Τα χρόνια
Η Annie Ernaux δημιούργησε ένα ψηφιδωτό γεύσεων, οσμών, εικόνων, αισθήσεων και νοήσεων. Η απόφαση να μιλήσει για εκείνη είχε παρθεί καιρό πριν, όμως, όπως και σε ολόκληρη τη ζωή της, έτσι και σε αυτή την περίπτωση, δε θα ακολουθούσε την πεπατημένη. Η Ernaux υπήρξε ανήσυχο πνεύμα, ήταν επόμενο πως θα έγραφε μ΄ έναν επαναστατικό τρόπο και πως τελικά θα πρωτοπορούσε δημιουργώντας μια «συλλογική αυτοβιογραφία», όπως πολύ σωστά αναφέρεται και στο Επίμετρο του βιβλίου από τον Νίκο Μπακουνάκη.
Η συγγραφέας ξετυλίγοντας ένα κουβάρι αναμνήσεων διηγείται την ιστορία μας, γνωρίζει καλά πως κάθε άνθρωπος δεν είναι ένα άτομο μοναδικό στο κόσμο και πως το «αίσθημα του ανήκειν» (πρέπει να) είναι συλλογικό. Ο άνθρωπος επηρεάζεται από την ιστορία αλλά και την επηρεάζει, είναι μέρος του συνόλου και είναι δεδομένο πως κάπου, κάποτε άφησε το δικό του σημάδι ερχόμενος στη Γη. Έτσι, λοιπόν, ξεκινά να διηγείται, με λογοτεχνική μαεστρία, ολόκληρη τη ζωή της, ξεκινώντας από τους προγόνους της, φτάνοντας μέχρι και τους απογόνους των δικών της παιδιών. Ταυτόχρονα, τοποθετεί τη ζωή της μέσα στα κοινωνικοπολιτικά πλαίσια της εκάστοτε εποχής. Άλλωστε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη ορίζεται από την ιστορία της ανθρωπότητας, από τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα τη στιγμή που έρχεται στον κόσμο, μέχρι και τη στιγμή που τον αποχαιρετά, με γεμάτες ή όχι αποσκευές.
Εκείνη, μέρος του «Εμείς», χρόνια τώρα γέμιζε και γεμίζει αποσκευές και μεις απολαύσαμε αυτή ακριβώς την πληρότητα που αισθάνεται αυτή η γυναίκα, γεννημένη το 1940, μια εποχή ορόσημο για την παγκόσμια ιστορία. Με τη γέννησή της ένας πόλεμος έφτανε στο τέλος του, αφήνοντας πίσω του «πεινασμένους» ανθρώπους, ανθρώπους «τυφλούς», που σαν άλλοι «δεσμώτες» θα πάλευαν να μάθουν τη δική τους αλήθεια. Αποτυπώνει τα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα από τα σημαντικότερα γεγονότα των τελευταίων αιώνων, αναφερόμενη στον Πόλεμο, στην Αντίσταση, στη Θρησκοληψία, στην Αντισύλληψη, στην Αυτοδιάθεση, στον Μάη του ΄68, στους Αγώνες και στις Διεκδικήσεις, στην Αριστερά και στη Δεξιά, στα Πολιτικά παιχνίδια της Αμερικής, στο Βιετνάμ, στην Αλγερία, στην Εθελούσια τύφλωση των Γάλλων, στο AIDS, στον Στιγματισμό των ομοφυλόφιλων, στην Τεχνολογία, στην Τηλεόραση, στην Αποχαύνωση, στον Γάμο, στον Καταναλωτισμό που μας επέβαλε το σύστημα, στον Καπιταλισμό, στη Νέκρωση του μυαλού και της ψυχής. Η συγγραφέας δεν παραλείπει να αναφερθεί στην υποτίμηση της γυναίκας, στην έλλειψη δικαιωμάτων, στον ρόλο που της είχε φορεθεί και που τόσο απεγνωσμένα πάλευε να αποτινάξει, στους αγώνες για τη διεκδίκηση της αυτοδιάθεσης και στη σεξουαλική της απελευθέρωση.
Τα σημεία που ταυτίστηκα ήταν πάμπολλα, αποδεικνύοντας έτσι πως η ιστορία των προγενέστερων θα είναι πάντοτε προπομπός όσων ακολουθούν. Είμαστε, αδιαμφισβήτητα, οι επιλογές όσων προηγήθηκαν, ωστόσο μπορούμε να παλέψουμε, τουλάχιστον, μέσα από τις δικές μας επιλογές να έρθουν οι αλλαγές που επιθυμούμε για εμάς αλλά και για τις επόμενες γενιές.
Με έναν καταιγισμό λέξεων, εικόνων και συναισθημάτων, η Ernaux αφοπλίζει τους αναγνώστες και τις αναγνώστριές της και τους προσκαλεί / προκαλεί σε ένα μοναδικό ταξίδι στο χρόνο.
Μουτσοπούλου Έλλη Μαρία
https://www.metaixmio.gr/el/products/%CF%84%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%B1