Η γενιά των millennials μεγάλωσε με την υπόσχεση ότι μπορεί να κατακτήσει τα πάντα, αρκεί να προσπαθήσει αρκετά. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: με αφοσίωση, πειθαρχία και σκληρή δουλειά, όλα είναι δυνατά. Μαζί με αυτή την υπόσχεση, όμως, ήρθε κι ένα ασήκωτο βάρος: το σύνδρομο του «καλού παιδιού». Να είσαι άψογος, να πετυχαίνεις, να κάνεις περήφανους τους γύρω σου. Η ανάγκη να ανταποκριθείς στις προσδοκίες των άλλων γίνεται καθημερινότητα. Και κάπου μέσα σε αυτή τη διαρκή προσπάθεια να φτάσεις το ιδανικό, χάνεις την επαφή με τον εαυτό σου, τις επιθυμίες σου, τις δικές σου αξίες. Η παράσταση Blue Train, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Σουλεϊμάν, έρχεται να φωτίσει αυτή την παγίδα της σύγχρονης ζωής.
Πρόκειται για μια ιστορία αυτογνωσίας, εξερεύνησης και αμφισβήτησης. Ο πρωταγωνιστής της, ο Μιχάλης, είναι ένας άνδρας στα 45 του που έχει πάρει διαφορετικό δρόμο από αυτόν που ορίζει η κοινωνία ως «σωστό». Είναι εργένης, γκέι, χωρίς παιδιά. Ζει μια ζωή που δεν προσαρμόζεται στα παραδοσιακά πρότυπα. Ωστόσο, αντί να αντιμετωπίζει αποδοχή για τις επιλογές του, δέχεται επικρίσεις και ατελείωτες συμβουλές: «Ώρα να σοβαρευτείς», «Μεγάλωσες πια, άλλαξε».
Τι σημαίνει, όμως, να «σοβαρευτείς»;
Ποιος θέτει τα κριτήρια της επιτυχίας και της ευτυχίας; Το Blue Train τολμά να ρωτήσει αυτά τα ερωτήματα, προσφέροντας μια βαθιά κριτική ματιά στις κοινωνικές επιταγές που μας κατακλύζουν.
Η παράσταση λειτουργεί σαν καθρέφτης για μια γενιά που καταπιέστηκε από την ανάγκη να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του κοινωνικού περίγυρου. Είναι η ιστορία μιας γενιάς που μεγάλωσε με τύψεις και αγωνία να αποδείξει την αξία της. Ακόμα κι όταν αυτή η αξία δεν αντικατοπτρίζει τις δικές της επιθυμίες. Οι ήρωες του έργου δείχνουν τις επιπτώσεις αυτής της πίεσης: μια βαθιά ρήξη με την αυθεντικότητα και μια διαρκή προσπάθεια να γεμίσουν κενά που δημιουργεί η συμμόρφωση σε ρόλους και πρότυπα.
Ο Μιχάλης, μέσα από τις συναντήσεις του με τέσσερα καθοριστικά πρόσωπα της ζωής του, έρχεται αντιμέτωπος με όσα τον κρατούν πίσω αλλά και με όσα τον καθορίζουν. Οι διάλογοι του έργου φωτίζουν τη διαρκή μάχη μεταξύ των «πρέπει» και των «θέλω» που ορίζουν τη ζωή μας.
Το Blue Train αναδεικνύει την αξία της αυθεντικότητας: να μένεις πιστός στις επιθυμίες σου, ακόμα κι αν αυτές έρχονται σε σύγκρουση με τα κοινωνικά πρότυπα. Αυτό απαιτεί θάρρος, ιδιαίτερα σε έναν κόσμο που συχνά κρίνει με βάση εξωτερικές επιτυχίες: ο γάμος, τα παιδιά, η καριέρα. Είναι όμως αυτά τα μόνα μέτρα της ανθρώπινης αξίας; Ή μήπως η πραγματική ευτυχία βρίσκεται στο θάρρος να ζεις σύμφωνα με τη δική σου αλήθεια;
Η παράσταση δεν δίνει έτοιμες απαντήσεις, ούτε προσπαθεί να κατευθύνει
Προσφέρει όμως χώρο για σκέψη και ενδοσκόπηση. Είναι μια πρόσκληση να επανεξετάσουμε τις επιλογές μας. Να αναρωτηθούμε τι πραγματικά θέλουμε από τη ζωή μας και να αντιμετωπίσουμε την εσωτερική μας φωνή.
Σε μια εποχή που η κοινωνία μάς κατακλύζει με «πρέπει», το Blue Train γίνεται φωνή για όσους παλεύουν να μείνουν πιστοί στον εαυτό τους. Γιατί, τελικά, η ευτυχία δεν είναι αυτό που οι άλλοι περιμένουν από εμάς. Είναι η πορεία μας να αποδεχτούμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, έτσι όπως είναι.
https://www.more.com/theater/blue-train/