Υπάρχουν θεατρικές παραστάσεις που σε αιχμαλωτίζουν πριν καν ξεκινήσουν. Το Σκέψου Μήδεια. Σκέψου! ανήκει σε αυτή την κατηγορία, όχι μόνο λόγω της ερμηνείας και της θεματικής του, αλλά και εξαιτίας του ίδιου του χώρου που το φιλοξενεί. Ένα παλιό ψιλικατζίδικο, ανακαινισμένο από την Ομάδα7, μετατρέπεται σε έναν ζωντανό καμβά όπου ο μύθος της Μήδειας ξεδιπλώνεται με τρόπο μοναδικό.
Από την πρώτη στιγμή, οι δύο ηθοποιοί καταφέρνουν να καθηλώσουν το κοινό. Η ερμηνεία τους είναι ένας συνδυασμός ωμής έντασης και ευαισθησίας που δεν σου επιτρέπει να πάρεις τα μάτια σου από πάνω τους. Οι κινήσεις τους γεμίζουν τον μικρό χώρο με μια ένταση σχεδόν απτή, κάνοντας κάθε θεατή να νιώθει πως βρίσκεται μέσα στην ψυχή της Μήδειας.
Το έργο, βασισμένο στη διαχρονικότητα του Ευριπίδη, βρίσκει τον τρόπο να μιλήσει για προβλήματα που παραμένουν ανατριχιαστικά επίκαιρα. Η γυναίκα εξακολουθεί να βρίσκεται δεμένη με ρόλους που της επιβάλλονται· να πρέπει να είναι σύζυγος, μητέρα, αλλά σπάνια άνθρωπος με δική της φωνή. Η Μήδεια, αν και ξένη σε έναν κόσμο που δεν τη δέχεται, αντιστέκεται. Είναι μια φιγούρα που δεν ανήκει ούτε στο σπίτι ούτε στην κοινωνία που τη φιλοξενεί, και αυτή η μοναξιά της, ενισχυμένη από το βάρος του φύλου της, γίνεται πυξίδα για τη θεματική της παράστασης.
Η παράσταση δεν διστάζει να ανοίξει συζητήσεις για την προσφυγιά και τη δυσκολία που έχει ένας άνθρωπος – ειδικά μια γυναίκα – να βρει τη θέση του σε έναν ξένο τόπο. Η Μήδεια συμβολίζει όλες εκείνες τις γυναίκες που, ξεριζωμένες, καλούνται να σταθούν δυνατές σε μια κοινωνία που τις βλέπει ως ξένες. Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον να νιώσει έναν νέο τόπο δικό του όταν τα πάντα γύρω του τον απορρίπτουν;
Επιπλέον, το έργο αναδεικνύει μια ακόμα αλήθεια: ο κόσμος πάντα θα κρίνει. Ό,τι κι αν επιλέξει να κάνει μια γυναίκα, θα βρεθεί κάποιος να την κατηγορήσει. Αν μείνει, αν φύγει, αν μιλήσει, αν σιωπήσει – κάθε επιλογή κουβαλά μαζί της την κοινωνική κριτική.
Και στο τέλος, μένει το μεγάλο ερώτημα: Ποια ήταν πραγματικά η Μήδεια; Μια γυναίκα σε παραλήρημα ή μια μητέρα σε απόγνωση; Μια ξένη που αντιστάθηκε στις πιέσεις ή κάποια που υπέκυψε στο πιο σκοτεινό της ένστικτο; Το Σκέψου Μήδεια. Σκέψου! δεν δίνει απαντήσεις. Αντίθετα, καλεί τον θεατή να αναρωτηθεί, να ταυτιστεί, να αμφιβάλει.
Αυτή η παράσταση δεν είναι απλώς μια νέα ανάγνωση του μύθου. Είναι μια πρόσκληση να σκεφτούμε τον ρόλο της γυναίκας, τη δύναμη της κοινωνικής κριτικής και τη δυσκολία του να ανήκεις.
https://www.more.com/theater/skepsou-mideia-skepsou/
Μάρω Ρουμελιώτη