Το 2022, παρά την ομολογουμένως μερική αποχή του κοινού από τις αίθουσες, ήταν μια πραγματικά καλή χρονιά για τον κινηματογράφο, μιας και βγήκαν πολλές και διαφορετικές ταινίες. Είτε στην οθόνη ενός κινηματογράφου, είτε σε αυτή του σαλονιού του καθενός απ’ εμάς είχαμε στην διάθεση μας ταινίες που αγαπήσαμε, λατρέψαμε ή πέρασαν εντελώς αδιάφορα από μπροστά μας.
Εδώ, μέσα από αυτή την στήλη του site, προτείναμε ταινίες και προσπαθήσαμε να είμαστε όσο πιο κοντά στην αλήθεια ώστε να μπορέσετε να επιλέξετε πως θα διασκεδάσετε καλύτερα. Αν το πετύχαμε ή όχι, το ξέρετε μόνο εσείς. Παρακάτω επισημάνουμε όχι μέσω μιας δεκάδας αλλά με μια γενική ματιά, τις ταινίες που ξεχωρίσαμε μέσα στο 2022, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Κυκλοφόρησαν πάνω από τριακόσιες ταινίες στους κινηματογράφους και εμείς παρακάτω αναφέρουμε μόλις είκοσι από αυτές.
Η ταινία του Ryben Ostlund που κέρδισε δυο βραβεία στις φετινές Κάννες, ήταν μια καυστική σάτιρα για την κοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις. Πολλοί αγάπησαν την συζήτηση ανάμεσα στο ζευγάρι στο πρώτο μέρος, άλλοι λάτρεψαν το χάος στην δεύτερη πράξη μα όλοι δεν περιμέναν που σε καμία περίπτωση την ανατροπή της τρίτης και τελευταίας πράξης. Με γυρίσματα στα γαλάζια νερά της Εύβοιας, η ταινία θα μείνει στην ιστορία ως το ντεμπούτο αλλά και το κύκνειο άσμα της Charlbi Dean.
Πολλοί ήταν εκείνοι που περίμεναν στην γωνία του άλλοτε αγόρι του Twilight, για να τον κατασπαράξουν έπειτα από το ενδεχόμενο ναυάγιο της ερμηνείας του ως Bruce Wayne. Κάτι που δεν επαληθεύτηκε μιας και η εκδοχή του σκοτεινού ιππότη της Gotham από τον Mat Reeves ικανοποίησε τους περισσότερους και είχε εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία. ΟΙ ερμηνείες της ταινίας όπως και η φωτογραφία μνημονεύονται ακόμα και μην ξεχνάμε ότι ο The Penguin του Collin Farrell γέννησε ήδη μια σειρά που αναμένουμε να δούμε.
Αν θα έπρεπε κάποιος/α να κρατήσει μια ταινία τρόμου από το 2022, σίγουρα η συγκεκριμένη ταινία θα ήταν μια πολύ καλή επιλογή. Ο Zack Cregger παραδίδει μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου της χρονιάς χρησιμοποιώντας διάφορα υπό-είδη του είδους σε τρεις παράλληλες ιστορίες που εξελίσσονται στην ταινία. Αν δει κάποιος την ταινία, σίγουρα δεν θα την ξεχάσει.
Guillermo del Toro’s Pinocchio
Αν ξέρει κάτι να κάνει καλά ο del Toro, αυτό είναι να αφηγείται ιστορίες. Ο άνθρωπος που μας ”μέθυσε” με το Pan’s Labyrinth καταφέρνει και επανασυστήνει την κλασσική ιστορία της Disney, σε μια χρονιά που η ίδια η Disney κυκλοφόρησε μια επί το πλείστων αποτυχημένη live action εκδοχή του ξύλινου παιδιού που ήθελε να γίνει πραγματικό αγόρι. Όμως είναι η ταινία του Guillermo που ξεπερνά τα όρια του κλασσικού παραμυθιού και δίνει ένα πραγματικό εικαστικό αριστούργημα.
Όλα έχουν γραφτεί για το sequel που άργησε αρκετά λόγω της πανδημίας αλλά τελικά κατάφερε να αλλάξει τον τρόπο που από εδώ και μπρος θα βλέπουμε τα sequel. Η τεράστια εισπρακτική επιτυχία είναι γνωστή όπως και η συμμετοχή του Tom Cruise όχι μόνο μπροστά από τις κάμερες αλλά και πίσω από αυτές με τις διαβουλεύσεις του ότι αν χρειαστεί θα σηκώσει στις πλάτες του την σωτηρία του παγκόσμιου κινηματογράφου και όντως το έκανε. Το Top Gun: Maverick είναι καλύτερου του πρωτότυπου που κυκλοφόρησε πριν από σχεδόν σαράντα χρόνια και αυτός είναι ένας άθλος που δύσκολα κατακτά κανείς.
