Με την κορύφωση της τρίτης φάσης του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel με την ταινία Avengers: Endgame (2019) και το επίλογο μιας ολόκληρης δεκαετίας ταινιών, η εταιρία συνέχισε με αδιανόητη διόγκωση του σύμπαντος της με ταινίες και σειρές. Όμως τα αποτελέσματα της τέταρτης φάσης έφεραν την εταιρία να αντιμετωπίζει αρκετούς κλυδωνισμούς και να επικρατεί μια αμηχανία με το τι πραγματικά πρέπει να κάνουν από εδώ και πέρα. Μια ανάπαυλα σε όλο αυτό και μια νίκη που πραγματικά χρειαζόταν στη Marvel, αποτελεί η τρίτη ταινία του Deadpool, με τον τίτλο Deadpool & Wolverine (⭐⭐⭐⭐).
Από το 2018 έχουμε να δούμε ταινία Deadpool και αυτό λόγω όλων των νομικών προβλημάτων για την ολοκλήρωση της συγχώνευσης της Fox με την Disney. Όμως όλα αυτά είναι πλέον παρελθόν και η Marvel έχει τα δικαιώματα για να μπορέσει να χρησιμοποιήσει μέσα στο σύμπαν τους μεταλλαγμένους που είδαμε στον κινηματογράφο για πρώτη φορά πριν από είκοσι χρόνια και από άλλη εταιρία. Γι’ αυτό το λόγο το τρίτο μέρος του Deadpool, έρχεται να ενώσει δυο μεγαθήρια που έκαναν τους θαυμαστές αυτών των ηρώων να ανυπομονούν για την πρεμιέρα της συγκεκριμένης ταινίας. Ο Deadpool βρίσκεται στην αναζήτηση ενός σκοπού ώστε να μπορέσει να αποδείξει στην κοπέλα του, Vanessa, ότι έχει ωριμάσει.
Όμως όσο και να προσπαθεί φαίνεται αδύνατο να του εμπιστευτούν κάποια θέση είτε στους X-Men, είτε στους Avengers. Μέσα σε αυτή την απογοήτευση, ο ίδιος προσπαθεί να συγκεντρώσει όλα τα αγαπημένα του πρόσωπα σε ένα μέρος με αποτέλεσμα να πειράζει διαφορετικά σύμπαντα. Κάτι που δεν μπορεί να αφήσει χωρίς παρέμβαση του TVA (η οργάνωση που ελέγχει το πολυσύμπαν) και τον ενημερώνει ότι ο κόσμος του όπως τον ξέρει πρόκειται να εξαλειφθεί. Για να σώσει όλους τους αγαπημένους του, ο Deadpool θα προσπαθήσει να βρει και να συνεργαστεί με τον Wolverine για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Κάποιος εύλογα θα αναρωτηθεί: πως γίνεται να επιστρέψει ο Hugh Jackman στον ρόλο που υποδύθηκε για είκοσι χρόνια, αφού στην ταινία του 2017 πεθαίνει ηρωικά;
Η ταινία του Shawn Levy απαντάει στο ερώτημα στα πρώτα λεπτά της ταινίας και από εκείνη την στιγμή και μετά ακολουθεί μια αιματηρά βίαιη, σατιρική, καυστική, διαδρομή με τέρμα τα γκάζια απενοχοποιημένη διασκέδαση. Γεμάτη cameo που δεν φαντάζεται ο θεατής και κλείνουν το μάτι στο κινηματογραφικό σουπερηρωικό παρελθόν της FOX. Η ταινία δεν αποτελεί ένα ακόμα σκαλοπάτι για να πάει παρακάτω η πέμπτη φάση του MCU αλλά μοιάζει ως μια ευκαιρία η Marvel να προσθέσει όσο πιο ηχηρά μπορούσε τους μεταλλαγμένους στο σύμπαν της. Αποτελεί την απόλυτη ονείρωξη του κάθε nerd και geek εκεί έξω και δεν χρειάζεται το κοινό να έχει παρακολουθήσει κάθε σειρά ή ταινία της Marvel. Θα βοηθούσε αλλά δεν είναι απαραίτητο. Η μουσική της ταινίας αποτελεί ένα σημαντικό συστατικό στο fun της ταινίας, με ειδική μνεία στο Like A Prayer της Madonna.
Το δίδυμο Reynolds και Jackman είναι εκρηκτικό ως προς on screen χημεία τους και η Emma Corin δεν απογοητεύει ως Cassandra Nova. Ο Matthew Macfadyen ως Mr. Paradox είναι αδικαιολόγητα υπέροχος και κλέβει την παράσταση από το πουθενά.
Η τριλογία του Deadpool κλείνει με την καλύτερη ταινία από τις τρεις και ίσως με μια από τις καλύτερες ταινίες της Marvel. Ίσως το πως διαχειρίζονται κινηματογραφικά αυτόν τον βίαιο, αθυρόστομο, γοητευτικό χαρακτήρα του Deadpool να είναι ο οδηγός του τι πρέπει να κάνει από εδώ και πέρα η Marvel για να κόψει την κατρακύλα στην οποία έχει περιέλθει κινηματογραφικά και τηλεοπτικά και να μπορέσει να ορθοποδήσει δίνοντας στο κόσμο αυτό που πραγματικά θέλει: ψυχαγωγία.
Χρήστο Βασιλακόπουλος