Το Τάβλι | Κριτική Παράστασης

Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από δύο άνδρες που παίζουν τάβλι, ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζουν πώς να αναλάβουν μια μεγάλη δουλειά που θα τους κάνει πλούσιους και επιτυχημένους επιχειρηματίες. Ωστόσο, το σχέδιό τους είναι βουτηγμένο στη λαμογιά, την εκμετάλλευση και την έλλειψη ηθικών φραγμών. Μέσα από το παιχνίδι και τη συζήτησή τους, ξεδιπλώνονται στοιχεία που σκιαγραφούν την ανθρώπινη ματαιοδοξία, την οικονομική ανασφάλεια και την ανάγκη για όνειρα, ακόμα κι αν αυτά είναι ανέφικτα. Καθώς η συζήτηση κλιμακώνεται, οι δυο άνδρες τσακώνονται, αποκαλύπτοντας μια μικρογραφία της κοινωνίας της εποχής εκείνης αλλά και της σύγχρονης.

Η χρήση της λαϊκής γλώσσας προσδίδει αυθεντικότητα στους ήρωες, καθιστώντας τους ρεαλιστικούς και οικείους στο κοινό. Παρόλο που το έργο γράφτηκε πριν από δεκαετίες, παραμένει επίκαιρο και καταφέρνει να αγγίξει ευαίσθητες χορδές, θίγοντας ζητήματα που εξακολουθούν να μας απασχολούν.

Η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ρήγα ήταν λιτή και εστιασμένη στους χαρακτήρες. Παράλληλα, μικρές λεπτομέρειες στο σκηνικό ανέδειξαν την αισθητική της εποχής, ενισχύοντας την ατμόσφαιρα του έργου. Οι ερμηνείες των ηθοποιών μετέφεραν με ακρίβεια την ένταση, το χιούμορ και τη βαθύτερη κοινωνική κριτική του έργου. Συνολικά, Το Τάβλι επιβεβαιώνει την αξεπέραστη θέση του στην ελληνική θεατρική σκηνή.