Black Panther: Wakanda Forever
Η 4η φάση της Marvel δεν είχε την αναμενόμενη ανταπόκριση που περίμενε το studio και αυτό όχι γιατί το κοινό κουράστηκε αλλά φάνηκε λες και ολόκληρη η φάση είχε έναν γενικότερο αποπροσανατολισμό. Κάτι που διόρθωσε η δεύτερη ταινία με κεντρικό ήρωα τον Black Panther αλλά όχι με τον ίδιο ηθοποιό. Όλοι περίμεναν πως θα διαχειριστεί την απώλεια του Boseman η Marvel και συνέβη το καλύτερο πιθανόν σενάριο για όλους μας. Μια ταινία φόρο τιμής και όχι κινηματογραφικό μνημόσυνο για έναν ήρωα αλλά και ηθοποιό που άγγιξε τις καρδίες του κόσμου άμεσα και βαθιά.
The Fabelmans
Με την ξέσπασμα της πανδημίας και την ριζική αλλαγή σε όλα όσα ξέραμε, ο Steven Spielberg ένιωσε ότι αυτή ήταν η στιγμή για να γυρίσει την πιο προσωπική του ταινία μιας και κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί τελικά από την μια στιγμή στην άλλη. Το αποτέλεσμα ήταν μια ημι-αυτοβιογραφική ταινία, με όλα εκείνα τα στοιχεία που έκανα την φιλμογραφία του σκηνοθέτη τόσο σπουδαία και εμβληματική. Ένα γράμμα αγάπης του ίδιου τόσο στον κινηματογράφο όσο και στους γονείς του.
Avatar: The Way of Water
Ότι μέσα σε μόλις 14 μέρες άγγιξε το ένα δισεκατομμύριο εισπράξεις στο παγκόσμιο box-office δεν είναι παράλογο παρά κάτι που οι περισσότεροι το θεωρούσαμε σίγουρο. Ο James Cameron μας φανέρωσε έπειτα από μια δεκαετία το δεύτερο μέρος του κόσμου της Pandora και μας ανάγκασε για ακόμα μια φορά να παραδεχτούμε ότι τίποτα δεν μπορεί να πάει λάθος σε project που έχει αναλάβει ο James Cameron.
Elvis
Ο συνδυασμός του Buz Luhrmann με τον Elvis, τελικά δημιούργησε την πιο bigger than life κινηματογραφική αποτύπωση της ζωής του μύθου μέχρι σήμερα. Ο Austin Butler παρά το νεαρό της ηλικίας του καταφέρνει και μέχρι να τελειώσει η ταινία σε πείθει ότι μπροστά σου βλέπεις το είδωλο εκατομμύριων κοριτσιών του προηγούμενο αιώνα και όχι μόνο. Η λάμψη και η κινηματογραφική ταχύτητα του Luhrmann έρχεται σε απόλυτη αρμονία με την φρενήρη άνοδο του Elvis αλλά και το απότομο τέλος της ζωής του.
Everything, Everywhere All At Once
Στην αρχή όλοι μιλούσαν για την πιο αλλόκοτη εμπειρία της χρονιάς, που δεν ήξερες τι έβλεπες αλλά στο τέλος ήξερες ότι είχε βιώσει μια ασυνήθιστη εμπειρία. Έπειτα ήρθε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο μέχρι που φτάσαμε στο φαινόμενο της χρονιάς και ίσως στην ταινία που θα στεφθεί με το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Το δίδυμο Dan Kwan και Daniel Scheinert παρέδωσε την επιτομή της multiverse εμπειρίας όταν η Marvel πασχίζει ακόμα να μας πείσει για την σύλληψη της ιδέας.
Till
Όταν η μητέρα του Emmett Till, Mamie Till-Mobley, αποχαιρετούσε το γιο της για τις καλοκαιρινές του διακοπές, δεν φανταζόταν ότι θα γινόταν το σύμβολο γενεών μετέπειτα από αυτήν ενάντια στην φυλετική βία και ρατσισμό. Τα γεγονότα του καλοκαιριού του ’55 είναι γνωστά και ιστορικά αλλά μέσα από την ταινία και την ερμηνεία της Danielle Deadwyler, όλοι μας θυμηθήκαμε ξανά πόσα λίγα έχουν αλλάξει από τότε και τι δρόμο έχουμε ακόμα να διανύσουμε.
