Το δραματικό έργο Οι Δούλες του Ζαν Ζενέ, ενός συγγραφέα παγκόσμιας αναγνώρισης, παρουσιάζεται στο θέατρο Αποθήκη σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα. Μια παράσταση με καθαρά ταξικό πρόσημο που αναγνωρίζει τις σχέσεις εξουσίας μεταξύ των διαφορετικών στρωμάτων της κοινωνίας. Η θεατρική βερσιόν του έργου ανέβηκε πρώτη φορά στο Παρίσι (1947) και από τότε έχει μεταφραστεί και παρουσιαστεί σε πολλές χώρες. Στη δική μας περίπτωση μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως οι σκηνοθετικές οδηγίες προωθούν την ψυχαναλυτική ανάγνωση.
Δύο υπηρέτριες-αδερφές και μια κυρία. Τα όρια συγχέονται, οι ρόλοι αλλάζουν. Όταν η κυρία λείπει, οι γυναίκες παίζουν ένα παιχνίδι ρόλων: της κυρίας και της δούλας. Η διπολική τους προσωπικότητα τις κάνει να βιώνουν εσωτερικές συγκρούσεις, ενώ παράλληλα αλληλεξαρτώνται για την επιβίωση τους. Η Αγγελική Παπαθεμελή και η Αμαλία Καβάλη ακολουθούν ένα τελετουργικό πράξεων που εναλλάσσει τη θέση του εξουσιαστή και του εξουσιαζόμενου. Οι ερμηνείες είναι στιβαρές και πρέπει να σημειωθεί επίσης και η ιδιαίτερη χημεία μεταξύ των δύο ηθοποιών.
Η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου υποδύεται την κυρία, μια γυναίκα της μεγαλοαστικής τάξης με υποκριτική ευγένεια και μεγάλη περιφρόνηση απέναντι στις υπηρέτριες, οι οποίες αντιμετωπίζονται αφ’ υψηλού. Η κυρία τις χειρίζεται με μεγάλη μαεστρία σε σημείο να τις κάνει να τη θαυμάζουν και έτσι να επιθυμούν να γίνουν σαν εκείνη. Προσπαθούν να βγουν από τα στενά όρια του ασφυκτικού τους κόσμου, αλλά και από τη φυλακή λέξεων και συμπεριφορών, στην οποία γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.
Να αναφέρουμε και την πολύ καλή μετάφραση στην ελληνική του Δημήτρη Δημητριάδη που χάρισε στους διαλόγους ιδιαίτερο ρυθμό. Το ενδιαφέρον επίσης είναι πως το κείμενο βασίζεται στην πραγματική ιστορία των αδερφών Παπέν, οι οποίες σκότωσαν την κυρία και την κόρη τους. Πέρα όμως από αυτό η παράσταση δίνει μία πιο ευρεία και αλληγορική προσέγγιση, αντανακλώντας όλες τις εκδοχές εγκλωβισμού που μπορεί να νιώθει κανείς στη σύγχρονη εποχή: από μία οικογένεια ή μία χώρα έως και τον ίδιο τον εαυτό μας.
https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-apothiki/oi-doules/
Χριστίνα Χανιώτου (@dreama_project)