Το μυθιστόρημα «Ο Βασιλιάς της» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη και φέρει την υπογραφή του Χ. A. Χωμενίδη. Πρόκειται για ένα πολύ δυνατό έργο που μας καθηλώνει από τις πρώτες κιόλας σελίδες του.
Με όπλα το αφοπλιστικό χιούμορ και τη φαντασία του, ο συγγραφέας αναπλάθει τον Τρωικό μύθο και την λεγόμενη αρπαγή της Ωραίας Ελένης από τον Πάρη. Ωστόσο, αυτή τη φορά, δίνεται το βήμα στον Μενέλαο για να μας παρουσιάσει τα γεγονότα από τη δική του οπτική γωνία. Ήδη από τις πρώτες παραγράφους μας εντυπωσιάζει και μας κεντρίζει το ενδιαφέρον, καθώς αποκαλύπτει ότι χάρηκε που έφυγε η Ελένη με τον Πάρη. Όσο αιρετικό και αν ακούγεται αυτό, με το πέρασμα των σελίδων και με την περιγραφή της ζωής του βλέπουμε πώς συνδέονται όλα μεταξύ τους και πώς φτάνει σε αυτή την διατύπωση.
Ο βασιλιάς της Σπάρτης αφηγείται σε ένα πλήθος γερόντων- όντας και ο ίδιος σε προχωρημένη ηλικία- την ιστορία της ζωής του. Τη γέννησή του, τα νεανικά του χρόνια στην Πιτυούσα μέσα στην ελευθερία, την ειρήνη και τον έρωτα και τη σμίλευσή του ως ένα περιπετειώδες και φιλειρηνικό άτομο που δεν το ενδιέφεραν τα πλούτη και οι τίτλοι. Από την αφήγηση δεν παραλείπεται και ο γνωστός Τρωικός πόλεμος. Συγκεκριμένα, το βιβλίο είναι χωρισμένο σε 4 μέρη: στο πρώτο μέρος («Βασιλιάς του εαυτού του») παρακολουθούμε τα νεανικά χρόνια του Μενέλαου μέχρι τη συνάντησή του με την Ελένη, στο δεύτερο («Βασιλιάς της Ελένης») την πορεία του ειδυλλίου τους, στο τρίτο («Βασιλιάς της χώρας») την ζωή τους στο θρόνο της Σπάρτης και στο τελευταίο («Βασιλιάς της συμφοράς») τη διεξαγωγή του Τρωικού πολέμου. 4 μέρη εμποτισμένα με αστείες σκηνές, ευθύτητα και ρεαλισμό.
Ο χειμαρρώδης και καθηλωτικός λόγος του Χωμενίδη μας απορροφά, ξεδιπλώνοντας τον μυθικό κόσμο μπροστά μας. Με μια εντελώς ξεχωριστή ματιά παρακολουθούμε τα ήδη γνωστά- λίγο ή πολύ- γεγονότα μέχρι και την Άλωση της Τροίας καθώς και τους ήρωες αυτής. Για την ακρίβεια, απομυθοποιεί τόσο τα γεγονότα όσο και τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, παρουσιάζοντας μια πιο ρεαλιστική και συνάμα σκληρή πλευρά τους. Ο πανέξυπνος- πανούργος Οδυσσέας και ο δύστροπος- αμείλικτος Αγαμέμνωνας είναι δύο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα.
Στο ίδιο κλίμα, σκιαγραφείται και ο χαρακτήρας της Ελένης. Την Ελένη δεν την έκλεψε ο Πάρης. Δεν είναι κάποιο αντικείμενο για να ανήκει σε κάποιον και να μπορεί να κλαπεί. Η Ελένη έχει μια δυναμική παρουσία με τα δικά της θέλω και όνειρα που αποζητά την ελευθερία και ανεξαρτησία της. Παρακολουθώντας την ιστορία, βλέπουμε ότι όχι απλά δεν την έκλεψε ο Πάρης αλλά ότι έπρεπε
να φύγει μαζί του. Αυτό το «έπρεπε», παρόλο που δεν το καταλαβαίνουμε ακόμα και όταν το λέει έμμεσα ο Μενέλαος στην αρχή, γίνεται κατανοητό με το πέρασμα των σελίδων.
