Η πρόποση – Fabrice Caro
Θα έπρεπε να υπάρχει μια ξεχωριστή κατηγορία για όλα εκείνα τα βιβλία που σε κάνουν να γελάς, σαν να παίζεται ένα stand up comedy μπροστά στα μάτια σου. Αλλά ταυτόχρονα, ο comedian να είναι ένας από τους πιο δυστυχισμένους ανθρώπους που έχεις συναντήσει ποτέ σου.
Ο Αντριάν, βρίσκεται καθ’όλη τη διάρκεια της αφήγησης, σε ένα οικογενειακό τραπέζι. Του ζητά ο γαμπρός του να αναλάβει την πρόποση στην τελετή του γάμου τους.
Η αδερφή του εξάλλου παντρεύεται. Παράλληλα, ο Αντριάν προσπαθεί να συγκρατήσει τα συναισθήματά του, ώστε να μην γίνει εμφανές το πόσο βαθιά πληγωμένος είναι από μια ερωτική απογοήτευση. Η κοπέλα του η Σόνια, του ζητήσει να κάνουν ένα διάλειμμα.
Δεν ξέρω αν θα πρέπει να έχουμε απαιτήσεις γενικά από τα βιβλία.
Έχουν γραφτεί γιατί ο εκάστοτε συγγραφέας είχε μια ιδέα την οποία υλοποίησε. Το πόσο και αν θα αγγίξει τον κάθε αναγνώστη, ανήκει σε έναν φαύλο κύκλο συζητήσεων όπου ανάμεσα τους θα βρει κανείς τις αναλύσεις για τις διατροφικές προτιμήσεις του καθενός.
Δηλαδή, αν εμένα μου αρέσουν οι πιπεριές αλλά στον Αντριάν όχι (πράγμα που το εμπεδώσαμε) θα ξεκινήσουμε να ρωτάμε ο ένας τον άλλο για ποιον λόγο τρώει ή δεν τρώει τις πιπεριές. Και όλο αυτό μπορεί να συνεχιστεί με το οτιδήποτε.
Όσο προχωρά η αφήγηση, ο ήρωας μας πετάει τυρακια στο πέρασμα των σκέψεών του. Μας πετάει αναμνήσεις που στην πλειοψηφία τους μιλούν για το πόσο τον είχαν στο περιθώριο οι γύρω του. Για το πόσο εύκολα άφηνε τα πάντα στην τύχη τους, χωρίς να έχει την ανάγκη να κάνει κάτι ώστε να πάρει στα χέρια του την ζωή του.
Είναι ένα από εκείνα τα βιβλία διαμάντια. Έχουν πολλά να δώσουν, χωρίς να έχουν πολλές περιγραφές και εκατοντάδες σελίδες. Μικρό και θαυματουργό διαμάντι.
Στην υγειά του Αντριάν και σε όλους όσους νιώθουν ότι είναι καλύτερη η αφάνεια. Μην αφήνετε τους άλλους να αποφασίζουν για εσάς. Ζήστε!
Σέρυ Μπέντο