Με ποιον τρόπο επικοινωνούμε οι άνθρωποι σήμερα; Αρχικά επικοινωνούμε; ή τα κινητά το κάνουν, αυτά, για εμάς; μήπως όμως δεν κάνουν μόνο αυτό; Μια σύγχρονη κωμωδία του Sergio Belbel, σε σκηνοθεσία Γιάννη Νταλιάνη, όπου παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Η Σάρα(Χριστίνα Θεοδωροπούλου) και η Ρόζα(Ελίζα Σκολίδη), μάνα και κόρη, και η Κλαούντια(Μαριλίτα Λαμπροπούλου) με τον Χουάν (Βασίλης Βουνος),μάνα και γιος, είναι οι ήρωες του έργου. Δυο ζευγάρια ανθρώπων, από διαφορετικούς κόσμους, συνδέονται, με αφορμή ένα τρομοκρατικό χτύπημα, σε ένα διεθνές αεροδρόμιο μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Οι δυο μητέρες ήταν εκεί, επικοινωνούν με τα παιδιά τους μέσω των κινητών, και ένα κωμικό δράμα! Ξεκινά.
Η Σάρα είναι μια γυναίκα, όπου μετά από ένα διαλυμένο γάμο, έχει την ανάγκη να ζήσει,να νιώσει ξανά έντονα συναισθήματα, να αναβιώσει το πάθος. Μέσα από αυτή την τραγωδία, ως ένα βαθμό θα τα καταφέρει. Κρατά στα χέρια της ένα καινούργιο κινητό, δώρο της κόρης της, το οποίο άλλες φορές θα την βοηθήσει και άλλες όχι.
Η κόρη της, στην άλλη πλευρά, και αυτή πρόσφατα χωρισμένη, ζει το δικό της δράμα, αλλά και την αγωνία για την τύχη της μητέρας της, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα. Προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της, και το δικό της κινητό, ίσως, είναι ένα εμπόδιο σε αυτή της την προσπάθεια.
Από την άλλη μεριά είναι η Κλαούντια, μια κατά το φαίνεσθε δυναμική γυναίκα, ιδιοκτήτρια εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, υπερβολικά χειριστική απέναντι στο γιο της και προσηλωμένη με την δουλειά της. Παρόλο που η δουλειά της είναι η επικοινωνία, δείχνει να έχει ξεχάσει αυτή της την ανάγκη. Βρίσκεται στο αεροδρόμιο κατά την διάρκεια του συμβάντος και ο φόβος που θα βιώσει μετά από αυτό μάλλον θα την αλλάξει.
Και τέλος ο Χουάν. Ο γιος της Κλαούντια, όπου πραγματικά είναι στα όρια, με την πίεση που δέχεται από την μητέρα του. Έχει και αυτός την ανάγκη να ξεφύγει και να ζήσει όπως θέλει. Πηγαίνοντας στο αεροδρόμιο, θα γνωρίσει την Σάρα, αλλά και την κόρη της, Ρόζα, με την βοήθεια, πάντα, των κινητών!
Και οι τέσσερις ηθοποιοί, καταφέρνουν να παρουσιάσουν με απόλυτη πειστικότητα τους ρόλους. Μέσα από μια γρήγορη πλοκή, με ένα συνεχώς εναλλασσόμενο σκηνικό, παράλληλες δράσεις και καυστικό χιούμορ για τον τρόπο ζωής του σήμερα, εκπληρώνουν απόλυτα τον στόχο του έργου. Ο οποίος, αν την παρακολουθήσετε με ειλικρινής διάθεση απέναντι στους εαυτούς σας, θα τον αντιλήφθητε πλήρως. Όπως, ίσως, και να γελάσετε, βλέποντας επί σκηνής, και κάτι από εσάς!
Παντελής Χατζηιωάννου