Μπορεί ένα σπίτι να πεθάνει; Και μάλιστα από πνευμονικό οίδημα; Οι γλωσσομαθείς βιβλιόφιλες κατσαρίδες, τα σκουλήκια που τρώνε τα έπιπλα, και οι νεκροί που κατοικούν μέσα σ΄ αυτό το σπίτι, έχουν δικαιώματα πάνω του;
Το θεατρικό έργο «Ο δρόμος περνάει από μέσα», είναι ένα έργο που απεικονίζει με απόλυτα κωμικοτραγικό τρόπο το «χάσμα» που υπάρχει μεταξύ των γενεών. Ο σκηνοθέτης (Χρήστος Σουγάρης) αφηγείται με τρόπο αλληγορικό την ιστορία μιας οικογένειας, που χρόνια τρώει η ίδια τα σωθικά της. Την οικογένεια στοιχειώνουν γεγονότα αδιευκρίνιστα, ακαθόριστα, ερμηνευμένα από κάθε πλευρά με τρόπο που την εξυπηρετεί. Ένα νεοκλασικό σπίτι, το μόνο περιουσιακό στοιχείο που τους έχει απομείνει, διεκδικείται με διάφορους τρόπους, τόσο από τους φυσικούς ιδιοκτήτες, όσο και από νεόπλουτους «εισβολείς». Τα σκουληκοφαγωμένα έπιπλα- αντίκες, είτε έχουν πωληθεί, είτε χρησιμοποιούνται ως βιτρίνα στην προσπάθεια που γίνεται από τον ιδιοκτήτη, προκειμένου το σπίτι να παραμείνει στη θέση του, αντί να δοθεί αντιπαροχή. Στο τέλος όμως, αυτός ο «εμφύλιος» ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας αλλά και στους ανθρώπους που το διεκδικούν, καθώς και το ατέλειωτο ξεπούλημα αυθεντικών και μη περιουσιακών στοιχείων αλλά και προσωπικών αξιών, θα αφήσει μόνο ηττημένους. Από όλες τις πλευρές. Μόνο θύματα. Και η σιωπή θα επιστρέψει ικανοποιημένη στη θέση της.
Μια απολαυστική παράσταση, που μας παρουσιάζει δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους που για τους τίτλου ιδιοκτησία ενός αρχοντικού, η κάθε πλευρά μάχεται εξυπηρετώντας του δικούς της λόγους. Από τη μια βλέπουμε έναν «παλιό» κόσμος με τις αρχές, τα πιστεύω και τις αξίες του, την παιδεία και την καλλιέργειά του, αλλά και τις αδυναμίες του. Από την άλλη ο αμόρφωτος και ακαλλιέργητος, στην πλειονότητα του, σημερινός άπληστος κυνηγός του χρήματος που τα δίνει όλα για τα λεφτά, ακόμα και τη γυναίκα του προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του. Όμως η καταιγίδα που θα ξεσπάσει θα ανατρέψει τα πάντα. Μέσα στη μαγεία του ωραίου αυτού νεοκλασικού, συγκρούεται το παρελθόν με το αδίστακτο παρόν και εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας, μια ιστορία γεμάτη πάθη, μίση, έρωτες, θυσίες, ηρωισμούς και προδοσίες. Η μετάβαση από το παλιό στο νέο είναι επώδυνη και τα πάντα γκρεμίζονται.
Ο «Δρόμος Περνά από Μέσα», είναι ένα εμβληματικό κείμενο του 1990, διαχρονικό και επίκαιρο όσο ποτέ, αποτυπώνει εύστοχα δύο διαφορετικούς κόσμους σκιαγραφώντας την αναπόφευκτη μάχη σ΄ ένα πεδίο σύγκρουσης αρχών και αξιών. Μία μάχη ισοπεδωτική όπου κανείς δεν βγαίνει νικητής και δεν επωφελείται τελικά.
Όμως οι βρικόλακες εκδικούνται και η καταιγίδα δεν αργεί να ξεσπάσει διαλύοντας τη ρευστή και σαθρή πραγματικότητα.
Κατερίνα Ζάχαρη