Επιπλέον, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το πώς απογυμνώνει τον μύθο από κάθε τι υπερφυσικό. Πιο συγκεκριμένα, υπό το πρίσμα του Μενέλαου, με ωμή ειλικρίνεια και αυτοσαρκασμό, αμφισβητεί, άλλοτε άμεσα και άλλοτε έμμεσα, τους μάντεις, τους Ολύμπιους θεούς και κάθε τι που φαντάζει φερμένο από άλλον κόσμο. Σταδιακά, δίνεται κάθε φορά μια ρεαλιστική επεξήγηση, καταρρίπτοντας πολλά από τα μυθικά πιστεύω. Αυτό αποτελεί και ένα από τα χαρακτηριστικά που καθιστούν δυνατή τη μεταφορά της ιστορίας, της ουσίας της τουλάχιστον, ακόμα και στο σήμερα. Με έκανε να νιώσω πιο κοντά στους χαρακτήρες και ειδικά στον πρωταγωνιστή μας, τον Μενέλαο, με τον οποίο συμπάσχουμε, γελάμε, δυσανασχετούμε, ταξιδεύουμε και, σίγουρα, συγκινούμαστε. Γιατί πρόκειται για ένα βιβλίο που δεν αφήνει κανέναν αναγνώστη ασυγκίνητο αλλά αγγίζει και τις πιο ευαίσθητες χορδές του.
Φυσικά, σε αυτό λειτουργεί υποστηρικτικά και η γραφή του συγγραφέα, η οποία αποτελεί έναν συνδυασμό από βωμολοχίες, αφοπλιστικό χιούμορ, εναλλαγή σοφών και σαρκαστικών σχολίων και ειλικρίνειας. Στοιχεία που περιστρέφονται γύρω από την αληθινή και βαθιά αγάπη του Μενέλαου προς την Ελένη και που αποτυπώνονται στο χαρτί με έναν πολύ άρτιο και σαγηνευτικό τρόπο.
Προσωπικά απόλαυσα το γεγονός ότι καταπιάστηκε με τον γνωστό τρωικό μύθο και τον άλλαξε αρκετά μέσα από τον Μενέλαο, κάνοντάς τον πιο ανθρώπινο, πιο ρεαλιστικό. Ή ακόμα καλύτερα, τον απογύμνωσε από σχεδόν κάθε τι ηρωικό και κάθε δόξα και τον παρουσίασε όπως είναι ακριβώς ο πόλεμος: πόνος, θάνατος και συμφορά. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι αν κάποιο άτομο δεν αρέσκεται ιδιαίτερα στην μεταποίηση των πρωτότυπων κειμένων, τότε ίσως να μην ευχαριστηθεί αρκετά αυτές τις αλλαγές.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα πραγματικά εξαιρετικό βιβλίο, το οποίο κερδίζει επάξια μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά και τη βιβλιοθήκη μας. Ψυχαγωγεί, σατιρίζει, συγκινεί, γίνεται τροφή για σκέψη και μας κάνει να αγωνιούμε για την συνέχεια παρόλο που ήδη γνωρίζουμε τι ακριβώς θα συμβεί. Μας απορροφά, καθιστώντας δύσκολο να το αφήσουμε από τα χέρια μας. Ένα πολύ δυνατό έργο, το οποίο πιστεύω θα απολαύσουν τόσο τα άτομα που αρέσκονται στη θεματολογία της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας όσο και εκείνα που αναζητούν ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα με δυναμική εξέλιξη.
Δυναμικό, καθηλωτικό, απολαυστικό.
Ευχαριστούμε πολύ τις εκδόσεις Πατάκη για το αντίτυπο.
Γεωργία-Σαβίνα Αποστολοπούλου
Συγγραφέας: Χ. Α. Χωμενίδης
ISBN: 978 960 168 722 3
Έτος κυκλοφορίας: 2020
Εκδοτικός Οίκος: Πατάκη
Σελίδες: 416
Είδος: Ελληνική λογοτεχνία
Διαβάστε ένα απόσπασμα ΕΔΩ