The Woman King
Η πραγματική ιστορία του βασιλείου της Δαχομέης ήταν η αφορμή για να αποδεχτούμε το γεγονός ότι η Viola Davis δεν γίνεται να μην είναι καλή σε κάποιον ρόλο. Εδώ, σε αυτή την επική ταινία, καταφέρνει και ξεπερνά τα όρια της και μας εγκλωβίζει σε μια ιστορία μέσα από αληθινά γεγονότα.
X
Το όνομα του Ti West έγινε γνωστό εν μια νυχτί, μιας και ο ίδιος παρέδωσε το καλύτερο θρίλερ της χρονιάς. Αυτό που μετέπειτα έγινε γνωστό ως το πρώτο βήμα μιας τριλογίας είναι ένας φόρος τιμής στο είδος των θρίλερ του ’70 αλλά και στα b movies που ακροβατούσαν στα όρια των ερωτικών ταινιών. Το αποτέλεσμα είναι κινηματογραφικά νοσταλγικό αλλά και τρομακτικά αποκρουστικό και δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από αυτό.
Living
Υπάρχουν ταινίες που μερικές φορές προκαλούν τόσα έντονα συναισθήματα που μπορεί να αλλάξει και ο τρόπος που βιώνεις τα πράγματα στην πραγματική ζωή. O Oliver Hermanus διασκευάζει την γνωστή ταινία του Kurosawa και μέσα από το δικά του μάτια δίνει στον Bill Nighy την ευκαιρία να μας χαρίσει την ερμηνεία της ζωής του. Μια μελαγχολική ταινία αλλά απόλυτα ερωτεύσιμη.
All Quiet on the Western Front
Η γερμανική επιλογή στην κατηγορία για την Καλύτερη Διεθνή Ταινία, είναι ένα αντί-πολεμικό αριστούργημα και remake της ταινίας που κέρδισε το Oscar Καλύτερης Ταινίας την δεκαετία του ’30. Τεχνικά άρτιο, με εκπληκτική φωτογραφία αποτελεί μια από τις καλύτερες και πιο σκληρές ταινίες της χρονιάς.
Turning Red
Η Pixar έκανε πάλι το θαύμα της και ανάμεσα σε τόσες animation ταινίες που κυκλοφόρησαν μες στην χρόνια μας έδωσε ακόμα έναν λόγο για να γελάμε και να κλαίμε ταυτόχρονα. Βαθιά συγκινητική και με αρκετές αλήθειες δοσμένες με τον πιο όμορφο και εσωτερικό τρόπο, το Turning Red είναι η coming of age στιγμή της χρονιάς.
Nope
Ο Jordan Peele ξέρει να δημιουργεί ταινίες που δεν τελειώνουν με την θέαση τους αλλά προκαλούν συζητήσεις και έντονα συναισθήματα. Ο ίδιος κατάφερε να πάει το είδος του θρίλερ/τρόμου ένα βήμα παρακάτω και το Nope είναι μια ακόμα τέτοια στιγμή. Μια αρκετά αμφιλεγόμενη ταινία που μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε.
Moonage Dream
Δεν είναι ακριβώς ντοκιμαντέρ αλλά δεν είναι και ταινία. Είναι όμως η απόλυτη αποτύπωση αν θες να φτάσεις όσο πιο κοντά γίνεται για να κατανοήσεις ποιος ήταν ο David Bowie.
Decision To Leave
O Park Chan-wook, είναι ο άνθρωπος που μας έδωσε το Oldboy. Αυτή η πρόταση θα έπρεπε να ήταν αρκετή για κάθε σινεφίλ, ώστε να τρέξει να δει το Decision To Leave. Μια αστυνομική περιπέτεια που πολύ γρήγορα μεταλλάσσεται σε κάτι παραπάνω για να μας χαρίσει ίσως ένα από τους καλύτερους επιλόγους της χρονιάς.
Σε αυτήν την ταινία η πάντα υπέροχη Emma Thompson, δίνει την πιο ακομπλεξάριστη ερμηνεία της καριέρας της. Μια ταινία για το τι πραγματικά θέλουμε αλλά και της επίγνωσης του ποιοι είμαστε και με γνώμονα ποια τραύματα μας έχουν καθορίσει να βλέπουμε τα πράγματα όπως νομίζουμε ότι είναι και όχι όπως είναι.
Χρήστος Βασιλακόπουλος