Στην Πλεξούδα διασταυρώνονται οι ζωές και η μοίρα τριών γυναικών που δεν θα συναντηθούν ποτέ. Είναι το πρώτο βιβλίο της Laetitia Colombani και χρειάστηκα ένα βράδυ για να το τελειώσω.
Ινδία, Ιταλία, Καναδάς. Η Σμίτα, η Τζούλι και η Σάρα είναι τρεις γυναίκες με διαφορετικό ταξικό, φυλετικό και βιοτικό επίπεδο. Παραμένουν όμως γυναίκες, σε έναν κόσμο που πρέπει να αποδεικνύουν σε κάθε τους βήμα, ότι αξίζουν να υπάρχουν εκεί.
Η Σμίτα είναι μια φτωχή, έξυπνη, Ινδή γεννημένη στην κατώτερη κάστα. Αναγκάζεται καθημερινά να καθαρίζει σκατά – θα μπορούσαμε να πούμε ακαθαρσίες ή κόπρανα, για να μην σοκάρουμε, αλλά δεν βρίσκω κανένα λόγο να μην λέμε την αλήθεια των πραγμάτων – και θα πρέπει να ζήσει για πάντα έτσι. Αυτό επιβάλουν οι ταξικές παραδόσεις τις Ινδίας.
Η Τζούλι μια νεαρή Ιταλίδα, δουλεύει στην οικογενειακή επιχείρηση και προσπαθεί να είναι ευγενική, καλή και δίκαιη με όλους. Η Σάρα είναι μια γυναίκα καριέρας, που θυσιάζει τον εαυτό της για να αποδείξει ότι μπορεί να ηγηθεί σε ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα.
Η αφήγηση χωρίζεται σε κεφάλαια, όπου εναλλάσσονται τα βιώματα και οι ιστορίες των τριών γυναικών. Σταδιακά, καταλαβαίνουμε τι θα συμβεί, τι είναι αυτό που ενώνει – επιφανειακά – τις τρεις γυναίκες.
Τις ζωές τους, όμως, δεν ενώνει μόνο το αόρατο νήμα μιας πλεξούδας. Τις ενώνει ο πόνος και το γυναικείο βίωμα σε μια κοινωνία, που όσο αναπτυγμένη και να είναι, δεν διστάζει να ξεσκίσει τις ψυχές τους. Πρέπει να απαρνηθούν κάτι από εκείνες, αν θέλουν να επιβιώσουν. Πρέπει να κάνουν τις σωστές κινήσεις. Πρέπει να σκεφτούν αν θα μείνουν φυλακισμένες σε μια πραγματικότητα που τις σκοτώνει λίγο λίγο ή αν θα προτιμήσουν να ζήσουν πραγματικά.
Διαβάζοντας το βιβλίο, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο η ηθική, το έγκλημα, τα πρέπει, ορίζονται από την εκάστοτε κανονικότητα της κοινωνίας και του πολιτισμού, μέσα στην οποία συνυπάρχουν οι πράξεις μας.
Δεν είναι το απόλυτο βιβλίο. Οι τρεις όμως ηρωίδες του, παλεύουν και μέσα από τις πράξεις τους δυναμώνουν. Έρχονται πιο κοντά στη δική τους αλήθεια. Και τελικά, το νήμα που τους ενώνει, παύει να είναι αόρατο. Παύει να είναι απλά μια πλεξούδα. Είναι η ίδια η ανάγκη του να προσδιορίζει μια γυναίκα τον εαυτό της, όπως εκείνη επιθυμεί.
Συλβάνα Παπαϊωάννου
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ
https://www.patakis.gr/files/1193112.pdf