Η Naomi Fontaine, γεννημένη το 1987, με καταγωγή από το Uashat, την προστατευόμενη περιοχή των Ιννού του Καναδά, θεωρείται μια από τις σημαντικότερες γαλλόφωνες συγγραφείς των Πρώτων Εθνών. Το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο Kuessipan, βρέθηκε στα χέρια μου και αναζητώ τις κατάλληλες λέξεις ώστε να εκφράσω με σαφήνεια όλα όσα το κάνουν μοναδικό και ιδιαίτερο στα μάτια μου.
Χρησιμοποιώντας μικρά αφηγήματα και με πρόζα ποιητική, παρουσιάζει των κόσμο τους. Tη γη που τους φρόντισε. Τους Λευκούς που παραβίασαν το τόπο τους. Aλλά και τη νέα, αφιλόξενη γη, που τους γεμίζει με ένα ανίατο κενό. Με τα ασύνδετα σχήματα και με τις ονοματικές φράσεις μοιάζει να εξαπολύει τις δικές της σφαίρες έναντι του τερατώδους -δυτικού- συστήματος.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τέσσερα μέρη. Το ΝΟΜΑΣ, το UASHAT, το NUTSHIMIT, το NIKUSS. Καθένα από αυτά αφηγείται ιστορίες που μοιάζουν αυτοτελείς αρχικά, ώσπου στο τέλος οδηγούν σε ένα βασικό αφήγημα. Στην ιστορία που συνδέει τους Ιννού με τον τόπο τους.
Χρησιμοποιώντας λέξεις που ορίζουν τον πολιτισμό τους, και με αναφορές σε αξίες και συνήθειες που τους καθορίζουν, οι ίδιοι παρουσιάζονται μετέωροι στο χθες και στο σήμερα, στο παλιό και στο νέο.
Η Naomi Fontaine επιλέγει εύστοχα να εξυμνήσει τη γλώσσα του τόπου της, υπενθυμίζοντάς μας την παγκόσμια αξία της. Ενώ παράλληλα περιγράφει τη νέα τους, θλιβερή, πραγματικότητα. Αλλά και την προσπάθειά τους να συνδεθούν μέσω της παράδοσης με τις αληθινές τους ρίζες.
Εκπέμπει S.O.S από τα βάθη της παρθένας καρδιάς των Ιννού
Από τον κόσμο που δημιουργήθηκε πριν χιλιάδες χρόνια και που τώρα καταστρέφεται μέρα με τη μέρα, χάρη στο δυτικό χέρι, που σαπίζει κι αφανίζει οτιδήποτε πιάνει στα χέρια του.
Μας προτρέπει να αναλογιστούμε τη φυσική καταστροφή, που αφορά εκείνους αλλά και εμάς σε δεύτερο χρόνο. Yπογραμμίζοντας τις συνέπειες της επιβολής του δυτικού «πολιτισμού». Aλλά και την καταπίεση που βιώνει ο λαός της για να καταφέρει να εκσυγχρονιστεί.
Τα λόγια της, αλλά και οι αριθμοί αυτοκτονιών που θα βρούμε στο επίμετρο, καθιστούν σαφές τον δικαιολογημένο τρόμο και πόνο που αισθάνεται και εκφράζει τόσο εύστοχα, με ένα λακωνικό έργο, αλλά τόσο πλούσιο σε συναισθήματα.
Άντρες που αναζητούν τη νέα τους ταυτότητα. Γυναίκες που αντιμετωπίζονται ακριβώς όπως και στις “αναπτυγμένες” χώρες, περνούν μπροστά από τα μάτια μας και τα βαραίνουν. Ωστόσο οι Ιννού βρίσκουν την ελπίδα μέσα από τη γέννηση, μέσα από τη συνέχεια που χαρίζει η δημιουργία, δίνοντας μάχη να μη συμβεί το αναπόφευκτο.
Επιτρέψτε στην ορμητική της γραφή να σας παρασύρει. Να σας μεταφέρει στα βάθη των δασών τους. Εκεί όπου δεν υπάρχουν σύνορα. Εκεί όπου οι άνθρωποι αγωνίζονται για να ζήσουν πάλι Ελεύθεροι!
Για να γίνει πιο κατανοητή η γραφή της, θεωρώ χρήσιμο να διαβαστεί αρχικά το -διαφωτιστικό- επίμετρο της μεταφράστριας Πατρίτσια Μπόνου.
Μουτσοπούλου Έλλη Μαρία
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πλήθος