Την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2023 παρευρεθήκαμε στο θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη και παρακολουθήσαμε την παράσταση Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή, με τον Γιάννη Στάνκογλου σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα.
Ο Οιδίπους Τύραννος θεωρείται μια από τις αρτιότερες τραγωδίες του Σοφοκλή. Γράφτηκε τον 5ο αι π.Χ και βασίζεται στο θηβαϊκό κύκλο ή κύκλο των Λαβδακιδών.
Κεντρική ιδέα του έργου αποτελεί η θέση πως ο άνθρωπος ποτέ δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του.
Το έργο εκτυλίσσεται στη Θήβα όπου βασιλεύει ο Οιδίπους. Την πόλη όμως μαστίζει μια φοβερή επιδημία. Για να σωθεί η πόλη ο χρησμός από το μαντείο των Δελφών είναι ξεκάθαρος: θα πρέπει να τιμωρηθεί ο φονιάς του Λαΐου, του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας . Ο Οιδίποδας στην προσπάθεια του να βρει τον δολοφόνο θα ανακαλύψει την τραγική αλήθεια, πως ο Λάιος ήταν ο πατέρας του και εκείνος ο αληθινός φονιάς του και πως είναι παντρεμένος με την ίδια του τη μάνα την Ιοκάστη , έχοντας μάλιστα αποκτήσει και παιδιά μαζί της . Συντετριμμένος από την αποκάλυψη της αλήθειας αφαιρεί τα μάτια του και ζητάει από τον Κρέοντα να εξοριστεί.
Ο Γιάννης Στάνκογλου ξεχωρίζει με την ερμηνεία του ως Οιδίπους Τύραννος.
Χτίζει σταδιακά αυτό τον σπουδαίο ρόλο με μεγάλη μαεστρία, ως ένας έμπειρος ηθοποιός. Με σωστές ψυχολογικές διακυμάνσεις και εντάσεις. Η παρουσία του πάνω στη σκηνή είναι στιβαρή, διατηρώντας απόλυτα την τραγικότητα του ήρωα. Συγκλονίζει στο φινάλε του έργου με την αποκάλυψη της αλήθειας και δικαιώνει απόλυτα το θεατή για την επιλογή αυτής της παράστασης.
Η Μαριλίτα Λαμπροπούλου ως Ιοκάστη είχε μια αξιοπρεπή παρουσία σε όλο το έργο και προσέδωσε στο ρόλο της μια αρκετά εσωτερική ερμηνεία. Ο Γιάννης Νταλιάνης ως Κρέων ήταν χωρίς καμιά αμφιβολία συγκλονιστικός , η ερμηνεία του μεστή , χωρίς υπερβολές και στοιχεία εντυπωσιασμού. Υπηρέτησε απόλυτα το ρόλο του και μπορώ να πω ότι σε ορισμένες σκηνές μας άφησε άφωνους με την ειλικρίνεια ,την απλότητα αλλά και τη σιγουριά του πάνω στη σκηνή.
Ο Γιώργος Αμούτζας ήταν μια ευχάριστη έκπληξη στο ρόλο του Αγγελιοφόρου αντιμετωπίζοντας τον ήρωα του με αρκετές δόσεις χιούμορ και θα μπορούσαμε να πούμε πως καταφέρνει να τσαλακωθεί αρκετά αν και πρόκειται για ένα μικρό ρόλο στο έργο . Ο Χρήστος Μαλάκης ερμηνεύει εξαιρετικά τον ρόλου του μάντη Τειρεσία με μια απόλυτα λειτουργική προσέγγιση στο έργο. Η ερμηνεία του ενισχύει τα μεταφυσικά στοιχεία του ήρωα με τρόπο λιτό και αφαιρετικό.
Ο Σκηνοθέτης της παράστασης Σίμος Κακάλας ως εξάγγελος υπηρετεί απόλυτα την μεγάλη σημασία που έχει ο ρόλος του για την ανάπτυξη της πλοκής. Η παρουσία του στη σκηνή αξιοπρόσεκτη.
Ο Παναγιώτης Ιωακείμ ως Υπηρέτης είχε μια πολύ όμορφη και αξιοσημείωτη παρουσία πάνω στη σκηνή. Ο Χορός σύμφωνα και με τη σκηνοθετική προσέγγιση λειτούργησε ως ομάδα. Με μια άψογη και διανθισμένη κινησιολογία η οποία δημιουργούσε ένα τελετουργικό και μυστηριακό κλίμα .
Η Σκηνοθετική Προσέγγιση του Σίμου Κακάλα βασίζεται σε μια μοντέρνα αισθητική με αρκετά στοιχεία αφαίρεσης και λιτότητας. Κάνει μια σύγχρονη προσέγγιση στο έργο διατηρώντας τον ποιητικό λόγο του Σοφοκλή. Δίνεται έμφαση στη σωματική συμπεριφορά των ηθοποιών, η οποία είναι διανθισμένη και μέσα από την οποία επιτυγχάνεται η συναισθηματική φόρτιση των ηρώων.
Η Μουσική του Φώτη Σιώτα περιέχει παραδοσιακά ακούσματα και προσδίδει έντονα το μυστηριακό και το τελετουργικό στοιχείο στη συγκεκριμένη παράσταση. Επίσης τονίζει την δραματικότητα του έργου στα πιο κομβικά σημεία της πλοκής.
Το Σκηνικό του Γιάννη Κατρανίτσα αποτελεί ένα εξαιρετικό εύρημα το οποίο ενισχύει την αφαιρετική αισθητική της παράστασης. Πρόκειται για μια εξέδρα ξύλινης κατασκευής σε σχήμα Π. Αξιοποιείται σε όλο το εύρος της από τους ηθοποιούς και υπηρετεί απόλυτα τη σκηνοθετική γραμμή της παράστασης. Τα Κοστούμια είναι σύγχρονα σε σκούρες αποχρώσεις. Ενισχύουν έτσι την αίσθηση του πένθους σε όλο το έργο. Προϊδεάζοντας μας για την τραγική κατάληξη των ηρώων.
Η χρήση των Μασκών της Μάρθας Φωκά θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η ταυτότητα όλης της παράστασης. Μέσω των μασκών ο χορός γίνεται μια ομάδα η οποία εκπροσωπεί το κοινό αίσθημα της πόλης. Δίνεται η δυνατότητα να αποκαλυφτούν σταδιακά οι ήρωες και μάλιστα με έναν συμβολικό τρόπο.
Ο Φωτισμός του Αλέκου Γιάνναρου ενισχύει την ατμόσφαιρα του έργου αλλά και τις εσωτερικές συγκρούσεις των ηρώων.
https://www.ticketservices.gr/event/dodoni-festival-oidipous-tyrannos/?lang=el
Μαριάννα Βασιλείου