και ο ίδιος του ο τόπος να τον δεχτεί ξανά. Ίσως τότε να πάψει να λεγεται «Ο Αμερικάνος» για τους γύρω του. Θα γίνει πάλι, ο Γιάννης του Μοθωνιού.
Ο Θανάσης Σαράντος αναλαμβάνει να μεταφέρει το έργο του μεγάλου συγγραφέα Α. Παπαδιαμάντη επί σκηνής. Σε μία λιτή, αλλά έντονα συγκινισιακή ατμόσφαιρα και υπό τη μουσική υπόκρουση του πιάνου με τον Κωνσταντίνο Ευαγγελίδη επί σκηνής -σε μουσική του συνθέτη Λάμπρου Πηγούνη- αναλαμβάνει να ταξιδέψει το θεατή σε μία άλλη εποχή. Η ιδιαίτερη Σκιαθίτικη γλώσσα, που χρησιμοποιεί, τα συναισθήματα του ξενιτεμένου, του «χαμένου μες στον ίδιο του τον τόπο», οι καπνοί που εξαφάνιζαν σιγά-σιγά το χαμένο παρελθόν και δημιουργούσαν μία ακόμα πιο έντονη νοσταλγία, κορύφωσαν το αποτέλεσμα. Φυσικά, η καθαρότητα του λόγου του Θ. Σαράντου, καθώς και η δεξιοτεχνία, με την οποία εναλλασόταν ανάμεσα στα πρόσωπα και στα συναισθήματα, δε μπορεί σε καμία περίπτωση να περάσει απαρατήρητη.
«Ο Αμερικάνος», λοιπόν, δικαιολογημένα συνεχίζει να κάνει επιτυχία έπειτα από δέκα συνεχείς χρονιές. Η εξαιρετική ερμηνεία του Θ. Σαράντου και η συγκινητική μουσική του Λ. Πηγούνη, που ερμηνεύει ο Κ. Ευαγγελίδης, υπόσχονται να μας αναδείξουν με τον απαραίτητο λυρισμό, που αρμόζει σε ένα διήγημα του Παπαδιαμάντη, όλες τις ανεξερεύνητες πτυχές της ψυχής ενός ανθρώπου, ενός μετανάστη, που θα μπορούσε να ζει σε οποιαδήποτε εποχή, σε οποιαδήποτε χώρα, ακόμα και σήμερα και μάς προκαλεί να βιώσουμε και οι ίδιοι την έντονη συναισθηματική φόρτιση, όταν τη λησμονιά διαδέχεται η πληρότητα.
Πέννυ Λουπάκη