Ποδαρικό στην χρονιά, για τις κυκλοφορίες στις κινηματογραφικές αίθουσες, κάνει η ταινία Better Man (⭐⭐⭐). Μοιάζει με την κατάλληλη ευκαιρία για να δει κανείς την βιογραφία του Robbie Williams, εννιά μήνες πριν από την επιστροφή του στην χώρα μας για την συναυλία του στο Καλλιμάρμαρο, στις 2/10. (εισιτήρια εδώ)
Όπως είπαμε το Better Man, εξιστορεί την ζωή του Robbie Williams αλλά τον ίδιον δεν τον υποδύεται ένας ηθοποιός αλλά ένας CGI χιμπατζής (o Jonno Davies ήταν ο ηθοποιός πίσω από το CGI προσωπείο). Ο ίδιος ο αστέρας της μουσικής εξηγεί αυτή την επιλογή, κάπως έτσι: ”Πάντα ένιωθα λιγότερο εξελιγμένος από όλους τους άλλους ανθρώπους γύρω μου”.
Από τον σκηνοθέτη ταινιών όπως το The Greatest Showman και Rocketman, Michael Gracey, μας παραδίδεται μια βιογραφία που παρόλη την παραξενιά της ως προς τον πρωταγωνιστικό ρόλο, παραμένει υπέροχη, συγκινητική και άρτια από κάθε πλευρά. Από την παιδική ηλικία του Williams, στο ιδιαίτερο δέσιμο του με την γιαγιά του, στην προβληματική του σχέση με τον πατέρα του, στο σχηματισμό και την εποχή του παροξυσμού με τους Take That, ο εθισμός του στα ναρκωτικά, οι προσωπικές του σχέσεις, ο πάτος και το comeback του πριν μια δεκαετία, είναι όλα εκεί. Μάλιστα, η ταινία έχει τον ίδιο τον Robbie Williams ως αφηγητή, σε αρκετά σημεία, να σπάει τον τέταρτο τοίχο και να επικοινωνεί με το κοινό που βλέπει την ζωή του να εξελίσσεται μπρος στα ματιά του παράλληλα με τον ίδιον, ως μια αόρατη παρουσία δίπλα τους.
Ναι, η ταινία έχει τα περισσότερα από τα τραγούδια που έκαναν τον Williams να γεμίζει στάδια και να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Αλλά πέρα από τη μουσική, που είναι ένα μεγάλο μέρος της γοητείας της ταινίας, το σενάριο είναι καλοδουλεμένο και βοηθάει το θεατή να βυθιστεί στην κάθε κατάσταση και να ταυτιστεί με τον ήρωα. Έναν ήρωα που δεν ήταν ποτέ το καλό παιδί και που περισσότερο τσιγκλούσε και ”παρενοχλούσε” αυτό που θεωρούσαν όλοι ως κανονικό και καθωσπρέπει, χωρίς να πολύ σκέφτεται τις προεκτάσεις μπορεί να έχει αυτό. Μια ολόκληρη ζωή στα κόκκινα, στην οποία το Better Man δεν κρύβει σκληρές αλήθειες αλλά με καθαρό και ωμό τρόπο ρίχνει το προβολέα πάνω τους και τις επικοινωνεί στο κοινό. Δεν πρόκειται για μια αγιογραφία αλλά για μια οπτική στο τι έκανε ο Williams μέσα στις προηγούμενες δεκαετίες και τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα.
Το Better Man έχει ρυθμό, χιουμορ, κάποιες εξαιρετικές σκηνές χορογραφίας και ένα στιβαρό cast που μπορεί να σιγοντάρει ένα CGI χιμπατζή αλλά που η ταινία καταφέρνει και αφαιρεί την καχυποψία από τον θεατή για αυτή τη συνθήκη, τον κάνει να ξεχνάει ότι βλέπει ένα μη ρεαλιστικό χαρακτήρα και καταλήγει να ταυτίζεται μαζί του και να βιώνει ότι βλέπω στην οθόνη με πάθος και συναίσθημα εφάμιλλο μιας ”κανονικής” κινηματογραφικής βιογραφίας.
Αν έχετε περιέργεια για την ζωή του Robbie Williams χωρίς μελοδραματισμούς και κιτρινίλα αλλά κυρίως αν διασκεδάζεται με την μουσική του, τότε το Better Man είναι η κατάλληλη κινηματογραφική έναρξη για το 2025.
ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