Ασυμβίβαστοι – Mario Desiati
Ήδη από μικρή ηλικία μαθαίνουμε να ζούμε σε κοινωνίες καμωμένες από τυπικούς και άτυπους κανόνες, από πρέπει και μη που κληροδοτούνται από γενιά σε γενιά με ένα κυρίαρχο άγχος, αν κάνω το σωστό και αν θα έπρεπε να είχα κάνει αυτό κι όχι εκείνο τότε που…
Κοινωνίες γεμάτες ανθρώπους που μοιράζουν απλόχερα τη χολή τους στα άτομα εκείνα που πέρασαν τα 30 κι ακόμη να παντρευτούν, να κάνουν παιδί, να κάνουν δεύτερο παιδί, να περιποιηθούν περισσότερο τον εαυτό τους, να προσαρμόσουν τη ζωή τους σε όσα πιστεύουν οι άλλοι/ες πως είναι το (φυσιο)λογικό, μήπως κι έτσι γεμίσουν την ώρα τους και την κενότητά τους για να μη βλέπουν τον πάτο που πλησιάζει.
Κάπως έτσι μεγαλώνει και ο Φραντσέσκο (αφηγητής) σε μια επαρχιακή πόλη της νότιας Ιταλίας (με ό,τι συμβιβασμούς στις επιλογές και στις πράξεις του συνεπάγεται αυτό…) αναζητώντας την ταυτότητά του έχοντας πάντα ως σημείο αναφοράς τη Κλάουντια, πιστή του φίλη και αντικείμενο του αιώνιου πόθου του.
Με οδηγό του αυτή την ασυμβίβαστη κοπέλα που δοκιμάζει τα πάντα δίχως να σκέφτεται τι θα πει ο κόσμος ο Φραντσέσκο θα βουτήξει στα άδυτα των αδύτων της ψυχοσύνθεσής του για να συνειδητοποιήσει πως <<πρέπει να είσαι δυνατός και να αντέχεις τον πόνο του ανθρώπου που αγαπάς. Το να μην είμαστε μια ζωή ο εαυτός μας ειναι ένα είδος πόνου>>.
Η λυρική γραφή του Desiati που τόσο εξαιρετικά αποδόθηκε στην ελληνική γλώσσα από τη Δήμητρα Δότση με μάγεψε, και παρά το δύσκολο ταξίδι ενηλικίωσης των δύο Ασυμβίβαστων πρωταγωνιστών με οδήγησε για ακόμα μία φορά στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος μας θα ήταν πολύ καλύτερος και απλούστερος εάν αποδεχόμασταν τη μοναδικότητα και τη διαφορετικότητα, όχι επιφανειακά στα κείμενα που ανεβάζουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επειδή πλέον έτσι είθισται, μα βαθιά μέσα μας.
Πόσο επηρεάζεται αλήθεια η καθημερινότητά μας από τις προσωπικές επιλογές ανθρώπων γύρω μας για τη δική τους ζωή από τη στιγμή που ουδεμία συνέπεια φέρουν αυτές στη δική μας;
Μαρία Παπαγεωργίου