Δευτέρα βράδυ. Εισερχόμαστε με προσμονή στο θέατρο Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής» για να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Το Φυλαχτό» σε σκηνοθεσία Μάγδας Κόρπη. Ο ενθουσιασμός έγκειται κυρίως στο γεγονός του πώς το αγαπημένο μυθιστόρημα του Ρομπέρτο Μπολάνιο θα δραματοποιηθεί, πώς η ηρωίδα του έργου, Αουξίλιο Λακουτίρ, θα μας μιλήσει για όλα αυτά που βίωσε, για τη δική της πράξη αντίστασης.
Καθόμαστε στις θέσεις μας και αμέσως παρατηρούμε την ηθοποιό Αγγελική Παπαθεμελή να μας περιμένει ωσάν μια φιγούρα στωική. Η παράσταση ξεκινά και η Αουξίλιο ζωντανεύει μπρος στα μάτια μας. Μας διηγείται την ιστορία της, τις μέρες της ζωής της στο Μεξικό, το πώς έγινε μητέρα της ποίησης της Λατινικής Αμερικής.
Η αντίσταση της μπροστά στη βία της εξουσίας δίδεται με διάθεση ονειρική και η Αγγελική Παπαθεμελή καταφέρνει με την ερμηνεία της να μας εισάγει σε έναν κόσμο τόσο μαγικό όσο και σκοτεινό.
Η σκηνοθεσία είναι λιτή και καθοδηγεί την ηθοποιό με τρόπο ώστε να επικοινωνήσει τα βιώματα της ηρωίδας μέσω μιας σωματικής κίνησης, που αναδεικνύει το σώμα που αντιστέκεται και πονά, ενώ δεν πέφτει στην παγίδα της χρήσης περιττών στοιχείων που θα επισκίαζαν την ουσία του έργου.
Επιπλέον, η μουσική από τον Παύλο Παυλίδη ενισχύει το περιεχόμενο της παράστασης, χωρίς να εκβιάζει το συναίσθημα των θεατών.
Το ίδιο το έργο αλλά και ο τρόπος που δραματοποιείται μας υπενθυμίζει ότι η αντίσταση, όποια μορφή κι αν παίρνει είναι αναγκαία σε κάθε εποχή προκειμένου να αντιπαλέψουμε το σκοτάδι που μας περιβάλλει. Γι’ αυτό, αξίζει να αφιερώσει κανείς ένα βράδυ Δευτέρας ή Τρίτης και να βυθιστεί στο σύμπαν της παράστασης αυτής…
Μάρω Τσεκούρα
https://www.viva.gr/tickets/theater/fylachto/
Σε σκηνοθεσία Μάγδας Κόρπη & ερμηνεία της Αγγελικής Παπαθεμελή
Αυτή θα είναι μια ιστορία τρόμου. Όμως δεν θα μοιάζει τέτοια. Δεν θα μοιάζει επειδή η αφηγήτρια είμαι εγώ […]. Εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω τίποτα. Λένε ότι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημά μου.
Το μυθιστόρημα Φυλαχτό του Χιλιανού βραβευμένου συγγραφέα Ρομπέρτο Μπολάνιο, μεταφέρεται στη σκηνή, σε σκηνοθεσία της Μάγδας Κόρπη και ερμηνεία της Αγγελικής Παπαθεμελή, από τις 22 Νοεμβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, για λίγες παραστάσεις, στο Θέατρο οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής».
Η Αουξίλιο Λακουτύρ βρίσκεται κλεισμένη στις γυναικείες τουαλέτες της Σχολής Φιλολογίας και Φιλοσοφίας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού (UNAM) για δεκατέσσερις ημέρες. Μη μπορώντας να διαφύγει, αποφασίζει να παραμείνει μέσα, υπερασπιζόμενη το τελευταίο υπόλειμμα του πανεπιστημιακού ασύλου. Στο κλίμα της παγκόσμιας αναταραχής των γεγονότων του 1968, και εν όψει των πρώτων Ολυμπιακών αγώνων σε χώρα της Λατινικής Αμερικής, η κυβέρνηση του Μεξικού, αποφασίζει ωμά να “τακτοποιήσει” τους αντιρρησίες. Καταλαμβάνει το Πανεπιστήμιο, ενώ πνίγει το Τλατελόλκο στο αίμα.
Η ηρωίδα του Μπολάνιο, η μητέρα της μεξικάνικης ποίησης, επιχειρώντας να ξορκίσει το τραύμα που τη στοιχειώνει, σ’ έναν μονόλογο εις εαυτόν, μετατρέπει την άγρια σκηνογραφία στην οποία βρίσκεται, σ’ έναν χώρο μυστικού παρατηρητηρίου. Με συντροφιά το βιβλίο του αγαπημένου της ποιητή Πέδρο Γκάρφιας, μια φωνή φύλακα άγγελου, καθώς και παραισθησιογόνες συναντήσεις με συγγενικές περιπλανώμενες υπάρξεις, η Αουξίλιο ως μια άλλη Κασσάνδρα, θα κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο· θα πει την ιστορία της.
Με το Φυλαχτό, ο Roberto Bolaňo αποτίει φόρο τιμής στη χαμένη γενιά του. Πενθώντας το ακυρωμένο μέλλον των συντρόφων του, θα γράψει για την ήττα μιας ολόκληρης γενιάς. Για μια γενιά νεαρών, που ενώ βάδιζε και θα βαδίζει από καταβολής του κόσμου προς την άβυσσο, το τραγούδι της θα ακούγεται· και θα είναι ένα τραγούδι πολέμου και αγάπης. Ένα τραγούδι που μιλάει για τον πόθο και την ηδονή. Και αυτό το τραγούδι είναι το φυλαχτό μας.