Πάρα Κάτα Θήκη (Παρακαταθήκη) όπως είναι γραμμένο και στο, πολύ του γούστου μου, εξώφυλλο. Το περιεχόμενο δεν ήταν όλο τόσο του γούστου μου, αλλά: Τι να κάνουμε; Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες!
Ό,τι είχα διαβάσει για αυτό το βιβλίο πριν διαβάσω το ίδιο το βιβλίο, είτε το εκθείαζε είτε το ανάποδο από το εκθείαζε (δεν μου έρχεται τώρα η λέξη, αλλά καταλάβατε). Κι ήρθα εγώ και το διάβασα και βρέθηκα κάπου στη μέση. Έτσι για την πρωτοτυπία!
Το θεματάκι μου ήταν κυρίως με κάποιες αναλύσεις σε σχέση με τα χρηματοοικονομικά και τα χρηματιστηριακά που ούτε με πολυενδιαφέρουν κι ούτε και τα πολυκαταλαβαίνω, εδώ που τα λέμε. Είχα διαβάσει, βέβαια, πρόσφατα το Σούπερκραχ και είχα κάπως μορφωθεί (παραμόρφωση)!
Το βιβλίο έχει τέσσερα μέρη
Στο πρώτο μέρος έχουμε ένα ζευγάρι, τον Μπέντζαμιν και την Έλεν. Αυτός είναι χρηματιστής κι αυτή φιλόμουση. Η αφήγηση είναι σε τρίτο πρόσωπο. Στο δεύτερο μέρος έχουμε την αυτοβιογραφία του Άντριου ο οποίος θέλει κυρίως να μιλήσει για την σύζυγό του την Μίλντρεντ. Στο τρίτο μέρος διαβάζουμε την πορεία μιας γραμματέως, της Άιντα, η οποία επιχείρησε να γράψει την βιογραφία του αφεντικού της, του κυρίου Μπέβελ. Το τέταρτο μέρος είναι τα ημερολόγια μιας γυναίκας που έχει ραντεβού με τον θάνατο.
Αυτό που είναι Κάτα Πλήκτι Κο, όμως, είναι ότι κάποια από αυτά τα πρόσωπα συνδέονται με απρόσμενο τρόπο! Και κάπου εκεί με κέρδισε το βιβλίο. Και δεν με νοιάζει πλέον και τόσο που βαρέθηκα με τις χρηματοοικονομικές αναλύσεις και με τις επαναλήψεις. Γιατί αυτό το αναπάντεχο τουίστ το ευχαριστήθηκε η ψυχούλα μου!
Στο μεταξύ, ο αγγλικός τίτλος είναι Trust κι εγώ σκέφτομαι γιατί να μην έχω κληρονομήσει ένα τραστ φαντ κάπου σε μια ελβετική τράπεζα και να κάνω ζωάρα…
Ανδριάνα
Το βιβλίο Παρακαταθήκη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο