Είδαμε τα Παγώνια στον πολυχώρο Bios με κείμενο της Στέλλας Ζαφειροπούλου και σκηνοθεσία του Τάσου Πυργιέρη. Η ιστορία αφορά τρεις φίλους καλλιτέχνες που συζούν κάτω από την ίδια στέγη, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Προσπαθώντας να επιβιώσουν και τελικά να ανελιχτούν σε ένα τοπίο μάλλον δυστοπικό για τις τέχνες, θα έρθουν αντιμέτωποι με εσωτερικές συγκρούσεις και ευσεβείς πόθους.
Το ζευγάρι που αρχικά βλέπουμε επί σκηνής με την ιδιότητα των ηθοποιών (Γιώργος Παπαπαύλου, Φιόνα Γεωργιάδη) θα πιει επιτέλους από το ποτήρι της αναγνωρισιμότητας, όταν ο τρίτος φίλος τους και μουσικός (Πέτρος Σκαρμέας) ανακοινώνει μια είδηση βόμβα που θα απειλήσει την τροχιά της ζωής τους. Όντας ο μεταφορέας ανθρώπων σε κύκλωμα trafficking, αποφασίζει εκείνο το βράδυ σε μια κρίση ηθικής να μην παραδώσει, αλλά να βοηθήσει τα θύματα.
Αυτό που ακολουθεί πέραν του αρχικού σοκ είναι μια παρουσίαση ντόμινο διαδοχικών και παράλληλων γεγονότων.
Αλήθειες που ξεσκεπάζονται, καριέρες που στήνονται με αθέμιτα μέσα και άνθρωποι που αντιμετωπίζουν το αξιακό τους σύστημα ως δευτερεύοντα παράγοντα. Το έργο μας βάζει να ζυγίσουμε αν η σύγχρονη επιτυχία και οτιδήποτε είναι αυτό που λάμπει, είναι και εκείνο που έχει κερδίσει επάξια τη θέση του.
Πιστεύω πως η παράσταση βάζει τη σφραγίδα της σε κάτι που ήδη υποψιαζόμαστε καιρό. Κάτι που φοβόμαστε να αποδεχτούμε για χάριν κάποιας δήθεν intellectual στάσης απέναντι στον χώρο της τέχνης. Ναι, η αναγνωρισιμότητα σήμερα είναι αποτέλεσμα περισσότερο υπογείων διαδρομών, παρά γνήσιου ή αυταπόδεικτου ταλέντου. Ένα επόμενο ερώτημα θα ήταν το τι θα κάνουμε γι’ αυτό; Κι αν τελικά μπορεί να συσταθεί ένα σχέδιο εξυγίανσης.
Να προσθέσω το πολύ ομαλό πέρασμα από το αρχικά κωμικό στοιχείο στο πιο βαθιά δραματικό, χωρίς να βαραίνει η ψυχολογία το κοινού. Αντίθετα, προσφέρεται η διαύγεια για να απολαύσει το τελικό μήνυμα, όπως και η πρέπουσα χρονική διάρκεια. Οι πρωταγωνιστές, ή αλλιώς τα παγώνια, μας συστήνουν τη στρεβλωμένη δύναμη, τη μασκαρεμένη αδυναμία. Φρέσκα πρόσωπα, άρτιο αποτέλεσμα, καλογραμμένη παράσταση.
Χριστίνα Χανιώτου (dreama_project)