Είναι εντυπωσιακό πως λίγο πολύ, οι περισσότεροι από εμάς, προσπαθούμε να προβάλουμε τους καλούς μας τρόπους δημόσια. Κρατάμε τους τύπους, μιλάμε μετρημένα. Σε καμία περίπτωση δεν αφήνουμε ελεύθερες τις σκέψεις μας γιατί μπορεί να φανούμε παρανοϊκοί, περίεργοι, επικίνδυνοι, τρελοί. Η συγγραφέας βάζει εσκεμμένα ταμπέλα στον τύπο της Νόρα. Είναι H γυναίκα του επάνω ορόφου. Πάντοτε μετρημένη, με καλούς τρόπους, υπόδειγμα δασκάλας, κόρης, φίλης.
Εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα η κατηγοριοποίηση αυτή. Θα μπορούσε να προκαλέσει αντίθετα αποτελέσματα αν δεν επιδείκνυε σε κάθε κεφάλαιο, πως ήταν αναγκαίο, για να καταλάβει ο αναγνώστης ότι η μοναξιά και η κατάθλιψη θα χτυπήσουν εύκολα μια γυναίκα καθημερινή, οικεία. Ένιωθα πολλές φορές πως ανέλυε τις σκέψεις της ηρωίδας σε βαθμό που με έκανε να βαριέμαι αλλά τελειώνοντας το αντιλήφθηκα κάτι το οποίο δε σκέφτηκα όσο το διάβαζα.
Η σταδιακή αυτή κλιμάκωση της ιστορίας, μπορεί να παρομοιαστεί με την κοινωνική ανέλιξη μιας γυναίκας. Ξέρετε, το καλούπι που λέμε. Μια γυναίκα γεννιέται σαν κόρη, γίνεται αδερφή. Ύστερα θα γίνει φίλη, ερωμένη, σύζυγος. Μητέρα; Κι αν δε γίνει μητέρα; Κι αν θέλει να γίνει αλλά δε γίνεται; Αυτή η ανάγκη να ζητάμε όλο και περισσότερα από τους άλλους. Όλο και περισσότερα από εμάς. Νομίζω πως αυτός ήταν ο σκοπός της μέσα από την κλιμακωτή κορύφωση του κειμένου.
Μέχρι να φτάσει στο τέλος και να μείνεις κενός γιατί έχει περάσει μέσα σου όλη η κατάθλιψη της Νόρα. Αυτοί είναι οι λόγοι που το βιβλίο αυτό καταλήγει να γίνεται ένα βαρύ αντικείμενο τοποθετημένο πάνω στο στήθος σου ενώ στέκεσαι ξαπλωμένη ανάσκελα.
«Πόσο οργισμένη είμαι[…] Τo ίδιο δεν νιώθουν όλες οι γυναίκες;» Η Νόρα, ανύπαντρη δασκάλα, που έχει απωθήσει το όνειρό της για τη ζωγραφική, ενθουσιάζεται όταν συνδέεται φιλικά με τους γονείς ενός μαθητή της, έναν Λιβανέζο ιστορικό και μια Ιταλίδα ζωγράφο, αλλά και εξοργίζεται όταν εκείνοι εξαφανίζονται χωρίς καμία εξήγηση. Τι πυροδοτεί κατά βάθος τον θυμό της;
Η ιστορία μιας γυναίκας που αναγεννήθηκε και προδόθηκε από τον πόθο της για μια διαφορετική ζωή. Στη λίστα των μπεστ σέλερ των New York Times για εβδομάδες, «μια εξαιρετικά ειλικρινής αφήγηση, ένα ψυχολογικό θρίλερ που σε καθηλώνει» (The Washington Post).
Η Κλερ Μεσούντ (γενν. ΗΠΑ, 1966) διδάσκει δημιουργική γραφή στο Γέιλ. Έχει εκδώσει οκτώ βιβλία και όλα έχουν προταθεί για σημαντικά βραβεία.