‘Μυθωδία αιωρούνταν στα μπαλκόνια κλαδιά ανθισμένου γιασεμιού.’
Το παραπάνω, αποτελεί ένα από τα 100+1 στιχουργήματα του Νίκου Βλαχάκη, στην τέταρτη ποιητική του συλλογή ‘Λυρικά Ελάχιστα’.
Χωρίς συγκεκριμένους τίτλους, ο συγγραφέας αποτυπώνει τις σκέψεις του. Σκέψεις και νοήματα για τις μέρες, ηλιόλουστες ή και όχι. Εικόνες από θάλασσες και βουνά.
Σαφώς επηρεασμένος από την κρητική καταγωγή του, ο Βλαχάκης μας μεταφέρει- χωρίς πολλή προσπάθεια-, σε τοπία ακόμα και πέραν των Ευρωπαϊκών συνόρων.
Η γραφή του είναι λυρική, γεμάτη ροή, σαν ποταμός. Νύμφες και Νηρηίδες στήνουν έναν σαγηνευτικό χορό, γύρω από τις λέξεις που χρησιμοποιούνται. Σου δημιουργείται η αίσθηση μιας συνεχούς νηνεμίας. Οι εποχές διαρκώς εναλλάσσονται.
Ακριβώς αυτό είναι το στοιχείο που κάνει τη συγκεκριμένη ποιητική συλλογή ξεχωριστή. Μοιάζει με την αφήγηση μιας μικρής ιστορίας, με αύρα από όλες τις εποχές του χρόνου.
Από έναν βαρύ χειμώνα γεμάτο έρωτα, μέχρι τα γλαροπούλια ενός ξεχασμένου καλοκαιριού και το κελάηδημα των πουλιών στη διάρκεια της άνοιξης.
Εικόνες περίτεχνα δεμένες. Η συχνή χρήση α΄ ενικού, μάλιστα, οδηγεί τον αναγνώστη σε μια μεγαλύτερη οικειότητα αλλά και ασυνείδητη ταύτιση με τον ίδιο τον συγγραφέα και τα βιωμένα του συναισθήματα.
Το μόνο σίγουρο είναι πως, κρατώντας το μικρό αυτό βιβλίο ανάμεσα στα χέρια σας θα νιώσετε ελεύθεροι και γεμάτοι από την αύρα και τα χρώματά του.
‘ο χειμώνας επέστρεφε·
δρεπανηφόρος δράκος
ιοβόλος και λυσιτελής’
Έφη Καράμπελα
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.