Οχτώ χρόνια μετά την τελευταία του ταινία, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Jeff Nichols επιστρέφει με την νέα του ταινία που έχει τον τίτλο, ‘The Bikeriders’ (⭐⭐⭐).
Η Kathy, εντελώς τυχαία, γνωρίζει τον Benny και μαζί με αυτόν το κλαμπ στο οποίο είναι μέλος. Ο Benny ανήκει σε ένα κλαμπ μοτοσικλετιστών και μέσω της σχέσης του με την Kathy εμείς βλέπουμε την αρχή, την άνοδο αλλά και την κατάληξη του κλαμπ αυτού μέσα σε μια δεκαετία.
Όπως αναφέρει και ο χαρακτήρας που είναι ο ιδρυτής του κλαμπ μέσα στην ταινία, η έμπνευση για την δημιουργία του κλαμπ, έρχεται μετά την θέαση της ταινίας ‘Ο Ατίθασος’ του ’53, με τον Marlon Brando. Πάνω σε αυτό πατάει και ο Nichols και δημιουργεί μια ταινία φόρο τιμής σε μια άγρια και έξαλλη εποχή της Αμερικής. Είναι η δεκαετία του ’50, μια περίοδο αμφισβήτησης και έντονης κοινωνικής αναταραχής. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μια ολόκληρη γενιά προσπαθεί να βρει το νόημα και που ανήκει.
Στα μέσα της δεκαετίας είναι η αρχή του πολέμου στο Βιετνάμ που εντείνει την διαμαρτυρία για την ματαιότητα σε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Σε αυτή την συνθήκη, τα κλαμπ των μοτοσικλετιστών άνθισαν και έδωσαν σε πολλούς την ελευθερία που τόσο πολύ ήθελαν, μακριά από κανόνες και ευθύνες. Αυτή την εποχή κατέγραψε με τον φακό του ο Danny Lyon και εξέδωσε το ομότιτλο βιβλίο που ήταν και η πηγή έμπνευσης για την ίδια την ταινία.
Όλη αυτή την συνθήκη, ο Jeff Nichols, καταφέρνει και την μεταφέρει στην νέα του ταινία με συνεχόμενα χρονικά πισωγυρίσματα μιας και ένας που υπήρξε στο εν λόγω κλαμπ και είχε αποχωρήσει, γυρνάει μετά από χρόνια για να μάθει τι απέγιναν όλοι, συνομιλώντας με την Kathy που την υποδύεται η Jodie Comer.
Η ταινία είναι βραδύκαυστο δράμα που λίγες εξάρσεις αλλά με έντονη την αίσθηση εκείνης της δεκαετίας. Ένα all star cast που εύκολα ξεχωρίζει η Jodie Comer που μπορεί να φτάσει και στις συζητήσεις για την κούρσα των βραβείων από το φθινόπωρο και έπειτα. Στην ταινία φυσικά υπάρχει και ο Austin Butler που σταδιακά γίνεται ο κινηματογραφικός σταρ της εποχής μας, πατώντας πάνω στα χνάρια μεγάλων ειδώλων του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Ο ρόλος του ως Benny, ίσως του προσδώσει αυτό το μυστήριο που μέσα στα χρόνια θα μετατρέψει αυτή του την ερμηνεία ως κλασσική. Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τον Tom Hardy, που παρόλο τις αρκετές καπιτάλε σκηνές, είναι από ότι φαίνεται εγκλωβισμένος σε μια μανιέρα εδώ και αρκετά χρόνια.
Πρόκειται για ένα βιογραφικό δράμα, που δεν μας δίνει κάτι καινούργιο ή μια φρέσκια ματιά πάνω στο θέμα αλλά που κρατάει μια χαρά την ισορροπία στην νοσταλγία των εποχών που έφυγαν και του ρυθμού που τέτοιες ταινίες χρειάζονται.
Χρήστος Βασιλακόπουλος