Ο Λάσλο στο Herscht 07769, γράφει μια ιστορία πολιτικού περιεχομένου και όχι μόνο. Με φόντο το ανατολικό τμήμα της Γερμανίας, τον τόπο προέλευσης των έργων του Μπαχ. Αλλά και της βάσης νεοναζιστικών κινημάτων.
Γράφει πλούσια. Χορταστικά. Εθιστικά. Για τα πιο σκοτεινά μας σημεία. Για την απανθρωπιά μας πασπαλισμένη με μπόλικα σκατά. Με όχημα τις λέξεις και την ιδιοφυέστατη ρυθμική του πρόζα παλεύει να συνεφέρει όσα άτομα βρίσκονται υπνωτισμένα. Ενώ παράλληλα όσα είναι ήδη ξύπνια τα σπρώχνει και τα δυναμώνει μέσα από τα νοήματά του.
Το κείμενό του βρίθει συμβολισμών
Απαιτώντας την προσοχή μας αλλά και τη συμβολή μας ώστε το έργο του να ανέβει στο βάθρο που του πρέπει, προκειμένου να επιτελέσει με επιτυχία τον στόχο του. Κάθε λέξη φαίνεται να επιτελεί ένα συγκεκριμένο σκοπό. Λέξεις-σύμβολα, από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα, βρίσκονται σκόπιμα εκεί. Χωρίς να βαραίνουν το κείμενο, μα εμπλουτίζοντάς το και πετυχαίνοντας τη διέγερση του ανθρώπινου νου. Η αποκωδικοποίηση αυτών είναι το πρώτο κλειδί, η σύνδεση αυτών είναι το επόμενο, τα κομμάτια του παζλ εμφανίζονται μπροστά μας, δε μένει παρά να τα τοποθετήσουμε στα σωστά σημεία, ώστε να αναδειχθεί το μεγαλειώδες έργο του συγγραφέα.
Και καθώς προχωρούν οι σελίδες αφηνόμαστε στη δίνη του λόγου του, παρατηρώντας το ασύνδετό του σχήμα να συνδέει κάθε σκοτεινό σημείο του σήμερα και του χθες, μετατρέποντας εμάς σε έρμαιά του που διψούν για λίγο ακόμα.
Με όπλα του τα παραπάνω ο συγγραφέας καταφέρνει να οδηγήσει χαρακτήρες, αναγνώστριες και αναγνώστες στην απαιτούμενη κορύφωση με έναν ιδιαίτερα φυσικό τρόπο. Γεννώντας συναισθήματα τρόμου και αγωνίας σχετικά με την εξέλιξη της ιστορίας, κατασκευάζει μια περιπέτεια εντός του πολιτικού του κειμένου, που θυμίζει τις δικές μας μέρες αγωνίας.
Αισθανόμαστε τον κλοιό να σφίγγει όπως ακριβώς συμβαίνει και στην πραγματικότητα. Η θηλιά που σου φόρεσαν και αγνόησες κλείνοντας τα μάτια, υιοθετώντας τον ρόλο του θύματος, πλέον σε πνιγεί και σε καθιστά αδύναμο και μικρό, τόσο μικρό και φοβισμένο ώστε οι λύκοι οσφραίνονται ήδη την αγωνία σου.
Οι καιροί που διανύουμε δε μας αφήνουν πλέον περιθώρια, ούτε και ο συγγραφέας
Ο χρόνος της απάθειας και της ουδετερότητας έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Έφτασε η ώρα να ηχήσουν οι σάλπιγγες μέσω της τέχνης. Μέσω της ερμηνείας της από εμάς. Ήρθε η στιγμή να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να κοιτάξουμε κατάματα τους λύκους και τα φίδια που μεγαλώναμε στον κόρφο μας, προτού μας κατασπαράξουν. Προτού εμείς οι ίδιοι μετατραπούμε σε θηρία ούτως ώστε να εξασφαλίσουμε το πνεύμα της δημοκρατίας, της ενότητας και της συμπερίληψης.
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους, σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι νεοναζί δεν είναι πια εκκολαπτόμενα αβγά. Έσκασε το κέλυφος κι εμείς οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.
η αναμφισβήτητα ισχυρή αστυνομική παρουσία τούς ανησυχούσε ακόμα περισσότερο, αφού οι αστυνομικοί δεν τους έφερναν στο μυαλό συνειρμούς σχετικούς με την ασφάλεια, αλλά ακριβώς το αντίθετο
Ο συγγραφέας καταγγέλλει τους ισαποστάκηδες. Την ανεπάρκεια των κρατικών μηχανισμών. Αλλά και τη συμμετοχή της πολιτείας στα εγκλήματα μίσους. Υπογραμμίζει τη συμβολή των υποκατάστατων, των δημιουργημάτων του καπιταλισμού, που νοθεύουν τον αέρα και τα μυαλά μας, υπνωτίζοντας συνειδήσεις, διεκδικώντας την ενεργό συμμετοχή μας.
Το Herscht 07769 δεν είναι ένα δυσνόητο βιβλίο. Θεωρώ πως ένα άτομο με πολιτική συνείδηση θα το κατανοήσει και θα το αγαπήσει αναμφίβολα. Για μένα, που σκέφτομαι με τον ίδιο παραληρηματικό τρόπο, η γραφή υπήρξε, όπως και στο παρελθόν, καθηλωτική και οικεία. Τα βιβλία γράφονται από ανθρώπους και διαβάζονται επίσης από ανθρώπους. Τελικά κατανοούνται και αναλύονται και εκτιμώνται από αυτούς, σύμφωνα με τις συνειδήσεις και ανάλογα με την όρεξη και την προσπάθεια που καταβάλλει κανείς και όχι βάσει των πτυχίων.
Μουτσοπούλου Έλλη Μαρία
Το βιβλίο Herscht 07769 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.