Η παράσταση Roberto Zucco, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Σιώνα, είναι μια κατάδυση στα πιο σκοτεινά μονοπάτια της ανθρώπινης ύπαρξης, εξετάζοντας την παθογένεια της πυρηνικής οικογένειας και τη δυστυχία που προκύπτει από τις κοινωνικές νόρμες. Το έργο αναδεικνύει με οξύτητα την αθέατη πλευρά της κοινωνίας, όπου η αγάπη, η εξουσία και η βία διαπλέκονται με αδυσώπητο τρόπο.
Το έργο επικεντρώνεται στην πρώτη αθώα αγάπη, την πατριαρχική δομή της κοινωνίας, και την εξύμνηση της παρθενίας, αποδομώντας ταυτόχρονα τα στερεότυπα που αυτές οι έννοιες φέρουν. Η ιστορία μιας νεαρής κοπέλας που ερωτεύεται έναν serial killer γίνεται το πλαίσιο για να εξεταστούν φαινόμενα όπως η περιθωριοποίηση, ο εξοστρακισμός, και η πλήρης αντικειμενοποίηση της γυναίκας. Η τραγική κατάληξη της πρωταγωνίστριας, η οποία από το ρομαντικό όνειρο της πρώτης αγάπης οδηγείται στην πορνεία, αντικατοπτρίζει τη βιαιότητα μιας κοινωνίας που τιμωρεί την απόκλιση από τις “αποδεκτές” νόρμες.
Η πλήρης απαξίωση της γυναίκας και η εμμονή με την “απώλεια του πολυτιμότερου“, δηλαδή της παρθενίας, αναδεικνύονται με οξύτητα, θέτοντας την πατριαρχία στο επίκεντρο της αφήγησης. Το έργο λειτουργεί ως καθρέφτης της πραγματικότητας, εκθέτοντας τις κοινωνικές ανισότητες και τη θεσμική βία που αναπαράγονται στο οικογενειακό περιβάλλον και πέρα από αυτό.
Ο Μιχάλης Σιώνάς σκηνοθετεί με δεξιοτεχνία ένα έργο-γροθιά στο στομάχι, παραμένοντας πιστός στο πνεύμα του Μπερνάρ-Μαρί Κολτές. Με την επιλογή του ΠΛΥΦΑ ως χώρο παρουσίασης, δημιουργεί ένα βιομηχανικό σκηνικό που εντείνει την ωμότητα και τη σκληρότητα του έργου. Ο χώρος γίνεται φορέας νοημάτων, καθώς αντικατοπτρίζει την αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού και της οικογενειακής δομής.
Οι εναλλαγές ρόλων από τους ηθοποιούς είναι καίριας σημασίας. Οι χαρακτήρες ζωντανεύουν και ξεγυμνώνονται μπροστά στο κοινό, προσφέροντας μια πολυεπίπεδη εμπειρία. Οι ηθοποιοί “μπαίνουν και βγαίνουν” από τους ρόλους τους, μεταφέροντας τις αποχρώσεις των συναισθημάτων και των κοινωνικών μηχανισμών που αναπαράγουν την παθογένεια.
Με εξαιρετικές ερμηνείες, ευρηματική σκηνοθεσία και ένα κείμενο που παραμένει διαχρονικό, η παράσταση είναι ένα κάλεσμα στοχασμού και αμφισβήτησης, μια υπενθύμιση ότι η τέχνη έχει τη δύναμη να φωτίζει τις πιο σκοτεινές πτυχές της κοινωνίας.
https://www.more.com/theater/robertozucco-plyfa/
Συντελεστές
Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Σιώνας
Σκηνογραφία/Ενδυματολογία: Νίκη Αγγελίδου
Μουσική: Θανάσης Παναγιωτόπουλος, Μιχάλης Σιώνας
Φωτισμοί: Γιώργος Μιχαλάκος
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Γιώτα Δημητριάδη
Υπεύθυνη social media: Ανθούλα Αηδώνη
Σχεδιασμός αφίσας: Χάρης Θώμος
Επί σκηνής:
Δημήτρης Γαλανάκης, Μυρσίνη Καρματζόγλου, Γιάννης Μαυρόπουλος, Βικτώρια Παπαδοπούλου – Σισκοπούλου, Τάρικ Φλάιτι
Μουσικός επί σκηνής: Δημήτρης Καπετάνιος
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου MONKS