Για μια δεκαετία, μεταξύ του 1989 και του 1999, η Disney έζησε την περίοδο που πλέον χαρακτηρίζεται ως η Αναγέννηση της Disney. Τότε η εταιρία πήρε την απόφαση να γυρίσει στις ρίζες της και να κυκλοφορεί μιούζικαλ animated ταινίες που είναι βασισμένες σε γνωστές ιστορίες. Έτσι, γεννήθηκε η 28η animated ταινία της Disney με ηρωίδα την Ariel. Από εκεί και πέρα το The Little Mermaid έγραψε κυριολεκτικά ιστορία στο σημείο που το 2022, το Κογκρέσο την πρόσθεσε στο Εθνικό Μητρώο Ταινιών με κριτήριο την καλλιτεχνική, ιστορική αξία της στην κουλτούρα της Αμερικής.
Η πλοκή της ταινίας είναι λίγο πολύ γνωστή. Aλλά ας υπενθυμίσουμε ότι πρόκειται για ιστορία της Ariel, μιας γοργόνας που ενώ ζει στο βυθό της θάλασσας έχει εμμονή με τον κόσμο έξω από αυτήν και ειδικά με τους ανθρώπους. Έπειτα από μια διάσωση που κάνει σε ένα ναυάγιο και την γνωριμία της με τον πρίγκιπα Eric αποφασίζει ότι θέλει να τον ξαναδεί και να βρεθεί στο κόσμο του. Η Ursula, μια άσπονδη εχθρός του πατέρας της βασιλιά Τρίτων, βρίσκει την ευκαιρία και τις προσφέρει την διέξοδο που επιθυμεί με μια μικρή λεπτομέρεια: η Άριελ πρέπει να δώσει την φωνή της ως αντάλλαγμα για την μεταμόρφωση της ως άνθρωπος. Όμως υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνει για να παραμείνει άνθρωπος, να ”κλέψει” ένα φιλί από το πρίγκιπα μέσα σε τρεις μέρες αλλιώς θα είναι για πάντα φυλακισμένη της Ursula.
Η βασική ιδέα της ιστορίας έχει βασιστεί στο παραμύθι του 1837, με το ίδιο τίτλο του Hans Christian Andersen. Σήμερα, 34 χρόνια μετά, η Disney επιλέγει αυτή την ιστορία για την επόμενη live action μεταφορά στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία του Rob Marshall και με τον ίδιο τίτλο, The Little Mermaid (⭐⭐⭐1/2).
Ο άνθρωπος που σκηνοθέτησε το Chicago του 2002 αλλά και το sequel της Μαίρης Πόπινς το ’18 καλείται να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη σε live action αυτή την φορά, την μουσική και το τραγούδι Under The Sea που χάρισαν στην ταινία του ’89, δυο Oscar. Το αποτέλεσμα είναι αξιοπρεπές και σίγουρα μια νίκη για την ίδια την Disney αφού τα τελευταία χρόνια σημειώνει ήττες στο τομέα του live action.
Για τους γνώστες της animated ταινίας πρέπει να πούμε ότι οι αλλαγές είναι ελάχιστες και όχι δομικές. Αν κάποιος συγκρίνει καρέ καρέ την ταινία, ίσως και να απογοητευτεί μιας και είναι πανομοιότυπη πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Κάποιες προσθήκες τραγουδιών ή ο τρόπος που η Ariel συναντά τον πρίγκιπα στην στεριά είναι σίγουρα κάποιες αλλαγές αλλά όχι ικανές για να μιλάμε για άλλη ταινία. Για εκείνο όμως που έγινε μεγάλος λόγος και συζήτηση είναι η επιλογή των παραγωγών να παρουσιάσουν την Άριελ, όχι ως μια λευκή, κοκκινομάλλα πριγκίπισσα της Disney αλλά από διαφορετική φυλή. Σε όλη αυτή την διαμάχη που κράτησε μήνες πριν καλά καλά δούμε πως λειτουργεί όλο αυτό στην ταινία, το μόνο που χρειάζεται να πούμε είναι ότι η ταινία δικαιολογεί τα πάντα και η πρωταγωνίστρια είναι ιδανική.
Η Halle Bailey, γεννημένη το 2000, δεν είχε κάποια άλλη αξιοσημείωτη συμμετοχή στον κινηματογράφο και κάπως έτσι αυτός ο ρόλος μπορεί να χαρακτηριστεί ως το ντεμπούτο της στο μεγάλο κοινό και τι ντεμπούτο είναι αυτό. Εκτός της εξωτερικής εμφάνισης, η Halle Bailey διαθέτει μια άρτια και δυνατή φωνή που ανανεώνει και τιμά την ηρωίδα της με τον καλύτερο τρόπο. Η ηθοποιός με την καταγωγής της παρουσιάζει μια Ariel που θα συγκινήσει πολλές μικρές κυρίες που μέχρι και σήμερα δεν μπορούσαν να ταυτιστούν με κάποια ηρωίδα της Disney λόγω της επικράτησης του λευκού προτύπου. Όλα όσα πρεσβεύει η Ariel για πάνω από τρεις δεκαετίες δεν αλλάζουν με το διαφορετικό χρώμα στο δέρμα της ηθοποιού που την υποδύεται. Βέβαια αν κάποιοι αγαπούν την Ariel, τότε κάποιοι άλλοι λατρεύουν την Ursula και η απεικόνιση της από την Melissa McCarthy είναι καθηλωτική και με ευκολία ο καλύτερος της ρόλος εδώ και πολλά χρόνια.
Τα παραμύθια δεν ανήκουν σε συγκεκριμένους ανθρώπους αλλά ζωντανεύουν μέσα στο μυαλό όλων μας, με την φαντασία του καθενός να λειτουργεί διαφορετικά και να μεταφράζει τις εικόνες με τέτοιον τρόπο που να είναι πλησιέστερος σε εκείνον. Για πολλά χρόνια η επιβεβλημένη κανονικότητα μιας βιομηχανίας άφηνε ανθρώπους και παιδιά στο περιθώριο χωρίς να βλέπουν τον εαυτό τους σε μια ιστορία που λατρεύουν παρά σε δεύτερους και τρίτους ρόλους. Δεν πρόκειται για ιστορικές ανακρίβειες μιας και μιλάμε για πλάσματα της φαντασίας και σε αυτό έχουμε λόγο όλοι. Δεν αλλάζει την συγκίνηση, τον ύμνο στην αγάπη και τον έρωτα που είναι κάθε τέτοιο παραμύθι όπου η Disney έχει γαλουχήσει γενιές ολόκληρες.
Δείτε την The Little Mermaid μιας και είναι μια πραγματικά καλή, πολύχρωμη μεταφορά της ιστορίας σε live action. Χαθείτε σε ένα παραμύθι που βυθίζεται σε μέρη που κανείς δεν πρόκειται να βρεθεί με έναν τρόπο που όλοι κάπως έχουμε ζήσει.
Χρήστος Βασιλακόπουλος