Heretic | Κριτική Ταινίας

Η προηγούμενη σκηνοθετική τους απόπειρα, ήταν από τις μεγαλύτερες αποτυχίες του 2023. Ο Scott Beck και Bryan Woods, επανέρχονται με ένα ολοκαίνουργιο θρίλερ που μας υπενθυμίζει το ταλέντο τους στο σενάριο όπως αυτό φάνηκε στο franchise του A Quite Place. Η νέα τους ταινία έχει τον τίτλο Heretic (⭐⭐⭐).

Δυο νεαρές ιεραπόστολοι της ευρύτερης χριστιανικής κίνησης των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, και συνηθέστερα της μεγαλύτερης και παλαιότερης Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών ή αλλιώς της Εκκλησίας των Μορμόνων, καταλήγουν στο κατώφλι ενός απομονωμένου σπιτιού όπου ένας άντρας έχει δηλώσει ενδιαφέρον για να προσηλυτιστεί στην δική τους αλήθεια. Από τις πρώτες στιγμές μέσα στο σπίτι του, και παρόλο που του εξηγούν κάποιους κανόνες, ο άνδρας δείχνει ότι έχει άλλες διαθέσεις. Οι ”αθώες” ερωτήσεις του προκαλούν αμηχανία και ένταση, ενώ η εκκωφαντική σιωπή του σπιτιού δεν βοηθάει την σκέψη των κοριτσιών ότι κάτι πάει λάθος. Μια συζήτηση περί θρησκείας εκτροχιάζεται σε τέτοιο βαθμό που η πίστη ίσως είναι η μόνη σανίδα σωτηρίας για την ίδια τους την ζωή.

Το σκηνοθετικό δίδυμο καταφέρνει και συστήνει τους χαρακτήρες του, με τον καλύτερο τρόπο. Το πρώτο μέρος είναι το πιο δεμένο, συμπαγές και ενδιαφέρον όλης της ταινίας. Από την αρχή, θέτουν την βάση ότι αυτές οι δυο νεαρές γυναίκες που έχουν κάνει μια επιλογή, καλούνται καθημερινά να υπομένουν την αμφισβήτηση και την αδιαφορία για αυτό που πρεσβεύουν. Όταν οι ίδιες καλούνται σε μια πνευματική διαμάχη λεπτών ισορροπιών, σιγά σιγά διαφαίνεται για ποιο πράγμα μιλάει η ταινία. Ίσως κάποιοι να έχουν κουραστεί να διαβάζουν συγκρίσεις περί θρησκειών και το πως γεννήθηκαν αλλά και το τι αποκρύπτουν από τους πιστούς τους, όμως είναι αυτό στο οποίο η ταινία αριστεύει. Μια ολόκληρη σεκάνς που μέσω ενός διαλόγου κορυφώνεται η πραγματική δράση της ταινίας και προκαλεί να επιλέξεις πλευρά. Έπειτα το Heretic, ανάλογα τα γούστα του καθενός, είτε σιγά σιγά εξασθενεί είτε παίρνει την αναμενόμενη πορεία ως προς την λύση του. Με λίγα λόγια το πρώτο μέρος έχει μια ένταση για να διαδεχτεί από μια ίσως κλασσική ανατροπή και να καταλήξει σε ένα ανοιχτό τέλος που σηκώνει διάφορες ερμηνείες σύμφωνα με όσα πρόσεξες ότι λέγονται μέσα στην ταινία.

Heretic - Κριτική - Athinorama.gr

Από τα μεγάλα ατού της ταινίας Heretic, είναι η παρουσία Hugh Grant. Ένας ιδιαίτερος ηθοποιός που όσο μεγαλώνει βρίσκει περισσότερα τα πατήματα του σε αντίθεση με την νευρική καριέρα του, παραδίδει μια πολύ καλή στιγμή του. Πραγματικά κλέβει τα βλέμματα και γίνεται αυτός που κάνει την ταινία κάτι περισσότερο από ότι είναι.

Η ταινία δεν είναι μια ευκολία αν και καταλήγει κάπως κοινότυπα. Έχει έναν ρυθμό που σέβεται όσα λέγονται, μια αισθητική που τιμάει το είδος και μια γραμμή που δεν ξεφεύγει για αυτό που για το οποίο δημιουργήθηκε. Μέσω του είδους του θρίλερ μιλάει για την πίστη, τις θρησκείες και το πόσο είμαστε έτοιμοι να δούμε την πραγματική αλήθεια πάνω σε αυτά και όσα αντιπροσωπεύουν. Ποια είναι η πραγματική ιδέα που κινεί όποια θρησκεία γεννήθηκε σε αυτό το κόσμο; Αν θέλετε να μάθετε την απάντηση δια στόματος Grant, τότε χρειάζεται να δείτε την ταινία.

Βασιλακόπουλος Χρήστος