Οι Εκδόσεις Carnivora έκαναν πάλι το θαύμα τους! Επέστρεψαν με ένα δυνατό κοινωνικοπολιτικό θρίλερ, που σηκώνει πολλές συζητήσεις. Η ατμοσφαιρική νουβέλα του Jon Bilbao, Τέκνα Γονείς και Χιμπατζήδες, προκαλεί αγωνία. H οποία κλιμακώνεται με την εξέλιξη της ιστορίας ταυτόχρονα.
Η ιστορία μας ξεκινάει με έναν τροπικό τυφώνα να βρίσκεται προ των πυλών και με τους ήρωες ανήσυχους να αναζητούν τρόπο διαφυγής. Ο παραλληλισμός με τη φθορά της κοινωνίας μας είναι φυσικά αναπόφευκτος, αλλά και το κλειδί για την ερμηνεία του έργου.
Ένα ακόμα αίσθημα, αυτό του εγκλεισμού, είναι επίσης κυρίαρχο, όπου σε συνδυασμό με τον επικείμενο χαλασμό γεννά την απελπισία τόσο σε ήρωες όσο και σε αναγνώστριες, αναγνώστες.
Ο συγγραφέας χωρίζοντας το έργο σε τρία μέρη κι επιλέγοντας πρόσωπα και τοποθεσίες με χειρουργική ακρίβεια, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στον σύγχρονο άνθρωπο. Από τον δρόμο της μοναξιάς, οδηγούμαστε σε μια μικρογραφία της κοινωνίας, ώσπου να καταλήξουμε στη σπηλιά μας, από όπου και προήλθαμε. Πρόγονοι και απόγονοι δημιουργούν έναν κύκλο αποκαλύπτοντας τη ζοφερή πραγματικότητα. Από τους χιμπατζήδες μέχρι τους γονείς και τα τέκνα. Από το πρώτο μας βήμα στη Γη μέχρι το πρώτο μας βήμα στη Σελήνη, ίσως δεν άλλαξαν και πολλά.
Το ένστικτο της επιβίωσης είναι αυτό που καθορίζει πάντα τις ενέργειές μας
Καθώς πάντοτε θα τοποθετούμε στην κορυφή της πυραμίδας την προσωπική μας επιτυχία κι ευτυχία. Άλλωστε στη βάση μας παραμένουμε ίδια, μια εξελιγμένη μορφή των χιμπατζήδων, ή και όχι.
Παρόλα αυτά δεν θα λέγαμε πως ο συγγραφέας είναι εκπρόσωπος του μηδενισμού. Αυτό άλλωστε το αφήνει για την επόμενη γενιά. Ο ίδιος, χρησιμοποιώντας στοχευμένα ανθρώπους-σύμβολα, δημιουργεί αντιπαθητικούς χαρακτήρες. Κι εμείς καλούμαστε να διαχειριστούμε τα έντονα και διαφορετικά συναισθήματα που προκύπτουν κατά την ανάγνωση. Μέσα από τη σύντομη, γεμάτη ένταση, ιστορία του καταγγέλλει τον μισαναπηρισμό. Την ανάγκη της νεότερης γενιάς να αποδείξει στην προηγούμενη, τα κακώς κείμενα της επιστήμης. Αλλά και τη θεώρηση αυτής ανάλογα με τα συμφέροντά μας, θυμίζοντας πως οι άνθρωποι της Δύσης, και δη οι λευκοί άνδρες, κατέχουν προνόμια και θέσεις ισχύος.
Αντιπαραθέτοντας δύο γεγονότα επισημαίνει τον ρόλο της κοινωνίας
Tον τρόπο με τον οποίο μπορεί να σταθεί απέναντι στην κτηνωδία, ενώ τονίζει το φαινόμενο του κοινωνικού αποκλεισμού. Οι ρόλοι δεν έχουν αλλάξει και πολύ. Άνθρωποι που χρησιμοποιήθηκαν ως δούλοι και κρίθηκαν ως άγριοι, συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Ζητήματα σημαντικά γίνονται ασήμαντα, συνειδήσεις διχάζονται και η επικείμενη καταστροφή πλησιάζει.
Τα στοιχεία του πολιτισμού οφείλουν να οπισθοχωρήσουν στο έργο του Bilbao, ήρθε η ώρα οι άνθρωποι να αναμετρηθούν με τη φύση, τους εαυτούς τους αλλά και τους ανθρώπους γύρω τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κι έτσι για ακόμα μία φορά ο άνθρωπος προς τη δόξα τραβά, γεμάτος πάθη και μυστικά.
Η καθοδική πορεία του ανθρώπου, με κορύφωση τη βίαιη έκφρασή της είναι μονόδρομος, κι αυτό ο συγγραφέας το γνωρίζει καλά. Με την αιχμηρή του γραφή σκιαγραφεί σε βάθος τους χαρακτήρες, φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με τις ανθρώπινες κτηνωδίες στο βωμό της ευδαιμονίας. Η «αιματοβαμμένη κορύφωση σε αυτό το ψυχολογικό δράμα» όπως ορθά αναφέρεται και στην περιγραφή του βιβλίου είναι αναμφίβολα συγκλονιστική!
Μουτσοπούλου Έλλη Μαρία
Το βιβλίο Τέκνα Γονείς και Χιμπατζήδες κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Carnivora σε μετάφραση της Ασπασίας Καμπύλη.