Κυριακή βράδυ και για ακόμη μια φορά κατευθύνομαι προς το θέατρο 104 στον Κεραμικό. Αυτή τη φορά θα παρακολουθήσω την παράσταση “Το σύστημα του Πόντζι”, την αληθινή ιστορία του Τσαρλς Πόντζι, ενός ιταλού που στις αρχές του 1900 κατέφθασε στην Αμερική με μόνο δύο μόνο δολάρια και κατάφερε να καταστεί το 1920 ένας από τους πλουσιότερους επενδυτές εκείνης της εποχής.
Έφτασα. Τέσσερις ηθοποιοί εν – σχεδόν – απουσία σκηνικών μας περιμένουν. Η αίθουσα στην μικρή σκηνή του θεάτρου είναι γεμάτη, τα φώτα κλείνουν, είμαστε έτοιμοι. Οι ηθοποιοί μέσα από την δραματουργική αφήγηση μας ταξιδεύουν στην Αμερική, εκεί όπου ο Τσάρλς Πόντζι θα στήσει μια από τις πιο επικερδείς και παράνομες επενδυτικές κομπίνες. Η δίψα του για επιτυχία και πλούτη θα βάλει τα γρανάζια του μυαλού του να δουλέψουν με τέτοιον τρόπο ώστε να καταφέρει να πετύχει αυτό που άπληστα αναζητά, έναν προκλητικά πολυτελή τρόπο ζωής. Η φήμη του θα γιγαντωθεί και το όνομα του θα κινήσει υποψίες καταλήγοντας να βρεθεί αντιμέτωπος με πληθώρα κατηγοριών και φυλακίσεις ώσπου να έρθει η οριστική απέλαση του από την Αμερική. Όμως πριν οτιδήποτε από αυτά συμβεί ο Τσάρλς θα καταφέρει να γίνει αυτό που ήθελε, ένας εκατομμυριούχος και ο τρόπος που θα το πετύχει αυτό θα μείνει στην ιστορία ως “Σχήμα Πόντζι”, όρος ο οποίος χρησιμοποιείται σε οποιαδήποτε χρηματική απάτη στηρίζεται σε “πυραμίδα” επενδυτών.
Οι τέσσερις ηθοποιοί υπό την σκηνοθετική κατεύθυνση του Μιχάλη Σιώνα καλούνται να ενσαρκώσουν πληθώρα ρόλων μέσα στη διάρκεια της παράστασης τους οποίους καταφέρνουν να φέρνουν εις πέρας κομψά και αποτελεσματικά. Καταφέρνουν να μας βάλουν στο κλίμα της εποχής, μας κρατούν σε εγρήγορση και παρακολουθούμε όλα τα στάδια της ζωής του με ενδιαφέρον, από την φτώχεια και την αφάνεια στα ύψη της επιτυχίας ως τον τελικό κατακερματισμό.
Νικολέττα Στυλιάρα