«Πριν από τρεις εβδοµάδες ήμουν απλώς ένας µαθητής, αλλά τώρα είµαι ντετέκτιβ και δουλεύω σε τσαγερί…». Ο εννιάχρονος Τζάι ζει σε µια µεγαλούπολη της Ινδίας και παρακολουθεί φανατικά ριάλιτι µε αστυνοµικούς. Όταν εξαφανίζεται ένας συµµαθητής του, ο Τζάι αποφασίζει να τον βρει εφαρµόζοντας στην πράξη όλα όσα έχει µάθει για τη διαλεύκανση του εγκλήµατος από τα επεισόδια της «Αστυνομικής περιπολίας».
Με τους κολλητούς του φίλους, την Παρί και τον Φάιζ, στο πλευρό του, πηγαίνει σε µερικά από τα πιο επικίνδυνα µέρη της πόλης, στο παζάρι τη νύχτα, ακόµη και στον σιδηροδροµικό σταθµό στο τέρµα της Μοβ Γραµµής. Εξαφανίζονται όμως και άλλα παιδιά, και οι τρεις φίλοι, στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν την αλήθεια, έρχονται αντιµέτωποι µε τροµοκρατηµένους γονείς, ένα αδιάφορο αστυνοµικό σώµα και τζίνι που κλέβουν ψυχές…
Η Deepa Anappara στο βιβλίο της Περιπολία για τζίνι στη Μοβ Γραμμή καταπιάνεται με το φλέγον ζήτημα της εξαφάνισης μικρών παιδιών και της παιδικής εργασίας στην Ινδία. Είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέα-δημοσιογράφου.
Ο Τζάι έχει τη φαντασία που διαθέτουν τα μικρά παιδιά, γιγαντωμένη από τα κατάλοιπα μιας φτωχής καθημερινότητας, σε ένα μικρό σπίτι γεμάτο ελλείψεις. Λατρεύει να παρακολουθεί στην τηλεόραση αστυνομικά ριάλιτι. Σε συνδυασμό με την κωλυσιεργία και την απραξία των τοπικών αρχών, θα θελήσει μόνος του να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από την εξαφάνιση του Μπαχαντούρ, ενός συμμαθητή του.
Στο δύσκολο αυτό έργο, θα ζητήσει την βοήθεια των δύο φίλων του. Της Παρί και του Φαΐζ. Με την παιδική τους αφέλεια θα θελήσουν να μάθουν την αλήθεια. Θα περιπλανηθούν στην μωβ γραμμή, αναζητώντας τα Τζίνι.
Όσο παιδιά συνεχίζουν να εξαφανίζονται, ο κόσμος θα αρχίσει να κατηγορεί την μουσουλμανική κοινότητα. Το μίσος και ο φόβος για το διαφορετικό, ακόμα και για τους γείτονες που γνωρίζουμε, δεν λείπει από καμία κοινωνία.
Μέσα από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση, βλέπουμε την οπτική του Τζάι για όλα όσα συμβαίνουν. Βλέπουμε να αναδύεται ένας μαγικός ρεαλισμός μέσα από τα μάτια του. Ψήγματα της αλήθειας του, καθώς η αφήγηση ρέει, γεμίζουν τον κόσμο μέσα στον οποίο ζει και μεγαλώνει.
Η ιστορία είναι δοσμένη με χιούμορ και παιδικότητα. Δεν της λείπει όμως, ούτε στο ελάχιστο, η σοβαρότητα που αρμόζει σε ένα τόσο σκληρό γεγονός, όπως είναι αυτό της εξαφάνισης ενός μικρού παιδιού.
Η Deepa Anappara ισορροπεί αριστουργηματικά ανάμεσα σε μια νεανική φωνή και την σκληρή αλήθεια του κόσμου. Πλέκει εξαίσια μια ιστορία, μέσα στην οποία χάνεσαι ξαφνικά. Το βιβλίο έχει σίγουρα στοιχεία ενός σύγχρονου αστυνομικού μυθιστορήματος, συνδυασμένα με μια ιστορία ενηλικίωσης.
Ένα βιβλίο που φαντάζει χαρούμενο. Ένα όμορφο, πολύχρωμο εξώφυλλο. Ένα παιδί-αφηγητής. Τζίνι και πνεύματα. Με το πέρας της ανάγνωσης όμως, καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα μυθιστόρημα που ξεγυμνώνει την αλήθεια. Δεν ωραιοποιεί τίποτα. Μια ιστορία που μας φέρνει λίγο πιο κοντά με την παραγματικότητα μιας άλλης καθημερινότητας.
Ένα ντεπούντο που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσει κανείς. Ένα βιβλίο που δεν κατατάσσεται σε κανένα είδος. Ένα βιβλίο που θα μας κάνει να δούμε τον κόσμο από τα μάτια ενός παιδιού.
Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ:
https://www.patakis.gr/files/1193045.pdf