Το Μαράκι έκλασε | Είδαμε & Σχολιάζουμε

«Το Μαράκι έκλασε» είναι ο τίτλος μιας αρκετά πρωτότυπης θεατρικής παράστασης που παίζεται κατά την τρέχουσα θεατρική σεζόν στο Faust.

Το νεοσύστατο θεατρικό σχήμα των Seven Sisters ήρθε και εξέπληξε με την ευρηματικότητα και το ταλέντο του το αθηναϊκό θεατρικό κοινό. Μία παράσταση που αποδεικνύεται γυναικεία υπόθεση, έρχεται να θίξει ζητήματα που αφορούν όλες και όλους ανεξαρτήτως φύλου.

Η Λένα Κιτσοπούλου υπογράφει τα κείμενα τις παράστασης. Ήδη, η πληροφορία αυτή αποτελεί πόλο έλξης για τη θεατρική παράσταση, γνωρίζοντας τη δεξιοτεχνία της πένας της. Και πράγματι, οι ιστορίες που αφηγούνται και ενσαρκώνουν οι 7Sisters επί σκηνής έχουν τη δύναμη να προκαλούν έντονα συναισθήματα.

Η παράσταση προκαλεί μία ανέλπιστη ταύτιση με τους ήρωες και τις ηρωίδες των ιστοριών. Δυνατά συναισθήματα εναλλάσσονται καθ’ όλη τη διάρκεια της θέασης. Σημεία με πηγαίο χιούμορ προκαλούν το γέλιο και οι αναπαραστάσεις βίας το θυμό, το σοκ, το αναστέναγμα. Το κυρίαρχο συναίσθημα, όμως, που μένει στο τέλος της παράστασης είναι το δέος.

Δέος, για μία παράσταση όπου οι επτά γυναίκες ηθοποιοί έχουν δώσει πολύ περισσότερα κι από τον καλύτερό τους εαυτό. Που περνάνε μηνύματα κατά της βίας και της πατριαρχίας. Που δεν φοβούνται να θίξουν ζητήματα που πονάνε και το κάνουν με επιτυχία μέσω της τέχνης. Που παραδέχονται επί σκηνής με απόλυτη ειλικρίνεια την ευαλωτότητά τους. Που τολμούν να τσαλακωθούν και να διεκδικήσουν έναν κόσμο όπως εκείνες – όπως εμείς – θέλουν και θέλουμε.

Η ομάδα των 7 υπερταλαντούχων νέων γυναικών ηθοποιών, έρχεται να μας θυμίσει ότι η τέχνη οφείλει να συνομιλεί με το κοινωνικό γίγνεσθαι του παρόντος και να ασκεί κριτική.

Μέσα από τους ρόλους που υποδύονται, προσκαλούν θεατές και θεάτριες σε ένα ταξίδι γεμάτο πόνο, χαρά, θλίψη, θυμό, αγανάκτηση, ενδυνάμωση, απογοήτευση και νοσταλγία. Είναι αδύνατο μετά από μία τέτοια εμπειρία, να μην αισθανθεί κανείς/καμία συγκλονισμένος/η.

Μέσα από τις ιστορίες που παρακολουθήσαμε στην παράσταση, θίχτηκε το ζήτημα της ενδοοικογενειακής κακοποίησης, της παιδοφιλίας (από το θείο Ηλία, ως το ένοχο μυστικό της οικογένειας), των τραυμάτων της παιδικής ηλικίας, της απώλειας και του πένθους. Ιστορίες, σαν αυτές που θα παρακολουθούσαμε με σοκ στα κεντρικά δελτία ειδήσεων, εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μας. Η παράσταση περνάει ένα σπουδαίο μήνυμα: όλα αυτά συμβαίνουν και σε εμάς, στην οικογένειά μας, δίπλα μας, γύρω μας.

Μας ζητά να μην σωπαίνουμε. Μας παρακινεί να είμαστε σε εγρήγορση. Μας ζητά να είμαστε εκεί. Μας καθιστά μάρτυρες ή και συνένοχους.

Η παράσταση έχει ένα βαρύτατο πολιτικό πρόταγμα. Μας ρωτά ευθέως: πού ήμασταν όταν συνέβη το χ γεγονός, γιατί δεν μιλήσαμε, πόσο ακόμη θα συγκαλύπτουμε τη βία και θα ανεχόμαστε την έμφυλη καταπίεση; Ερωτήματα που έρχονται να τρίξουν τα θεμέλια μιας πατριαρχικής κοινωνίας και παράλληλα να ενδυναμώσουν γυναίκες που παλεύουν μέσα από το φεμινισμό για την κοινωνική αλλαγή.

Η παράσταση είναι πραγματικά συγκλονιστική. Μετά τα τελευταία γεγονότα που ήρθαν στο φως σχετικά με το χώρο του θεάτρου, η παράσταση αυτή είναι πραγματικά μία αχτίδα ελπίδας. Αποδεικνύει πως γυναίκες με όρεξη, όραμα, ταλέντο και καλή δουλειά είναι σε θέση να δώσουν μία νέα πνοή στο χώρο της τέχνης!

Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι συγχαρητήρια σε όλες τις συντελέστριες της παράστασης για το εκπληκτικό αυτό αποτέλεσμα! Η δημιουργική σκηνοθεσία του έργου, τα στοχευμένα και καλογραμμένα κείμενα, οι ανεπανάληπτες ερμηνείες των ηθοποιών και τα λιτά σκηνικά, δημιούργησαν από κοινού μία ξεχωριστή παράσταση που αξίζει να δούμε πάνω από μία φορές! Κέρδισαν επάξια όλες τις εντυπώσεις!

Πηνελόπη Αλεξίου

https://www.viva.gr/tickets/theater/to-maraki-eklase/