Category: Κριτική

Η Ομάδα Αγγελοπετριά ανεβάζει το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Γυνή  πλέουσα» στην όμορφη παραδοσιακή αθηναϊκή κατοικία που στεγάζει την Εταιρεία Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου στην Πλάκα. Ο Γιάννης ο Καραντής, «ο επιλεγόμενος και Καραβοκύρης», επιστρέφει μετά το μπάρκο στο νησί για να ξεχειμωνιάσει. Όπως το συνηθίζει κάθε φορά που γυρνά, εξοφλεί στους μαγαζάτορες του χωριού τα…

Μικρές θεατρικές εστίες θα βρεις παντού πια στην Αθήνα. Κάποια εξελίσσονται σε σωστές φωτιές που σηματοδοτούν κάτι καινούργιο και άλλες παραμένουν μικρά φυτώρια ανθρώπων που απλά περιμένουν το επόμενο βήμα. Διάφοροι χώροι που γεμίζουν με λίγες καρέκλες και με έναν προβολέα προσπαθούν να ξεχωρίζουν και να δημιουργήσουν τέχνη και γιατί όχι κάτι καινούργιο που θα…

Παρακολούθησα το έργο «Η σκιά του Μαρτ» του Στιγκ Ντάγκερμαν που ανεβαίνει στο θέατρο Αργώ σε σκηνοθεσία Χρύσας Καψούλη. Η σκιά του ήρωα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Μάρτιν, πέφτει βαριά στην οικογένειά του μετά τον θάνατό του. Η μητέρα του, Αγγέλικα, τον λατρεύει σε βαθμό, που να ακυρώνει τον μικρό της γιο, Γκάμπριελ, επειδή εκείνος…

Γυρνάμε σε πλατείες, σε δρόμους, σε θέατρα αναζητώντας τον έρωτα γεμάτοι προσδοκίες. Σε ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και ο ηθοποιός μας , στον μονόλογο «Μάτια παντού, αναζητώντας τα αγαπημένα μάτια». Ψάχνει να βρει τα ματια που θα συναντήσουν τα δικά του, με στόχο να ζήσει και να νιώσει την σύνδεση που ονειρεύεται. Ο πρωταγωνιστής μας…

Πόσοι άνδρες με καρό πουκάμισο κυκλοφορούν γύρω μας και πόσες ακόμη γυναίκες με κόκκινο φόρεμα; Ίσως επίσης να έχουμε δειπνίσει σε κάποιο ταϊλανδο-κινεζο-βιετναμέζικο εστιατόριο. Ίσως και όχι. Αλλά όλοι μπορούμε έστω να αναγνωρίσουμε, αν όχι να ταυτιστούμε, με τις ταυτόχρονες, καταιγιστικές ιστορίες που συμβαίνουν γύρω και μέσα στο εστιατόριο «Χρυσός Δράκος». Ο Ρόλαντ Σίμελπφενιχ στο…

Η θεατρική ομάδα RMS MATAROA επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης στην Σκηνή Φρυνίχου, έναν χρόνο μετά την επιτυχία της παράστασης Μικρό Αναρχικό Καλοκαίρι/Βαρκελώνη/36. Παρουσιάζει το νέο της έργο Καμπάνες τα Μεσάνυχτα (Κάποιες κυρίες διασκεδάζουν). Όσοι καταφέρατε και είδατε εκείνη την παράσταση ή γνωρίζετε την διαδρομή της συγκεκριμένης ομάδας, τότε έχετε γίνετε κοινωνοί μιας διαφορετικής θεατρικής εμπειρίας….

Πώς μια ομάδα ανθρώπων κατέληξε να αφορίζει την ταυτότητά της τις τελευταίες στιγμές του πλανήτη; Το έργο «Εμείς, οι ημιάνθρωποι του πουθενά» παρουσιάζεται στο Από Μηχανής Θέατρο. Σε σκηνοθεσία της Ελένης Μποζά, αποτελεί μία αρκετά ώριμη δημιουργία. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η οξύνοια του έργου. Οι ώριμες διατυπώσεις πάνω σε θέματα που ναι μεν έχουν παρουσιαστεί…

Η  παράσταση Περιοδεύων Θίασος, της Ελεάνας Γεωργούλη -μια σύγχρονη σκοτεινή κωμωδία- παίχτηκε στον νέο θεατρικό χώρο του Θεάτρου Ελέρ. Η Ελεάνα Γεωργούλη υπογράφει ένα αυθεντικότατο μουσικό βαριετέ/καμπαρέ με τρείς ισχυρές δραματικές προσωπικότητες και τρεις εξαιρετικούς ηθοποιούς. Η παράσταση ξεκινάει με ιστορικά σχεδιαγράμματα και σημειώματα για την ιστορία της μικρασιατικής καταστροφής, για την ανταλλαγή των πληθυσμών…

Ρέκβιεμ, η ονομασία της παράστασης τα λέει όλα. Requiem, φέρεται στην καθομιλουμένη η νεκρώσιμη ακολουθία της Καθολικής Εκκλησίας, της οποίας το εισοδικό αρχίζει με την παρακλητική φράση: “Requiem aeternam dona eis Domine” (= Ἀνάπαυσιν αἰώνιον δος αὐτοῖς, Κύριε). Η ορθή και επίσημη ονομασία της νεκρώσιμης ακολουθίας, όπως φαίνεται και στα οικεία λειτουργικά βιβλία της καθολικής…

Το Έκτο Πάτωμα Το θέατρο είναι μια θνησιγενής τέχνη. Δεν το λέω εγώ για πρώτη φορά αλλά έχει ειπωθεί από πολλούς και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Η εμπειρία μιας παράστασης είναι ανάμεσα στον θεατή και τον ηθοποιό και αυτή πεθαίνει μόλις περάσεις από την πόρτα της εξόδου. Έπειτα μένει η ανάμνηση και κυρίως αυτό που…